هدف این تحقیق بررسی تاثیر بایوفلاک (با منابع قندی شیره ضایعات خرما و ملاس) بر کارایی رشد، بار باکتری­های آب و بافت روده میگوی وانامی ((Litopenaeus vannamei با استفاده از سطوح مختلف پروتئینی بود. چهار تیمار بایوفلاک مشتمل بر بایوفلاک خرما+جیره با پروتئین 25% (P25)، بایوفلاک ملاس+جیره با پروتئین 25% (M₂₅)، بایوفلاک خرما+جیره با پروتئین 15% (P₁₅) و بایوفلاک ملاس+جیره با پروتئین 15% (M₁₅) و یک تیمار شاهد (حاوی 38% پروتئین) با 3 تکرار بود. در یک دوره 35 روزه 35 قطعه میگوی جوان (33/0±37/5 گرم) به طور تصادفی در 15 تانک 300 لیتری (تراکم 175 قطعه در متر مکعب) ذخیره­سازی گردید. بالاترین میزان پارامترهای رشد (وزن به دست آمده، ضریب تبدیل غذایی، نرخ رشد و بازماندگی) در میگوهای تیمار P₂₅ و کمترین آنها در تیمار شاهد دیده شد (05/0p<). بالاترین درصد شاخص وزن بدن، کارایی غذا و نرخ رشد ویژه در تیمار P₂₅ و کمترین آن در تیمار M₁₅ دیده شد (05/0p<). نتایج حاکی از افزایش تعداد باکتری­های هتروتروف در طول پژوهش بود که در همه تیمارهای بایوفلاک از شاهد بیشتر بودند. بیشترین و کمترین تعداد قارچ­ها، ویبریو و باسیلوس به ترتیب در تیمار P₂₅ و شاهد مشاهده گردید. طول سلول­های اپی­تلیال در بافت روده در همه تیمارهای بایوفلاک نسبت به شاهد افزایش یافت اما این اختلاف فقط در اولین بند شکمی معنی­دار بود. نتایج حاکی از برتری شیره خرما نسبت به ملاس بود که می­تواند به دلیل حضور ترکیبات مفیدی چون محرک­های رشد و ایمنی باشد.