۱۱ نتیجه برای هورمون
افشن قلیچی، سارا جرجانی، رضا اکرمی، نورمحمد مخدومی، رضوان کاظمی،
دوره ۲۱، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۱ )
چکیده
برای بررسی نوسانات استروئیدی جنسی فیل‌ماهیان پرورشی، در اسفند ماه ۱۳۸۷ و فروردین ماه ۱۳۸۸ تعداد ۴۲ ماهی شامل: ۲۳ ماهی ماده و ۱۹ ماهی نر از گروههای سنی ۴، ۶، ۷ و ۸ سال از استخرهای پرورشی کارگاه تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری شهید مرجانی بصورت تصادفی صید شد. این ماهیان به منظور مولدسازی در استخرهای جداگانه نگهداری شدند. از تمام ماهیان خونگیری شد و سرم از سلولهای خونی جدا شد. نمونههای سرم در دمای ۲۰- درجه سانتیگراد نگهداری و پس از اتمام نمونهبرداری، مقادیر تستوسترون، ۱۷بتا- استرادیول و ۱۷ آلفا- هیدروکسیپروژسترون با روش رادیوایمونواسی اندازهگیری شد. نمونههای گناد نیز با استفاده از روش هماتوکسیلین – ائوزین آماده و بررسی شد. مقادیر هورمونهای فوق در ماهیان نر در مرحله V، با اختلاف معنیداری با مراحل قبل داشت. حداقل و حداکثر میانگین (± انحراف معیار) تستوسترون در جنس نر بترتیب ۰۱/۰±۱۱/۰ (۴ ساله) و ۷۳/۱۲±۰۰/۲۲ (۸ ساله) نانوگرم در میلیلیتر بود. ولی نوسانات هورمون ۱۷ بتا- استرادیول و ۱۷ آلفا – هیدروکسی پروژسترون نامنظم بود. مقادیر هورمونهای تستوسترون، ۱۷ بتا- استرادیول و ۱۷ آلفا – هیدروکسی پروژسترون در جنس ماده قبل از مرحله زردهسازی نسبتاٌ پایین بود. اما طی مرحله زردهسازی (مرحله IV) مقادیر هورمونهای تستوسترون و ۱۷ بتا- استرادیول افزایش یافت. ولی نوسانات ۱۷ آلفا- هیدروکسیپروژسترون نامنظم بود. با توجه به نتایج، در سن هفت سالگی میتوان جنسیت ماهیان را براساس میزان هورمون تستوسترون تعیین نمود.
محمود بهمنی، ایوب یوسفی جوردهی، رضوان اله کاظمی، محمد پوردهقانی، علی حلاجیان، سهراب دژندیان، جلیل جلیل پور،
دوره ۲۱، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۱ )
چکیده
به منظور دستیابی به بیوتکنیک تکثیر مصنوعی و تعیین برخی شاخص‌های فیزیولوژی تولید مثل، ۱۱ عدد تاسماهی شیپ پرورشی شامل تعداد ۷ نر و ۴ ماده از طریق روشهای بیوپسی و لاپراسکوپی انتخاب و با جیره غذایی خاص مولدین (شامل: جیره بدون سویا برای ماهیان نر و جیره دارای سویا برای ماهیان ماده) به همراه مکمل‌های ویتامینی C و E به مدت ۳ سال تغذیه شدند. برای تکثیر مصنوعی مولدین شیپ پرورشی از پروتکل تزریق ترکیب تلفیقی GnRH بصورت دو مرحله‌ای در ماده‌ها (با مقدار ۱۰ میکروگرم بر کیلوگرم و فاصله زمانی ۱۲-۶ ساعت و نسبت ۸۰:۲۰) و بصورت یک مرحله‌ای در نرها (با مقدار ۲۰ میکروگرم بر کیلوگرم) استفاده گردید بطوریکه استحصال تخمک اووله شده از مولدین ماده به روش ریز برش مجرای تخم‌بر و بدون کشتن آنها انجام شد. میانگین ±انحراف معیار) میزان هورمون تستوسترون در مولدین شیپ نر اسپرمگیری شده ۰۷/۸±۶/۶۰ و در ماهیان فاقد اسپرم ۸۷/۴±۴۲/۲۴ نانوگرم بر میلیلیتر بود که اختلاف معنیدار نشان داد. میانگین (± انحراف معیار) میزان هورمون ۱۷ آلفا– هیدروکسی پروژسترون در مولدین شیپ ماده تکثیر شده ۰۱۹/۰±۱۰۶/۰ و در ماهیان نابالغ ۰۰۶/۰±۰۳۱/۰ نانوگرم بر میلی لیتر بود که اختلاف معنی دار نشان داد. میانگین ( انحراف معیار) میزان هورمون ۱۷ بتا- استرادیول در مولدین شیپ ماده تکثیر شده ۷۳/۹±۵۰/۴۷ و در ماهیان نابالغ ۶۲/۳±۶۰/۲۱ نانوگرم بر میلیلیتر بود که اختلاف معنیدار نشان داد. میانگین میزان هورمونهای ۱۷ آلفا – هیدروکسی پروژسترون و ۱۷ بتا – استرادیول در شیپ نر و تستوسترون در شیپ ماده فاقد اختلاف معنیدار بود. میانگین( انحراف معیار) میزان آلبومین در مولدین شیپ ماده تکثیر شده ۰۵/۰±۵۴/۱ و در ماهیان نابالغ ۰۷/۰±۳۵/۱ میلیگرم بر دسی‌لیتر بود که اختلاف معنیدار نشان داد. نتایج حاصل از بررسی سایر فاکتورهای هورمونی و بیوشیمیایی از قبیل سطوح کورتیزول، گلوکز، کلسترول و تری‌گلیسرید اختلاف معنیداری را در ماهیان نر و ماده شیپ پرورشی نشان نداد. شاخص‌های زیست‌سنجی (طول کل و وزن کل) و برخی عوامل هماتولوژیک (شامل: RBC، WBC، هموگلوبین، هماتوکریت، MCH، MCHC و MCV در تاسماهی شیپ نر و ماده اختلاف معنیدار نشان نداد. نتایج حاصل، مبین موفقیت در امر مولد سازی، استحصال تخمک مناسب و تولید خاویار پرورشی، استحصال مواد تناسلی‌زایا، تکثیر مصنوعی مولدین شیپ پرورشی با روش نوین ریزبرش مجرای تخم‌بر از طریق زنده نگهداشتن مولدین (برای تخم‌گیری و اسپرمگیری دوباره) و نیز تولید بچه ماهیان شیپ پرورشی است. همچنین هورمونهای تستوسترون و ۱۷ آلفا– هیدروکسی پروژسترون در مولدین شیپ نر و ماده تکثیری، بعنوان شاخص بلوغ جنسی انتخاب شدند. ±±)
همایون حسین زاده صحافی، آریا اشجع اردلان، جمشید سیفی،
دوره ۲۲، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۲ )
چکیده
این پژوهش باهدف تغییر جنسیت و تولیدماهیان تک جنس نر تحت تاثیر هورمون ۱۷- بنام علمی Labeotropheous foellobroniدردو مرحله ازرشد ونمو یعنی قبل از بلوغ (لارو) و بعد از بلوغ (مولدین) صورت پذیرفت. با توجه به سوابق این گونه تحقیقات میزان غلظت هورمون براساس قابلیت تحمل این هورمون در ماهیان مشابه درتیمارها مشخص گردید.درگروه لاروها تحت چهارتیمارشامل (۲۵۰،۱۰۰،۵۰ ،۰ ) میلیگرم هورمون درهر کیلوگرم غذا و گروه دوم (مولدین) نیز تحت چهار تیمار شامل (۴۰۰، ۲۵۰، ۱۰۰، (۰) میلیگرم درهر کیلوگرم غذا با سه تکرار دریک دوره ۳۰ روزه قرار گرفتند.هورمون مذکور به روش تبخیر الکلی به غذای ماهیان افزوده شد.درمدت پرورش ماهیان در دمای میانگین (±انحراف معیار) ۱±۲۸ درجه سانتیگراد، pHبین ۵/۷ تا ۳/۸ و سختی کمتر از۱۰±۱۲۰ میلی گرم درلیتر نگهداری شدند. اختلاف معنیدار دررشد ماهیان هر یک از تیمارها وجود داشته که رابطه مستقیم با افزایش مقدار هورمون ۱۷-آلفا متیل تستوسترون دارد. همچنین نتایج در گروه لاروها نیز نشان داد که تیماری که با ۲۵۰ میلی گرم هورمون در کیلوگرم غذا تغذیه شده بودند با میزان حداکثر شاخص های رشد (ضریب رشد ویژه ۴/۱ SGRو رشد روزانه ۵/۶ADG) و با تلفات به میزان ۳/۴۸درصد ومیانگین نرسازی ۷/۸۵ درصد نر، بالاترین میزان تولید ماهی تک جنسی نررادر مقایسه با سایر تیمارها داشت. درگروه دوم یعنی لاروهای حاصل از مولدین نیز تیماری که با ۴۰۰ میلی گرم هورمون درکیلوگرم غذا مورد تغذیه قرارگرفت با تولید لاروهایی با میزان حداکثرشاخص‌های رشد ۹۱/۰ SGR=و ۶/۳ ADG=و با حداقل تلفات به میزان۳۱ درصد و میانگین نرسازی۴/۶۵درصد نر بالاترین میزان تولید ماهی تک جنسی نررا درمقایسه با سایرتیمارها را داشت. نتایج تاثیر بکارگیری هورمون۱۷ - آلفا متیل تستوسترون را برنرسازی ماهی سیکلایدکالیکوتاییدکرد. == آلفا متیل تستوسترون روی ماهی سیکلاید کالیکو
علی خوال، سهراب دژندیان، فرشاد ماهی صفت، افشین امیری سندسی، منصور شریفیان،
دوره ۲۳، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۳ )
چکیده
بررسی حاضر به منظور دستیابی به تعیین دوز مناسب تزریق هورمون اواپریم (ovaprim) جهت القاء تخمریزی و افزایش راندمان تکثیر مصنوعی اردک ماهی انجام گرفت.آزمایش در ۴ تیمار و۳ تکرار انجام گرفت ودر هرتکرار ۳ عدد مولد ماده و۶ عدد مولد نر مورد تزریق قرارگرفتند. تیمار اول تا سوم بترتیب تزریق هورمون اواپریم ovaprim)) با دوزهای۱۰،۲۰ و۳۰ میکروگرم وگروه شاهد تزریق عصاره غده هیپوفیزبه میزان ۴ میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن ماهی بود. میانگین وزن مولدین ماده در تیمار اول۷/۵۲۰ ±۱۳۶۱، تیمار دوم ۶/۹۵۴ ± ۳/۱۳۷۶، تیمارسوم ۹/۱۵۹ ± ۱۰۰۹ و شاهد ۲/۴۲۲ ± ۲/۱۱۰۰گرم بود. درصد جوابدهی مولدین ماده در تیمار اول تا سوم بترتیب ۲۴/۱۹± ۸/۷۷، ۲۴/۱۹± ۹/۸۸ ، ۹۱/۵۰ ± ۵/۵۵ وشاهد۲۴/۱۹± ۵/۵۵ بود. درصد جوابدهی مولدین نر در تیمار اول تا سوم بترتیب ۵۸/۹±۴/۹۴، ۲۶/۱۹±۹/۸۸، ۸۶/۲۸±۳/۸۳ و شاهد۲۶/۱۹± ۹/۸۸ بود. بر اساس آزمون کای دو انجام گرفته، بین دو متغیر درصد جوابدهی مولدین و دوزهای مختلف هورمون، اختلاف معنی دارآماری وجود نداشت. میزان لقاح تخمها بطور متوسط درتیمار اول۱۰±۱/۸۷ ، تیمار دوم ۷/۷±۰۴/۸۸، تیمارسوم۲/۵±۹/۸۳ وشاهد ۷/۱۹±۴/۷۲ درصد بود. با توجه به آزمون واریانس یکطرفه درسطح اطمینان۹۵%، اختلاف معنی داری بین میانگین درصد لقاح در تیمارها دیده نشد.درصد چشم زدگی تخمها درتیمار اول ۹/۱۵ ± ۶/۶۶، تیمار دوم ۳/۲۲ ± ۲/۶۱، تیمارسوم ۷/۱۰±۳/۵۸ و شاهد ۰۴/۱۵± ۱/۵۶ بود. باتوجه به آزمون کروسکال - والیس، بین تیمارها ازلحاظ درصد چشم زدگی، اختلاف معنی دار آماری مشاهده نگردید. میانگین درصد تفریخ درتیمار اول ۸/۱۹±۴۱/۲۷،تیمار دوم ۹/۲۶± ۵۳/۳۹، تیمارسوم ۶/۵ ± ۱۸/۹۵ و شاهد ۴/۱۲± ۷۸/۲۶ بود. طبق آزمون مقایسه میانگین چند دامنه دانکن(Duncan) اختلاف معنی داری بین تیمارها از لحاظ درصد تخم‌گشایی ملاحظه شد. با توجه به نتایج مطالعه حاضر، مناسبترین دوز تزریقی۱۰و۲۰ میکروگرم هورمون اواپریم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن تعیین گردید.
رقیه رضامند، رضا عسگری،
دوره ۲۳، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۳ )
چکیده
محمود محسنی، محمد ملک پور،
دوره ۲۷، شماره ۵ - ( ۱۰-۱۳۹۷ )
چکیده
تحقیق حاضر به منظور جایگزینی کردن سطوح مختلف کنجاله کانولا جای پودر ماهی و تأثیر آن بر عملکرد رشد، قابلیت هضم، برخی پارامترهای خونی و سطوح هورمونهای تیروئیدی (تری‌‌یدوتیرونین و تیروکسین) تاس ماهی سیبری (Acipenser baerii) طراحی و اجرا گردید. ماهیان با وزن اولیه ۳۴/۰±۸۰/۲۲ گرم (میانگین± انحراف معیار) در قالب پنج تیمار و سه تکرار به مدت ۱۰ هفته با جیره محتوی سطوح مختلف کنجاله کانولا شامل ۰ (شاهد)، ۱۰ (۱۰CM)، ۲۰ (۲۰CM)، ۳۰ (۳۰CM) و ۴۰ (۴۰CM) درصد (جایگزین شده با پودر ماهی)، به ترتیب دارای پروتئین و انرژی یکسان (۴۵ درصد و ۵۳/۱۸ کیلوژول بر گرم) تا حد سیری تغذیه شدند. در پایان دوره پرورش، بالاترین مقادیر متوسط وزن نهایی بدن، وزن کسب شده، نرخ رشد ویژه و نرخ کارایی پروتئین در ماهیان تغذیه شده با تیمارهای شاهد، ۱۰CM و ۲۰CM ملاحظه شد که با ماهیان ۴۰CM دارای اختلاف معنی دار آماری بود (۰۵/۰ P<). اضافه کردن کانولا در جیره، منجر به ایجاد تفاوت معنیدار در مقادیر متوسط هماتوکریت، گلبول قرمز، گلبول سفید، منوسیت و ائوزینوفیل نسبت به تیمار شاهد نشد. با افزایش سطوح مختلف کنجاله کانولا در تیمارهای غذایی مختلف اختلاف معنیداری در سطح هورمون T۳ مشاهده نشد. کمترین میزان هورمون T۴ در تیمار ۴۰CM مشاهده شد که با ماهیان تغذیه شده با تیمار شاهد، ۱۰CM و ۳۰CM دارای اختلاف معنیدار آماری بود. قابلیت هضم ظاهری پروتئین در ماهیان تغذیه شده با جیره شاهد بطور معنی داری از ماهیان ۳۰CM و ۴۰CM بالاتر بود. قابلیت هضم ظاهری چربی ماهیان تغذیه شده با جیره ۴۰CM بطور معنی داری پایئن‌‌تر از سایر تیمارها بود. با توجه به نتایج مطالعه حاضر، میتوان تا ۲۰ درصد کنجاله کانولا را در جیره غذایی تاس ماهی سیبری، بدون تاثیر منفی بر عملکرد رشد، قابلیت هضم، پارامترهای خونی و هورمون تیروئیدی جایگزین پودر ماهی نمود، بطوریکه علاوه بر کاهش میزان مصرف آرد ماهی، از لحاظ اقتصادی نیز برای پرورش دهندگان مقرون به صرفه باشد.
صدیقه محمدزاده، سکینه یگانه، فاطمه مرادیان، بهرام فلاحتکار، سلواین میلا،
دوره ۲۸، شماره ۳ - ( ۶-۱۳۹۸ )
چکیده
هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH) یک نوروپپتید موثر در تنظیم فرآیند تولیدمثل در مهره‌‌داران میباشد. آنالوگ‌‌های مختلفی از این هورمون به فرم سنتتیک با نیمه عمرهای مختلف برای تکثیر مصنوعی آبزیان در بازار موجود می‌‌‌‌باشند. هدف از این تحقیق بررسی بیان GnRH نوترکیب در باکتری Escherichia coliسویه BL۲۱به منظور تولید هورمون نوترکیب میباشد. در این تحقیق، توالی DNA مربوط به پپتید GnRH طراحی شده در وکتور بیانی pET۲۸a+ کلون شد. واکنش زنجیره‌‌ای پلیمراز (PCR) به کمک آغازگرهای اختصاصی صحت کلونینگ را نشان داد. وکتور نوترکیب pET۲۸a+/GnRH به باکتری بیانی E. coli BL۲۱ (DE۳) انتقال داده شد و صحت انتقال با کلونی PCR سنجیده شد و باند ۱۸۶ جفت بازی حاصل از تکثیر ژن بر ژل آگارز مشاهده گردید. سپس برای بررسی بیان، باکتری نوترکیب در محیط Luria Bertani (LB) حاوی آنتی‌‌بیوتیک کانامایسین در دمای ۳۷ درجه سانتیگراد کشت داده شد و با غلظت یک میلی‌‌مولار Isopropyl β-D-۱-thiogalactopyranpside (IPTG) القاء شد و بعد از القاء، باکتری در دو دما و زمان مختلف شامل ۶ ساعت در دمای ۳۷ درجه سانتیگراد و ۲۴ ساعت در دمای ۲۰ درجه سانتیگراد قرار گرفت. میزان بیان به کمک الکتروفورز ژل SDS-PAGE تعیین شد. بررسی SDS-PAGE نشان‌‌دهنده بیان پپتید بوده و باند هشت کیلودالتونی مربوط به پپتید مورد نظر بر روی ژل قابل مشاهده بود. همچنین میزان بیان پپتید در دمای ۲۰ درجه سانتیگراد بیشتر از دمای ۳۷ درجه سانتیگراد میباشد. با توجه به نتایج بدست آمده از تحقیق حاضر میتوان نتیجه گرفت که هورمون GnRH قابلیت تولید در سیستم بیانی پروکاریوتی همانند اشریشیاکلی را دارد و پس از خالص سازی میتواند به‌‌عنوان یک همولوگ خاص برای درمان اختلالات تولید مثلی در آبزیان معرفی گردد.
سعید خرمیان، پریتا کوچنین، وحید یاوری، امیر پرویز سلاطی،
دوره ۲۸، شماره ۵ - ( ۱۰-۱۳۹۸ )
چکیده
در مطالعه حاضر به منظور ارتقاء بازده تولید ماهی شانک باله زرد عربی Acanthopagrus arabicus به عنوان یکی از گونه های مناسب برای پرورش در قفس اثر تزریق هورمون های HCG، LHRH-A۲، عصاره هیپوفیز کپور و ترکیبی از هیپوفیز کپور و LHRH-A۲ بر روی مولدین ماده مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای هورمونی و گروه کنترل در سه تکرار انجام شد که در هر تکرار ۳۰ قطعه ماهی با نسبت جنسیت ۱ به ۱ وجود داشت. میانگین وزن نرها و ماده ها به ترتیب ۳۱۰ و ۶۷۵ گرم بود. در هر تکراری ماهیان ماده دو بار با دوز مشابه در فاصله زمانی ۲۴ ساعت تزریق شدند. تخم ریزی در تمامی تانک ها اتفاق افتاد. همه تیمارهای هورمونی سبب شدند تخم ریزی زودتر و در بازه زمانی کوتاه تری اتفاق بیافتد. هماوری نسبی در تیمار هورمون ترکیبی به طور معنی داری از بقیه تیمارها بالا تر بود اما گروه کنترل و HCG کمترین هماوری نسبی را داشت (۰۵/۰>p). درصد تخم های شناور در تیمارهای مختلف و گروه کنترل تفاوت معنی داری را نشان نداد. هم چنین بازماندگی لاروها در روزهای ۱۰ و ۳۵ بین تیمارهای هورمونی با گروه کنترل اختلاف معنی داری نداشت. در این مطالعه چالش گرسنگی روی لاروهای سه روزه انجام شد، به طوری که درصد بازماندگی لاروها در ۱۲، ۲۴، ۳۶، ۴۸، ۶۰ و ۷۲ ساعت بعد از شروع چالش محاسبه شد. درصد بازماندگی لاروها بعد از شروع چالش گرسنگی در تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری ثبت نشد. این مطالعه نشان داد که در القای تخم ریزی ماهی شانک زرد باله عربی، تزریق ترکیب هورمونی LHRH-A۲ و CPE نسبت به هر کدام از این هورمون ها به تنهایی و هورمون HCG در ارتقاء کمیت تخم ها بدون تاثیر بر کیفیت آن ها موثرتر می باشد.
صدیقه محمدزاده، سکینه یگانه، فاطمه مرادیان، مسعود رکابی،
دوره ۲۹، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۹ )
چکیده
هورمونهای مختلفی برای تکثیر مصنوعی آبزیان در مراکز تکثیر و پرورش استفاده می‌‌شود و یکی از انواع این هورمون‌‌ها، آنالوگ‌‌های مختلفی از هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH) با نام‌‌های تجاری مختلف میباشد. هدف از این مطالعه بررسی فعالیت زیستی GnRH نوترکیب تولیدی در آزمایشگاه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری بر القاء و همزمانی اوولاسیون در مولدین ماهی طلایی (Carassius auratus) میباشد. برای این منظور ۲۰ جفت مولد آماده تکثیر ماهی طلایی از یکی از مراکز تکثیر و پرورش خریداری شده و به سالن تکثیر و پرورش ماهی گروه شیلات منتقل گردید و بعد از گذراندن دو هفته دوره سازگاری با شرایط آزمایش در ۴ گروه آزمایشی تقسیم شدند، سپس به گروه اول، دوم و سوم بترتیب ۱۰، ۱۵ و ۲۰ میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن هورمون GnRH نوترکیب تولیدی به همراه ۲۰ میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن متوکلوپرامید (آنتی‌‌دوپامین) و به گروه شاهد سرم فیزیولوژی ۰۹/۰ درصد به همراه ۲۰ میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن متوکلوپرامید طی یک مرحله تزریق گردید. نتایج نشان داد هورمون GnRH تولیدی قابلیت القاء بلوغ نهایی را در مولدین مورد مطالعه داشته و تمامی گروههای دریافت کننده این هورمون به مرحله باروری رسیدند، اما هیچیک از مولدین گروه شاهد تخمریزی نکردند. دوره تاخیر در مولدین تزریق شده با دوز ۲۰ میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن به طور معنیداری کمتر از سایر تیمارها بود (۰۵/۰>p). در میزان تخم استحصالی و هماروی نسبی اختلاف معنیداری بین تیمارهای دریافت کننده هورمون GnRH نوترکیب وجود نداشت (۰۵/۰<p). از نتایج بدست آمده میتوان استنباط کرد که هورمون GnRH نوترکیب تولیدی فعالیت بیولوژیک مناسبی داشته و میتواند به عنوان یک جایگزین مناسب برای درمان اختلالات تولید مثلی در مولدین پرورشی معرفی گردد.
منصور طرفی موزان زاده، مجتبی ذبایح نجف آبادی، حسین هوشمند، مینا آهنگر زاده، رحیم اصولی، حمید سقاوی، شاپور مهرجویان، سید رضا سید مرتضایی، سید جواد حسینی ملایری، محمود حافظیه، همایون حسین زاده صحافی،
دوره ۳۲، شماره ۵ - ( ۱۰-۱۴۰۲ )
چکیده
تحقیق حاضر در ایستگاه تحقیقات ماهیان دریایی بندر امام خمینی(ره) در سال ۱۳۹۶ آغاز شد. هدف از این تحقیق تولید مولدین زایا و دستیابی به بیوتکنیک تکثیر لارو و تولید بچه ماهی باس دریایی آسیایی بود. در این راستا، بچه ماهیان نژاد تایلندی در سه سال متفاوت وارد ایستگاه شدند و پرورش آنها تا مرحله پیش مولد انجام شد. بعد از گذشت چهار سال از این پروژه، گله‌هایی از پیش مولدین ماده ۳ و ۴ ساله و پیش‌مولدین نر ۵/۱ ساله تولید شد و در تابستان سال ۱۴۰۱ این مولدین با روش تکثیر مصنوعی توسط تزریق هورمون تکثیر شدند. در خوزستان فصل تکثیر از اوایل خرداد ماه لغایت اواخر شهریور ماه در دمای ۳۴-۲۸ درجه سانتیگراد است. تخمریزی ماهیان ۴۰-۳۶ ساعت بعد از تزریق در نیمه شب اتفاق می‌افتد. از هورمون LHRH-α۲ به صورت تزریق درون ماهیچه‌ای برای تکثیر مصنوعی این گونه استفاده شد. میزان درصد لقاح، تخم گشایی و زنده‌مانی لارو ۳ روزه ماهی باس دریایی آسیایی در ماه‌های مختلف متفاوت و به‌ترتیب ۹۲-۷۸، ۹۳-۸۲ و ۸۵-۷۵ درصد بود. از بهمن ماه سال ۱۴۰۱ لغایت تیر ماه سال ۱۴۰۲، ۲۰۸ عدد مولد زایا به پنج بخش خصوصی در استان خوزستان و هرمزگان برای تولید انبوه بچه ماهی این گونه اهداء شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که رعایت اصول ایمنی زیستی مهم‌ترین اصل در اجرای برنامه‌های مولدسازی، اهلی‌سازی ماهیان دریایی جدید، پرورش و برنامه‌های بهگزینی است. همچنین گونه باس دریایی آسیایی، از پتانسیل بسیار زیادی جهت تکثیر در شرایط اسارت و تولید انبوه بچه ماهی برخوردار است و میتواند به عنوان گونه اصلی ماهی دریایی به برنامه‌های کوتاه مدت برای توسعه پرورش ماهیان در قفس در آبهای جنوب کشور کمک کند.
فاطمه طوبایی، تکاور محمدیان، سروش سابیزا، اسکندر مقیمی پور،
دوره ۳۳، شماره ۴ - ( ۸-۱۴۰۳ )
چکیده
ماهی اسکار از جمله معروف‌ترین ماهیان زینتی از خانواده سیکلیده با اهمیت تجاری بالاست. تخمدان‌‌ها در ماهی اسکار در دسته تخمدان‌‌های ناهمزمان تقسیم‌‌بندی می‌‌شود و استفاده از هورمونهای اگزوژن برای کنترل چرخه‌‌های تولیدمثلی آنها کاربرد زیادی دارد. هدف از این مطالعه، مقایسه ایمپلنت‌‌های آهسته رهش و تزریق داخل صفاقی هورمون LHRHa۲ در ماهی اسکار است. در این مطالعه ۱۸ عدد ماهی اسکار پرتغالی که به صورت تصادفی به ۳ گروه که هر گروه شامل ۶ عدد ماهی (۳ جفت) بودند، تقسیم شده و هر جفت ماهی در آکواریوم‌‌های ۱۵۰ لیتری با دمای آب ۲۷-۲۵ درجه سانتیگراد نگهداری شدند. هر ۳ گروه در شرایط نوری یکسانی بودند و به صورت دو نوبت در روز غذا‌‌دهی شدند. گروه اول تحت القاء هورمون LHRHa۲ به صورت تزریقی (۲ مرحله برای جنس ماده: ۱۰% مرحله اول و ۹۰% مرحله دوم) و گروه دوم تحت القاء هورمون به صورت ایمپلنت و به گروه سوم تنها سرم فیزیولوژی تزریق شد. خونگیری از ماهیان ماده پس از بیهوشی، قبل از تزریق یا کاشت ایمپلنت و در فاصله‌‌های زمانی معین پس از تزریق تا ۲۴ ساعت و پس از کارگذاری ایمپلنت تا ۲۰ روز انجام گرفت. در بررسی هورمونهای استروئیدی ماهیان تحت القاء هورمون LHRHa۲، به دو روش تزریقی و ایمپلنت، سطح هورمون پروژسترون و ۱۷-بتا استرادیول در هر دو گروه افزایش یافته و سطح هورمون تستوسترون کاهش یافت اما میزان هورمونهای استروئیدی جنسی در گروه ایمپلنت در قیاس با گروه تزریق به صورت مدت‌‌دار در سطح بالایی قرار داشت و تلفاتی مشاهده نشد، اما در گروه تزریقی تلفاتی مشاهده گردید. پس از گذشت مدت زمان القاء تولید مثلی در گروه ایمپلنت در مقایسه با گروه تزریقی، کاهش استرس و به دنبال آن رهاسازی بهتر تخمک مشاهده گردید که میتوان آن را دلیلی بر موفقیت‌‌آمیز بودن روش ایمپلنت‌‌گذاری برای القاء تولیدمثلی در ماهی اسکار پرتغالی قلمداد نمود.
.png)
