کیفیت بچه‌ماهیان پرورشی و کیفیت رهاسازی آنها در میزان بازسازی ذخایر آبزیان نقش دارد. در این مطالعه اثر اندازه و تعداد بچه‌ماهیان کپور در زمان رهاسازی بر روی تولید، بیومس و سود حاصل از فعالیت صیادی ماهی کپور در دریای خزر بررسی شد. داده‌های مورد نیاز برای این مطالعه شامل تعداد بچه‌ماهیان رهاسازی شده، اندازه بچه‌ماهیان در زمان رهاسازی، میزان صید سالانه کپور در جنوب شرقی دریای خزر طی سالهای 78 تا 96 و پارامترهای جمعیت برآورد شده از داده‌های صید ماهی کپور در سالهای 98 و 99 از طریق مرور منابع بدست آمد.  نتایج نشان داد در جمعیتی که بازسازی ذخایر صورت نگرفت میزان سود حاصل از صید و بیوماس کاهش یافت. درحالی‌که، رهاسازی بچه‌ماهیان پرورشی به طول 7 سانتی‌متر (که طولی معادل 10 درصد طول بینهایت ماهی کپور دارند) نشان داد سود صید و بیوماس نسبی با افزایش تلاش صیادی کاهش یافت که بیانگر صید بیرویه ماهی کپور است. بنابراین، رهاسازی بچه‌ماهیان یک گرمی، که طول بچه‌ماهیان پرورشی در زمان رهاسازی کمتر از 10% طول بینهایت آن است، ممکن است بیومس و تولید ماهی کپور را افزایش ندهد. در مقابل، این فرایند تنها هزینه بازسازی ذخایر را بالا برد. همچنین، وقتی طول بچه‌ماهیان رهاسازی شده به  %10 طول بینهایت افزایش یافت حداکثر سود حاصل از صید ذخایر بازسازی شده برای صیادان در %30 واحد تلاش صیادی بدست آمد.