در آزمایش حاضر، اثرات سطوح مختلف انرژی قابل هضم (Digestible Energy) و انرژی قابل متابولیسم (Metabolizable Energy) برعملکرد ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) به منظور دستیابی به سطح مطلوب آن نسبت به پروتئین ثابت جیره مورد بررسی قرارگرفت. در این آزمایش مقادیر ۲۶۰۰ (جیره شاهد)، ۲۹۰۰، ۳۲۰۰، ۳۵۰۰ و ۳۸۰۰ کیلوکالری برکیلوگرم انرژی قابل هضم که معادل ۲۲۵۰، ۲۵۰۰، ۲۷۵۰، ۳۰۰۰ و ۳۳۰۰ کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل متابولیسم می باشد با سطح ۳۵ درصد پروتئین ثابت در جیره استفاده گردید. بدین ترتیب، نسبت های DE/CP برابر ۷۴، ۸۳، ۹۲، ۱۰۰ و ۱۰۸ و ME/CP برابر ۶۴، ۷۱، ۷۸، ۸۶ و ۹۴ در قالب طرح کاملا تصادفی با ۵ تیمار و ۴ تکرار به مدت ۹ هفته با ۲۰۰ قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی ۵ ± ۱۹۵ گرم مورد مقایسه قرارگرفتند. نتایج نشان دادکه با افزایش نسبت انرژی به پروتئین در جیره های آزمایشی در مقایسه با گروه شاهد میزان رشد بیشتری مشاهده شد. علاوه بر این، ماهیان دریافت کننده جیره DE/CP= ۱۰۰ (معادل ۸۶(ME/CP = با اختلاف معنی داری نسبت به سایرجیره ها بیشترین افزایش وزن را نشان دادند P < ۰/۰۵)) و همچنین، مناسب ترین ضریب تبدیل خوراک را نیز به خود اختصاص دادند. افزایش DE جیره تاسطح ۳۵۰۰ کیلوکالری بر کیلوگرم تاثیرمثبت بر میزان رشد ویژه داشت P < ۰/۰۵)). افزایش نسبت DE/CP تاثیر معنی داری بر ماده خشک و خاکستر گوشت ماهی نداشت، اگرچه به صورت معنی داری افزایش چربی گوشت و به طورغیرمعنی داری کاهش پروتئین را باعث گردید. بر اساس نتایج بدست آمده، جیره حاوی ۳۵ درصدپروتئین و انرژی برابر ۳۵۰۰ و ۳۰۰۰ کیلوکالری بر کیلوگرم به ترتیب برای DE و ME که معادل نسبت های DE/CP و ME/CP برابر ۱۰۰ و ۸۶ می باشد برای ماهی قزل آلای رنگین کمان در مرحله پرواری قابل توصیه است.

جانداران هنگامی که در معرض یون های فلزی هستند مکانیسم های دفاعی متفاوتی برای حفاظت خود در برابر اثرات منفی این یونها و ترکیباتشان دارند. متالوتیونین به عنوان یکی از این مکانیزم های دفاعی در بدن موجودات زنده تولید میشود. متالوتیونین وابسته به گروهی از پروتئین ها می باشد که در پاسخ به فلزات سنگین مثل مس در سلولهای مهره داران القا می شود. اخیراً توجه ویژه روی نقشی که این پروتئین در متابولیسم فلزات و سمیت زدایی از آنها بازی می کند متمرکز شده است. ماهی استرلیاد(Acipenser ruthenus) گونه استورژن وابسته به بستر می باشد و به دلیل اینکه جهت تغذیه  به بی مهرگان در طول چرخه غذایی خود وابسته است، شاخص خوبی جهت پایش کیفیت اکوسیستم آبی می باشد. افزودن مس به آب منجر به القاء متالوتیونین در آبزیان می گردد. در این  بررسی  ساختارژن متالوتیونین در بافت کبد تاسماهی استرلیادکه در معرض غلظت زیر حد کشنده مس قرار گرفته بود مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج حاصل شده ساختار ژن متالوتیونین در تاسماهی استرلیاد برای نخستین بار شناسایی و به ثبت رسید. مقایسه توالی متالوتیونین در ماهی استرلیاد با توالی آن در سایر ماهی ها نشان داد ساختاراصلی ژن در متالوتیونین تاسماهی استرلیاد بسیار شبیه متالوتیونین در سایر ماهی ها میباشد. همچنین نتایج نشان داد ساختار اصلی ژن متالوتیونین در تاسماهی استرلیاد شامل ۲۰ اسید امینه سیستئین است که میتواند توسط گروه تیولات خود به فلزات متصل شود. که این امر میتواند نشان دهنده این باشد که متالوتیونین در تاسماهی استرلیاد میتواند به فلزات متصل شود.با این وجود ساختار اصلی متالوتیونین در تاسماهی استرلیاد منحصر به فرد است و معلوم نیست که این امر میتواند روی عملکرد این پروتئین اثر بگذارد یا خیر.