از جمله راهکارهایی که میتواند علاوه بر تأمین مواد مغذی در جهت حمایت از رشد و نمو موجودات آبزی، سبب افزایش سلامت، مقاومت نسبت به استرس و عوامل بیماریزا شوند، استفاده از پروبیوتیکها، پریبیوتیکها و سینبیوتیکها در جیره غذایی آبزیان میباشد. این تحقیق با هدف بررسی عملکرد دو سینبیوتیک تجاری و غیرتجاری بر شاخصهای ایمنیشناختی و بیوشیمیایی همولنف میگوی سفید غربی در قالب 4 تیمار آزمایشی S1 (جیره حاوی سینبیوتیک تجاری)، S2 (جیره حاوی سینبیوتیک غیرتجاری)، تیمار S3 (جیره حاوی سینبیوتیکهای تجاری و غیرتجاری به صورت توأم) و شاهد (C) (جیره فاقد سینبیوتیک) انجام پذیرفت. برای سینبیوتیک تجاری از مخلوط باکتری لاکتوباسیلوس تجاری (با غلظت 106×5/1 در گرم) و مانان الیگوساکارید (با غلظت 1 درصد جیره) و برای سینبیوتیک غیرتجاری از مخلوط باکتری Lactobacillus plantarum (غیر تجاری) و مانانالیگوساکارید (با غلظت 1 درصد جیره) استفاده گردید. پس از 2 ماه غذادهی، برخی از شاخصهای همولنف از جمله تعداد هموسیت کل و برخی فاکتورهای بیوشیمیایی و ایمنی مانند گلوکز، پروتئین کل، فعالیت فاگوسیتوزی، فنولوکسیداز و آنتی اکسیدانی کل، سنجش شد. نتایج نشان داد که استفاده از این سینبیوتیکها (هم تجاری و هم غیرتجاری) تعداد کل هموسیتها را بطور معنیداری افزایش داد (05/0>P). بعلاوه میگوهای تغذیه شده در هر سه تیمار سینبیوتیکی دارای فاکتورهای بیوشیمیایی و شاخصهای ایمنی بهتری نسبت به گروه کنترل بودند. در مجموع بر اساس نتایج این تحقیق میتوان بیان نمود که استفاده از سینبیوتیک حاوی مانانالیگوساکارید و باکتری لاکتوباسیلوس بخصوص در صورت استفاده از Lactobacillus plantarum اثرات سودمندی بر شاخصهای ایمنی میگوی سفید غربی دارد.