---

پوسته های سیست آرتمیای دریاچه ارومیه به منظور استخراج کیتین طی ماه های دی و بهمن ۱۳۸۰ از سواحل رشکان و بزرگراه جمع آوری، خالص سازی و خشک گردید. در مرحله اول آنالیز ترکیب شیمیایی و بیوشیمیایی پوسته با روش استاندارد (A.O, A.C.-۱۹۹۵)  تعیین شد. براساس نتایج به دست آمده پوسته های سیست آرتمیا اورمیانا دارای ۵/۰±۸/۴ درصد چربی، ۱±۵/۱۰ درصد رطوبت، ۲±۳۲ درصد مواد پروتئینی، ۲/۰±۵/۰ درصد مواد رنگی و ۱±۲۰/۶۵ درصد خاکستر خالص میباشد. نوع ترکیب و درصد عناصر معدنی تشکیل دهنده آن با روش XRF تعیین گردید. بر این اساس پوسته سیست آرتمیا دارای Zn=۰,۰۵، Fe۲O۳=۱,۶۸، CaO=۴,۰۵، K_۲O=۲,۱۲، Cl=۳,۲۳، SO۳=۶,۸۲،MgO= ۱,۱۴  و Na_۲O=۱,۹۸ میباشد. استخراج کیتین از پوسته با انجام تغییراتی در روشهای مرسوم شیمیایی طی چهار مرحله کانی زدایی، حذف مواد پروتئینی، لیپیدی و مواد رنگی انجام شد. تخلیص مواد حاصل با محلول کلرید سدیم و اسید استیک بود. براساس نتایج حاصله پوسته سیست آرتمیا دارای ۳±۲۸ درصد کیتین است. شناسایی و تعیین ساختار مولکولی کیتین حاصله با روشهای طیف سنجی مادون قرمز (FTIR) و پراش پرتو ایکس (XRD) و تجزیه عنصری دستگاهی (C.H.N.O-analysis) انجام شد. سپس به منظور مقایسه کیفیت کیتین بدست آمده، طیف‌های حاصله از آن با طیف استاندارد سیگما و طیف دو نوع کیتین وارداتی از کشور ویتنام و چین مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه عنصری نشان داد که کیتین استخراج شده از پوسته سیست آرتمیا اورمیانا دارای۶/۷ درصد نیتروژن، ۶/۴۸ درصد کربن، ۷ درصد هیدروژن و ۸/۳۶ درصد اکسیژن است. براساس این نتایج فرمول تجربی هر واحد کیتین حاصله (C_۷,۶ H_۱۲,۸ N_۱,۰۰۶ O_۵,۲)  تعیین شد

---

---

استرپتوکوکوزیس بدلیل شیوع سریع بویژه در فصل تابستان، مرگ و میر نسبتاٌ بالا، کاهش تولید و خسارات اقتصادی به صنعت آبزی پروری یکی از مهمترین بیماریهای باکتریایی در ماهیان سرد آبی است. هدف از انجام این بررسی تعیین قدرت کشندگی باکتری استرپتوکوکوس فسیوم و بررسی اثرات حاد آن بر برخی از مشخصه های خونی و بافتها بوده است. برای تعیین۵۰ درصد کشندگی باکتری، ۵ غلظت از باکتری به روش مک فارلن تهیه شد و بصورت داخل صفاقی به بچه ماهیان قزل آلا تزریق گردید. آزمایش در شش تیمار و سه تکرار انجام گرفت (پس از ده روز) و LD۵۰ باکتری تعیین گردید. سپس ماهیان با مقدار LD۵۰ مورد تزریق قرار گرفتند و پس از ده روز از ماهیان باقیمانده خونگیری بعمل آمد و همچنین از بافتهای مختلف ماهیان مانند چشم، مغز، کلیه، کبد و آبشش نمونه های بافتی تهیه شد.
نتایج بدست آمده حاکی از کاهش معنی دار گلبول قرمز، هموگلوبین و هماتوکریت و افزایش معنی دار میانگین هموگلوبین گویچه ها و میانگین غلظت هموگلوبین گویچه ها در گروه آزمون می باشد. آثار آسیب شناسی در بافتهای چشم بصورت خونریزی، در مغز پرخونی و تورم پرده مننژ، در کلیه خونریزی و تخریب لوله های کلیوی، در کبد به شکل پرخونی، خونریزی و از هم گسیختگی سینوزوئیدها و در آبشش بصورت تورم و پرخونی رشته های آبششی، چماقی شدن رشته های ثانویه و پیکنوتیک شدن هسته در سلولهای پیلار و سلولهای پوششی مشاهده گردید.

---

در تحقیق حاضر پروتئین هیدرولیز شده امعاء و احشاء و سر ماهی فیتوفاگ در حضور با آنزیم الکالاز و آنزیم‌های داخلی که بعد از زمانهای ۲ و ۴ ساعت تولید شد، مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان دادند که محصول تولید شده توسط الکالاز (تیمار ۱) بطور معنی‌داری از لحاظ میزان پروتئین و درجه هیدرولیزاسیون بالاتر از تیمار ۲ (آنزیم‌های داخلی) بود بطوریکه بالاترین میانگین (± انحراف معیار) میزان پروتئین۳۳/۱±۱۰/۶۸ (میلی‌گرم بر کیلوگرم) و مربوط به تیمار۱-سر (با آنزیم الکالاز) بعد از ۴ ساعت بوده است و بالاترین درجه (میانگین ± انحراف معیار) هیدرولیز ۳۵/۱±۳۶/۲۹ درصد و مربوط به تیمار ۱- سر(با آنزیم الکالاز) بعد از ۴ ساعت بود. نتایج نشان دادند که با افزایش زمان هیدرولیزاسیون، درجه هیدرولیزاسیون افزایش پیدا می‌کند. این در حالی است که از شدت و نرخ هیدرولیز کاسته می‌شود. بطوریکه بیشترین میزان هیدرولیزاسیون در ۱۲۰ دقیقه اول رخ داده است. این حالت در ۲ تیمار مشابه می‌باشد. با توجه به نتایج می‌توان آنزیم الکالاز را نسبت به آنزیم‌های داخلی ارجح دانست.

---

هدف از این بررسی ارزیابی ساختار ژنتیکی و جمعیتی تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) سواحل جنوبی دریای خزر و رودخانه سفیدرود با ناحیه کنترلی میتوکندریایی (ژن D-loop) و روش توالی یابی DNA ذخایر تاسماهیان سواحل جنوبی دریای خزر طی سال های ۱۳۹۱ – ۱۳۸۸ بود. روش کار شامل نمونه برداری توسط تور ترال کفی، استخراج DNA، واکنش های زنجیره ای پلیمراز و توالی یابی محصول PCR بود. شاخص های تنوع مولکولی، شاخص توزیع شکل گاما، شاخص Fst که نشاندهنده جدایی جمعیت ها می باشد، آزمون دقیق فرضیه صفر مبنی بر مستقل بودن جمعیت ها، گسترش و پراکنش تاریخ جمعیتی با دو روش تست تاجیما و تست Fu Fs محاسبه، تجزیه و تحلیل و نتایج زیر بدست آمد: ۱۳ هاپلوتایپ، تنوع هاپلوتایپی یا ژنی۱۰۱/۰ ± ۹۶۱/۰، تنوع نوکلئوتیدی ۰۱۵/۰±۰۳۸/۰، شاخص توزیع شکل گاما ۱۹/۰، مقدار Fst یا فاصله جمعیتی در سطح احتمال ۰۵/۰ بین مناطق نمونه برداری اندک بود که پس از ۱۰۰۰۰ تکرار فراوانی هاپلوتایپی فقط نمونه های سفیدرود با سایر نواحی نمو نه برداری اختلاف معنی دار داشت و آزمون تفاوت در داخل جمعیت ها این مسئله را مورد تأیید قرار داد. تاریخچه جمعیتی تاسماهی ایرانی غیر معین و شبیه به مدل بسط ناگهانی بود و مقدار کم شاخص راجرز و هارپندینگ (۰۶۱/۰) آن را تأیید نمود. آزمون های بی طرفی تاجیما و شاخص Fu Fs بین مناطق به ترتیب ۸۴/۰- و ۲۲۰/۰- بود که هر دو شاخص منفی و معنی دار نبودند. نتایج نشان داد که جمعیت تاسماهی ایرانی رودخانه سفیدرود جدا از سایر مناطق دیگر می باشد و با توجه به یکسان بودن جمعیت ها در مناطق دیگر، بایستی مدیریت ما هیگیری بمنظور افزایش تنوع ژنی و افزایش ذخایر جمعیت های مختلف این ماهیان با ارزش قبل از انقراض کامل آنها، اعمال گردد.