در سیستم پرورش آبزیان خاویاری با تراکم بالا، حفظ تعادل پارامترهای محیط پرورش در سلامت فیزیولوژیک و رشد ماهیان خاویاری از مهم ترین عوامل چالش برانگیز می باشند. فراسنجه های خون شناسی شاخص های مفیدی هستند که به منظور ارزیابی شرایط فیزیولوژیک ماهیان خاویاری در پاسخ به استرس، آلاینده‌‌ها و تغییرات فیزیولوژیک و اکولوژیک بکار می‌‌روند. این تحقیق با هدف اثر باکتریهای نیتروزوموناس و نیتروباکتر بر میزان حذف آمونیاک و شاخص های خونی و سرم فیل‌‌ماهی (Huso huso) در یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار با تراکم های یکسان از هر دو باکتری (۰، ۱۰۱، ۱۰۳، ۱۰۵) در ۱۰۰ میلی لیتر با سه تکرار با استفاده از ۱۲۰ قطعه فیل ماهی خاویاری با میانگین وزنی ۲۰۰±۸۰۰ گرم و طول ۲±۵۵ سانتیمتر در ۱۲ تانک فایبرگلاس (۴۰۰۰ لیتری هر تکرار ۱۰ ماهی) به مدت ۱۲ هفته و نیز دو هفته سازگاری اولیه در شهرستان دزفول در استان خوزستان انجام گرفت. بر اساس نتایج بیشترین میزان آمونیاک در تیمار یک (شاهد) با اختلاف معنیدار (۰۵/۰p≤) با تیمار ۳ و عدم اختلاف معنی دار با سایر تیمارها ثبت گردید. میزان آمونیاک در بین ساعات اندازه‌گیری شده در هر تیمار فاقد اختلاف معنی دار (۰۵/۰p≥) بود. از بین فراسنجه های خونی فقط نوتروفیل در تیمارها دارای اختلاف معنیدار (۰۵/۰p≤) بود. فراسنجه های سرمی خون آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، الکالین ترانسفراز (ALP، کراتین فسفاتاز (CP)، پروتئین کل و آلانین آمینوترانسفراز (ALT) تیمارها با هم اختلاف معنی‌‌داری نداشت (۰۵/۰p≥). فراسنجه لاکتیک دهیدورژناز (LDH) تیمار شاهد با سایر تیمارها اختلاف معنیدار داشت (۰۵/۰p≤). باکتریهای نیتروزوموناس و نیتروباکتر دارای اثر مثبت بر حذف آمونیاک از آب محیط پرورشی و عدم اثر منفی بر شرایط فیزیولوژیک فراسنجه‌های خونی فیل ماهی خاویاری بودند.
.png)
