گونه­های آئروموناس پاتوژن­های فرصت ­طلبی هستند که در پاره­ای از موارد قابلیت ایجاد بیماری به عنوان عامل اولیه در انسان و ماهی را دارند. آئروموناس هیدروفیلا پاتوژن فرصت طلبی است که باعث ایجاد توکسین و عفونت در میزبان شده و مقاومت چندگانه آنتی­بیوتیکی در سویه­های جداسازی شده آن از مناطق مختلف جهان گزارش شده­است. بنابراین، یافتن میزان شیوع مقاومت آنتی­بیوتیکی در جدایه­های آئروموناس هیدروفیلا(Aeromonas hydrophila) ارزشمند خواهد­بود. تعداد 100 ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) از استخر­های پرورش ماهی در 4 منطقه از استان خوزستان به عنوان نمونه جمع­آوری گردید. قسمت انتهایی روده از هر نمونه جداسازی و هموژن شد. نمونه­های جمع­آوری شده در آگار خون­دار تلقیح و در انکوباتور 37 درجه سانتی­گراد به مدت 24 ساعت گرم­خانه­گذاری شدند. از هر پلیت 3 تا 5 کلونی مشکوک به آئروموناس هیدروفیلا انتخاب و در محیط آگار خون­دار خالص ­سازی گردید. هر کلونی به وسیله­ی تست کاتالاز، اکسیداز و رنگ­آمیزی گرم ارزیابی­ و DNA جدایه­های مشکوک، به روش جوشاندن استخراج­ گردید. سویه­های آئروموناس هیدروفیلا به روش PCR و با استفاده از ژن مربوط به جنس و گونه تایید قطعی شدند. در نهایت مقاومت آنتی­بیوتیکی در همه­ی جدایه­های آئروموناس هیدروفیلای تایید شده به روش دیسک دیفیوژن کربی- باور بررسی شد. بیست جدایه آئروموناس هیدروفیلا از تمام کلونی­های مشکوک به آئروموناس با روش PCR تایید قطعی گردید که بیشتر جدایه­ها به چندین آنتی­بیوتیک مقاومت نشان دادند. کمترین مقاومت نسبت به سفوتاکسیم و  سیپروفلوکساسین (25%>) و بیشترین مقاومت نسبت به ونکومایسین و کلیندامایسین (90%) مشاهده­شد. درمقایسه با سایرمطالعات، مشخص گردید که الگوی مقاومت آنتی­بیوتیکی این باکتری در مناطق مختلف، متفاوت می­باشد ازاین رو یافتن الگوی مقاومت در هر منطقه امری الزامی می­باشد.