۷ نتیجه برای ولی پور
علی خوال، کیوان عباسی، علیرضا ولی پور،
دوره ۱۹، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۸۹ )
چکیده
هدف از انجام این تحقیق تعیین نقش بیولوژیک اردک ماهی در از بین بردن آبزیان ناخواسته و غیراقتصادی و افزایش تولید در واحد سطح می باشد. این پژوهش با ۳ تیمار و ۳ تکرار برای هر تیمار انجام گرفت. تیمار اول و دوم شامل پرورش توام اردک ماهی با کپور ماهیان پرورشی با تراکم ۲۰۰ و ۵۰۰ عدد در هکتار و تیمار سوم (تیمار شاهد) بدون اردک ماهی بود. ترکیب کشت بچه کپور ماهیان پرورشی با تراکم ۳۵۰۰ عدد در هکتار شامل فیتوفاگ ۵۵ درصد، کپور معمولی ۲۰ درصد، سرگنده ۱۰ درصد و آمور ۱۵ درصد بود. میزان ماندگاری اردک ماهی در تیمار اول و دوم بترتیب ۸/۴۳ و۴۰ درصد بود. نتایج نشان دادکه میانگین (± انحراف استاندارد) توده زنده ماهیان ناخواسته (۱۳ گونه) در انتهای دوره پرورش در تیمار شاهد ۴/۵۵±۸/۳۵۸، تیمار اول ۳/۶±۲/۷۴ و تیمار دوم ۹/۱۰±۲/۹۲ کیلوگرم در هکتار بود که بترتیب نسبت به تیمار شاهد ۳/۷۹ و ۳/۷۴ درصد کاهش داشت. در بررسی لوله گوارش اردک ماهی مشخص شد که اردک ماهی عمدتاٌ از بچه قورباغه و ماهیان ناخواسته مانند تیزکولی، آمورنما، کاراس و به مقدار کمتری از میگوی غیربومی آب شیرین و نیز حشرات تغذیه می کند. به علاوه در استخرهای تیمار اول و دوم توده زنده ماهیان ناخواسته مانند ماهی کاراس، تیزکولی، مروارید ماهی معمولی و آمورنما بترتیب به میزان ۹۴، ۹/۸۸، ۴/۶۲ و ۸۲/۵۶ درصد نسبت به استخر شاهد کاهش یافتند. میانگین وزن نهایی ماهی کپور معمولی در تیمار اول و دوم با تیمار شاهد اختلاف معنی دار داشت (P<۰,۰۵) و به میزان ۲۲۰ درصد افزایش نشان داد. همچنین اردک ماهی با کنترل بیولوژیک آبزیان ناخواسته میزان تولید ماهیان هدف (کپور معمولی، علفخوار، نقره ای و سرگنده) در واحد سطح را به میزان ۹۴/۱۷ درصد افزایش داد.
زهرا غیاثوند، عباس متین فر، علیرضا ولی پور، رضا چنگیزی،
دوره ۲۱، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۱ )
چکیده
در این تحقیق شاه میگوی چنگال باریک (Astacus leptodactylus) با ۳ جیره غذایی حاوی ۳ سطح پروتئین ۳۰، ۳۵ و ۴۰ و انرژی ثابت ۳۷۰ کیلوکالری در ۱۰۰ گرم ماده غذایی در آب شیرین و لب شور خزر با شوری ۱۲ گرم در لیتر به مدت ۸ هفته پرورش داده شدند. از ۶ تیمار آزمایشی هر یک با ۳ تکرار استفاده شد و در مجموع ۱۸ تانک فایبرگلاس ۱۱۰ لیتری مورد استفاده قرار گرفت. تراکم شاه میگوها در هر تانک ۵ عدد و با میانگین (± انحراف معیار) وزنی۳/۲±۱۷گرم و در مجموع به تعداد ۹۰ شاه میگو ذخیره‌سازی گردید. نتایج این بررسی نشان داد که میانگین رشد شاه میگوها در آب شیرین ۸۲/۱۴ گرم و در آب لب شور ۷۳/۱۲ گرم بود که دارای اختلاف معنیداری می‌باشد. بیشترین میزان بازماندگی در بررسی سطوح متقابل پروتئین – شوری در جیره حاوی پروتئین ۳۰ درصد و آب شیرین به میزان ۵۵/۹۵ درصد و کمترین درصد بازماندگی در سطوح متقابل پروتئین ۴۰ و شوری ۱۲ گرم در لیتر دیده شد که دارای اختلاف معنیدار بودند. بیشترین ضریب رشد ویژه، بیشترین افزایش وزن،کمترین ضریب تبدیل غذایی، بیشترین میزان بازدهی پروتئین و بیشترین بهره‌برداری از پروتئین خالص در جیره با پروتئین ۳۰ و شوری صفر مشاهده گردید که اختلاف معنیداری در این سطوح مشاهده نشد. در نتایج حاصل از این تحقیق بیشترین میزان پروتئین لاشه در پروتئین ۳۰ درصد و آب شیرین دیده شد که دارای اختلاف معنیداری با سایر تیمارها بود.
حمیده کردی، علیرضا ولی پور، محمود حافظیه، علیرضا شناور ماسوله، سوده کردی،
دوره ۲۷، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۷ )
چکیده
در این تحقیق اثر Lactobacillus plantarum KC۴۲۶۹۵۱پوششدار شده بر رشد، درصد ماندگاری، شاخصهای خون، سرم و فلور باکتریایی روده قزل آلای رنگین کمان مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور تعداد ۹۰ ماهی با میانگین وزنی ۳۵/۰±۹۴/۱۲ گرم با جیرههای غذایی حاوی باکتری پوششدار شده لاکتوباسیلوس پلانتاروم شامل تیمار ۱ (CFU/g ۱۰۷)، تیمار ۲ (CFU/g ۱۰۸) و شاهد (جیره فاقد باکتری ((T۰) به مدت هشت هفته تغذیه شدند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد، تیمارهایی که CFU/g ۱۰۷ باکتری دریافت کرده بودند به طور معنیداری نسبت به تیمار شاهد بیشترین افزایش وزن، درصد افزایش وزن بدن، ضریب رشد ویژه و کمترین ضریب تبدیل غذایی را دارا بودند (۰۵/۰˂P). اما درصد ماندگاری در بین تیمارهای مختلف اختلاف معنیداری نداشت (۰۵/۰˃P). در بررسی فاکتورهای خونی، تعداد گلبولهای سفید در تیمارهای حاوی باکتری به طور معنیداری بالاتر از تیمار شاهد بود. در تیمار ۱، درصد نوتروفیل کمتر و درصد لنفوسیت بیشتر از دو تیمار دیگر بود (۰۵/۰˂P) درصد مونوسیت نیز در تیمار ۲ به طور معنیداری بالاتر از تیمار ۱ بود (۰۵/۰˂P). میزان گلوگز، تری گلیسرید، کلسترول،LDL ، AST و ALP به طور معنیداری در تیمار ۱ بیشتر از دو تیمار دیگر و میزان پروتئین کل در این تیمار به طور معنیداری بالاتر از تیمار ۲ بود (۰۵/۰˂P). اما اختلاف معنیداری در سایر عوامل خونی در بین تیمارها مشاهده نشد (۰۵/۰˃P). با توجه به نتایج، تعداد باکتریهای اسید لاکتیک در تیمارهای حاوی باکتری (۱ و ۲) به طور معنی داری بیشتر از تیمار شاهد و شمارش کلی باکتری در تیمار ۱ بطور معنی داری بالاتر از دو تیمار دیگر بود (۰۵/۰˂P). بنابراین افزودن CFU/g ۱۰۷ باکتری پوششدار لاکتوباسیلوس پلانتاروم به جیره ماهی قزل آلای رنگین کمان میتواند اثرات مثبتی بر فاکتورهای رشد و سلامت این ماهی داشته باشد.
مینا سیف زاده، علی رضا ولی پور، قربان زارع گشتی، علی اصغر خانی پور،
دوره ۲۷، شماره ۳ - ( ۵-۱۳۹۷ )
چکیده
این تحقیق با هدف بررسی میزان تجمع و مقایسه میزان سموم آلدرین، دیازینون و اندرین در بافت عضله خوراکی ماهی های کپور معمولی، اردک ماهی، کاراس، لای ماهی و اسبله ایستگاههای غرب، مرکزی و شرق تالاب انزلی با استانداردهای سازمان بهداشت جهانی انجام شد. میزان تجمع سموم ارگانوکلره در گوشت ماهی توسط دستگاه کروماتوگرافی گازی مجهز به آشکارساز ربایش الکترون و سموم ارگانوفسفره با استفاده از کروماتوگرافی گازی GC/MS اندازه گیری شد. بیشترین غلظت دیازینون در اردک ماهی از ایستگاه تالاب شرق با غلظت ppb۲۵/۲۰ بود. در میزان سموم دیازینون و آلدرین در عضله خوراکی ماهیان مورد مطالعه از ایستگاههای مختلف تفاوت معنیداری مشاهده نشد (P>۰/۰۵). بیشترین مقدار سم اندرین در گوشت ماهی کپور در ایستگاههای غرب و شرق اندازهگیری شد. نتایج بهدستآمده از اندازهگیری این سم در کپور ماهی در مقایسه با سایر ماهیان مورد مطالعه معنیدار بود (P<۰/۰۵). مقدار آلدرین در ماهی کاراس در مقایسه با سایر ماهیان مورد مطالعه معنیدار بود (P<۰/۰۵). بر اساس نتایج بهدستآمده و کاهش معنی دار سموم اندرین، آلدرین و دیازینون در مقایسه با حد مجاز اعلام شده از سوی سازمان بهداشت جهانی، میتوان نتیجه گیری کرد که از نقطه نظر بهداشت مواد غذایی خطری مصرفکنندگان را تهدید نمیکند.
سید محمد صلواتیان، علیرضا ولی پور، شهلا جمیلی، صاحبعلی قربانی، محمد صیاد بورانی، فریبرز احتشامی، مریم فلاحی کپورچالی، داریوش پروانه مقدم، رودابه روفچایی، سید افشین امیری سندسی، محمدرضا رمضانی مامودانی، فریبرز جمالزاد فلاح، فرشاد ماهی صفت،
دوره ۲۸، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۸ )
چکیده
یکی از گونه‌های آبزی منحصر به فرد و مهم تالاب انزلی، صدف آنودونت (Anodonta cygnea) می‌باشد. این صدف بومی تالاب انزلی و رودخانه‌های ورودی آن و مهمترین دو کفه‌ای این سیستم آبی است که در سالیان اخیر به دلایل مختلف جمعیت آن بشدت کاهش یافته است. تالاب انزلی اکوسیستم ویژه‌ای برای پرورش و رشد انواع آبزیان در حاشیه جنوبی دریای خزر است. از سویی، جایگاه ویژه نرمتنان در ارتباط با استفاده سایر موجودات از آنها و کاربردهای صنعتی طبی و نقش پالایشی آب سبب ضرورت بر انجام بررسی رژیم غذایی صدف آنودنت در تالاب انزلی گردید. از ۱۴ ایستگاه مورد بررسی فقط از ۹ ایستگاه که شامل ایستگاه های ورودی تالاب غرب، بهمبر، شیجان، سوسر روگاه، آبکنار، ماهروزه، کرکان، سیاه کشیم و در نهایت هندخاله بودند صدف آنودنت صید گردید. بیشترین درصد فراوانی و پراکنش در فصول مختلف بترتیب متعلق به ایستگاههای ورودی تالاب غرب، بهمبر، شیجان و سوسر روگاه و بالاترین میانگین سنی در فصول بهار متعلق به ایستگاه بهمبر (۷ ساله‌ها)، تابستان مربوط به ایستگاه ماهروزه (۸ ساله‌ها)، پائیز متعلق به ایستگاه سوسر روگاه (۷ ساله‌ها) و در نهایت زمستان مربوط به ایستگاه شیجان (۸ ساله‌ها) تعیین گردید. در بررسی آزمایشگاهی از دستگاه گوارش صدف آنودنت تالاب انزلی از ایستگاههای مختلف شناسایی فیتوپلانکتون‌ها و زئوپلانکتون‌ها در حد جنس شناسایی شدند. به طور کلی، صدف آنودنت در طول سال از شاخه‌های فیتوپلانکتونی کلروفیتا و باسیلاریوفیتا بیش از سایر شاخه ها تغذیه نموده است که بیشترین جنس‌های فیتوپلانکتونی مورد استفاده از شاخه جلبک‌های سبز Scenedesmus، Chlorella و Pandorina از شاخه جلبک‌های دیاتومه Cyclotella، Cymbella و Navicula بودند. تغذیه از زئوپلانکتون‌ها به مقدار اندک و آن هم از راسته‌های ریشه پایان نظیر Arcella و Amoeba، از مژکداران Ciliata و در نهایت از روتیفرها Brachionus، Asplanchna و Rotaria شناسایی گردیدند. بر اساس شناسایی جنس یستر میتوان گفت جنس بستر مناسب از نوع ماسه‌ای با مقداری گل می‌باشد که دامنه تغییرات سیلت- رس در ایستگاهها از ۲/۳±۸/۸۰ الی ۲/۲±۶۴/۹۷ درصد متغیر می‌باشد. در بررسی رژیم غذایی صدف آنودنت مشخص شد از آنجایی که صدف‌های مذکور از طریق فیلتراسیون اقدام به تغذیه می‌نمایند (گزینش غیر انتخابی)، از اینرو با توجه به سنین مختلف و فراوانی در محیط زندگی در مرحله اول (بیش از ۹۰ درصد) شاخه‌های فیتوپلانکتونی ریز جثه از ابعاد ۲۰-۵ میکرون (شاخه‌هایی نظیر کلروفیتا، باسیلاریوفیتا و سیانوفیتا) و در مرحله بعد (حدود ۱۰ درصد) از زئوپلانکتون‌های ریز جثه از سایز ۳۰-۵ میکرون (راسته‌هایی نظیر مژکداران، ریشه پایان، روتیفرها و کلادوسرا و نیز مواد دیتریتی که در این ابعاد می‌باشند) تغذیه می‌کنند.
منصور ولی پور، امین اوجی فرد، عالی حسینی، ابراهیم ستوده، دارا باقری،
دوره ۲۸، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۸ )
چکیده
یک آزمایش ۸ هفته‌ای به منظور تعیین مقدار مناسب جایگزینی پودر ماهی جیره با پودر سوسک زرد (Tenebrio molitor) جهت ارزیابی اثر آن بر عملکرد رشد، شاخصهای خونی و پاسخ‌های ایمنی بچه ماهیان قزل‌آلای رنگین‌کمان (Oncorhynchus mykiss) انجام شد. ۵ جیره با میزان نیتروژن و چربی یکسان با سطوح جایگزینی ۰ درصد (شاهد)، ۲۵ درصد (TM۲۵)، ۵۰ درصد (TM۵۰)، ۷۵ درصد (TM۷۵) و ۱۰۰ درصد (TM۱۰۰) پودر ماهی با پودر سوسک زرد فرموله شدند. هر جیره به طور تصادفی در سه تکرار با ۲۰ قطعه بچه ماهی با میانگین وزن اولیه ۵/۰±۱۰ گرم تقسیم‌بندی گردید (مجموعاً ۳۰۰ بچه ماهی). در پایان آزمایش نتایج نشان داد که میانگین وزن نهایی بچه ماهیان تغذیه شده با جیرههای شاهد (۷/۰±۷/۴۱ گرم) و جیره حاوی ۲۵ درصد (۱/۲±۱/۴۳ گرم) پودر لارو سوسک زرد به طور معنیداری نسبت به سایر تیمارها بالاتر بود (۰۵/۰>p). پایین ترین میزان ضریب تبدیل غذایی در تیمار شاهد (۱/۰±۷۶/۰) مشاهده شد که نسبت به تیمار ۷۰ درصد (۰۶/۰±۹۳/۰) اختلاف معنی داری داشت (۰۵/۰>p). درصد افزایش وزن ماهیان با افزایش میزان پودر سوسک زرد در جیره کاهش نشان داد. تعداد سلول های قرمز خون تحت تأثیر سوسک زرد قرار نگرفت، اما میزان هموگلوبین و هماتوکریت با افزایش سطح سوسک زرد کاهش یافتند (۰۵/۰>p). جایگزینی پودر ماهی با پودر سوسک زرد تأثیر معنیداری بر میزان گلوکز و تری گلیسرید پلاسما ماهیان در مقایسه با جیره شاهد ایجاد نکرد (۰۵/۰<p). پروتئین کل، آلبومین و گلوبولین پلاسما به طور معنیداری تحت تأثیر سطوح مختلف سوسک زرد قرار گرفتند (۰۵/۰>p). میزان هورمون کورتیزول و فعالیت مسیر کمپلمان پلاسما در بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنیداری نشان نداد (۰۵/۰<p). بر اساس آنالیز خط شکسته سطح بهینه جایگزینی پودر ماهی با پودر سوسک زرد در جیره ماهی قزل آلای رنگین کمان ۲۵ درصد می‌باشد و در این سطح بچه ماهیان بالاترین درصد افزایش وزن را نشان دادند.
علیرضا میرزاجانی، علیرضا ولی پور، یعقوبعلی زحمتکش،
دوره ۳۱، شماره ۴ - ( ۸-۱۴۰۱ )
چکیده
در این تحقیق شناسایی و برآورد زی‌توده کفزیان بالیخلی چای پایاب سد یامچی در استان اردبیل به منظور تعیین کیفیت آب برای پرورش آبزیان به انجام رسید. نمونه‌برداری از کفزیان در ۴ ایستگاه انجام شد. پس از شناسایی کفزیان، درصد پراکنش آنها، نسبت فراوانی افراد سه راسته Trichoptera, Plecoptera, Ephemeroptera به فراوانی افراد خانواده Chironomidae و شاخص بیولوژیک خانوادگی (FBI) هیلسنهوف برای تعیین وضعیت کیفی آب در ایستگاهها محاسبه گردید. از بررسی کفزیان رودخانه ۱۱ راسته و ۲۱ خانواده شناسایی شد. خانواده Chironomidae دارای بیشترین تعدد مشاهده بود و در ۹۷ درصد نمونه‌برداری‌ها حضور داشت. از نظر میانگین فراوانی و زی‌توده، خانواده Gammaridae بیشترین مقدار را در ایستگاه ۱ نشان داد. همچنین گروه‌‌های حساس با رتبه تحمل درجه ۴ (Gammaridae و Baetidae و Heptagenidae و Hydropsychidae) عمدتاً در ایستگاههای ۱ و ۲ حضور داشتند. شاخص بیولوژیک خانواده نشان داد که ایستگاه ۱ دارای کمترین مقدار در حد ۴/۴ و پس از آن، ایستگاه ۲ در حد ۷/۵ بود. شاخص EPT/C نشان داد که ایستگاههای ۲ و ۱ بیشترین مقدار عددی را به‌ترتیب به میزان ۷/۸۱±۵/۴۹ و ۹/۱۶±۸/۱۰ داشتند. در مجموع، از بررسی کفزیان نتیجه شد که با توجه به مشاهده شاخص بیولوژیک خیلی خوب تا عالی در ایستگاه ۱ و ۲ که نزدیکتر به سد یامچی بودند، در محدوده این ایستگاهها شرایط مناسبی‌‌تری برای آبزی‌پروری وجود دارد.
.png)
