فلزات سنگین بهعنوان یکی از گروههای اصلی آلایندههای محیط آبی، در اثر فعالیتهای طبیعی و انسانی به محیط آبی راه مییابند. این فلزات ممکن است در بدن موجودات آبزی، ازجمله ماهی تجمع یابند و خطر بالقوه برای سلامتی اکوسیستم و موجودات زنده و بخصوص برای انسان محسوب گردند. در مطالعه حاضر، میزان فلزات سنگین مس، روی و نیکل در بافت عضله ماهی سفید (RutilusfrisiiKutum)و ماهی سیاهکولی (Vimba vimba persa) صید شده از سواحل بندر انزلی بوسیله دستگاه طیفسنجی جذب اتمی تعیین گردید. میانگین غلظت فلزات سنگین مس، روی و نیکل در بافت عضله ماهی سفید بترتیب 26/1±47/7، 49/1±96/18، 23/0±68/2 و سیاهکولی بترتیب 26/2±41/10، 82/6±01/32 و30/0±50/2 میکروگرم برگرم وزن خشک بود. غلظت فلزات سنگین در بافت عضله کمتر از غلظت مجاز استانداردهای بینالمللی بود، بجز فلز نیکل که از استانداردهای سازمان بهداشت جهانی (WHO) و سازمان غذا و داروی آمریکا(FDA) بیشتر بود. میزان پتانسیل خطر و شاخص خطر برای هر دو گروه سنی بزرگسال و کودکان کمتر از 1 بدست آمد. بنابراین، خطر چندانی برای مصرفکنندگان وجود ندارد. با توجه به اهمیت کیفیت ماهی مصرفی برای ساکنین مناطق شمالی ایران، جهت کنترل میزان آلایندهها در آبزیان و جوامع مصرفکننده، باید آلایندههای منطقه، بخصوص فلزات سنگین به طور مستمر ارزیابی و پایش گردد.
Farahbakhsh Z, Akbarzadeh A, Naji A. Health risk assessment of trace metals Cu, Zn, Ni via the consumption of the prevailing bony fish Rutilus frisii kutum (Kamansky,1901), and Vimba vimba persa (Linnaeus, 1754) in Caspian sea. isfj 2019; 28 (3) :77-88 URL: http://isfj.ir/article-1-2136-fa.html
فرح بخش زهرا، اکبرزاده آرش، ناجی ابوالفضل. ارزیابی خطر فلزات سنگین Cu, Zn, Ni برای سلامت انسان ناشی از مصرف عضله ماهی سیاهکولی (Linnaeus, 1754) Vimba vimba persa و ماهی سفید (Kamansky, 1901) Rutilus frisii kutum در تالاب انزلی، دریای خزر. مجله علمي شيلات ايران. 1398; 28 (3) :77-88
با کسب مجوز از دفتر کمیسیون بررسی نشریات علمی وزارت علوم، تحقیات و فنآوری مجله علمی شیلات بصورت آنلاین می باشد و تعداد محدودی هم به چاپ می رساند. شماره شاپای جدید آن ISSN:2322-5998 است