بدنبال معرفی میگوی پاسفید غربی (Litopenaeus) به صنعت تکثیر و پرورش کشور توسط سازمان شیلات ایران، پست لاروهای این گونه در سال ۱۳۸۵ در استخرهای خاکی واقع در سایتهای پرورش میگوی استان بوشهر و چوئبده آبادان در استان خوزستان با موفقیت پرورش یافت. با توجه به اهمیت بررسی کیفیت آب ورودی به استخرها و پساب خروجی تعداد ۱۱ ایستگاه در این سایت در نظر گرفته شد. از این تعداد ۲ ایستگاه در رودخانه بهمنشیر، ۲ ایستگاه بر روی کانالهای آبرسانی C۴ C۵، ۶ ایستگاه روی مزارع فعال پرورش میگو در مجاورت کانالهای آبرسانی C۴ و و ۱ ایستگاه در پساب خروجی از استخرها انتخاب گردید. نمونهبرداری از تیر ماه تا مهر ماه سال ۱۳۸۷ و در طول زمان پرورش به مدت سه ماه بطول انجامید. نمونهبرداری از فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی بصورت دو هفته یکبار و در مجموع به تعداد ۶۶ نمونه انجام شد. اندازهگیری برخی از پارامترها از قبیل دما و pH HACH و اندازهگیری سایر پارامترها مانند اکسیژن، BOD۵، شوری، سختی کل، نیترات، نیتریت، فسفات و کدورت پس از انتقال نمونه به آزمایشگاه و با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر و روشهای استاندارد صورت گرفت. نتایج حاصل از آنالیز پارامترهای فیزیکی و شیمیایی در ایستگاههای مورد بررسی نشان داد که بیشترین میزان اکسیژن محلول (ppm۴۳/۱۱)، فسفات (ppm۹۳/۳)، نیترات (ppm۴/۸) و TSS(کل مواد جامد)(ppm۵۰۴۸) نیتریت (ppm۱۸/۰) و pH (۴/۸) BOD۵ (ppm۳۹/۱۰) بود. مقایسه مقادیر اندازهگیری شده در این مطالعه با استانداردهای موجود حاکی از آن است که بغیر از مقادیر فسفات، نیترات و TSS اندازهگیری شده در رودخانه سایر پارامترها با استانداردهای ارائه شده مطابقت داشته است و عموما آب ورودی اختلاف عمدهای نسبت به آب خروجی خارج شده از حوضچههای پرورشی نداشته و در حد مجاز بوده است.در محل و با استفاده از دستگاه C۵و vannamei