---

با توجه به فعالیت های مختلف انسانی در محدوده حوضه آبریز تالاب انزلی و ورود آلاینده های مختلف از جمله عناصر سنگین به این اکوسیستم آبی و جذب و تجمع احتمالی آنها در پوسته و عضله شاه میگو که یکی از کفزیان بومی تالاب انزلی بوده و از ارزش غذایی و اقتصادی بسیار بالایی برخوردار است، نمونه برداری آب و رسوبات بستر از ۱۸ ایستگاه و در مورد شاه میگو از ۱۵ ایستگاه انجام پذیرفت. پس از زیست سنجی و توزین شاه میگو، هضم شیمیایی نمونه ها طبق روش استاندارد بین المللی صورت گرفت و توسط دستگاه جذب اتمی میزان عناصر سنگین شامل کروم، روی، سرب، نیکل و وانادیوم در آب، رسوبات بستر، پوسته و عضله آن اندازه گیری گردید.
میانگین میزان عناصر کروم، روی، سرب، نیکل و وانادیوم در آبهای تالاب انزلی به ترتیب ۴,۶، ۱۸۴.۵، ۸.۲۸، ۹.۲۷ و ۱.۴۷ میکروگرم در لیتر می باشد که در مقایسه با استانداردهای جهانی برای آب آشامیدنی مناسب نبوده، اما برای آبیاری و آبزی پروری مناسب می باشد.
هر چند که میزان عناصر سنگین در رسوبات در حد بالایی است، اما این مقدار در محدوده میزان قابل تحمل برای آبزیان می باشد.
هیچگونه همبستگی بین اندازه و وزن شاه میگو با میزان جذب و تجمع عناصر در پوسته و عضله آنها وجود نداشت، اما همبستگی معنی دار و مستقیمی بین میزان عناصر سنگین در آب و رسوبات و همچنین بین رسوبات، پوسته و عضله شاه میگو در تالاب انزلی وجود دارد.

---

طی یکسال نمونه برداری از منطقه آبکنار و هندخاله در تالاب انزلی در سال ۱۳۸۰-۱۳۷۹ جمعاً ۶۷ جنس متعلق به ۵ شاخه جلبکی مورد شناسایی وشمارش قرار گرفتند. براساس نتایج، فراوانی فیتوپلانکتونی در منطقه آبکنار، دوبار در سال یعنی اواخر فصل بهار و شروع تابستان و دیگری در فصل پاییز به اوج خود می رسد که Cyanobacteria (جلبکهای سبز-آبی) ترکیب غالب را بوجود می آورند و در منطقه هندخاله Chrysophyta ترکیب غالب فیتوپلانکتونی را تشکیل می دهند. پنج گونه از Cyanobacteriaدر منطقه آبکنار مورد بررسی قرار گرفتند و یک گونه متعلق به جنس Oscillatoria از طریق زیست سنجی با موش، سمی تشخیص داده شد.
سم موجود در نمونه جزء سموم کبدی (هپاتوتوکسین) بوده و متعلق به خانواده ای از سموم پپتیدی حلقوی موسوم به Microcystin می باشد.

---

بررسی ترکیب گونه ای و فراوانی ماهیان تالاب امیر کلایه لاهیجان در سال ۱۳۸۰ به صورت فصلی انجام گرفت. برای این منظور در اواسط هر فصل به مدت ۷ تا ۱۰ روز به وسیله آلات مختلف صید مانند تور گوشگیر، پره، سالیک، ساچوک و الکتروشوکر عمل صید صورت گرفت. پس از صید ماهیان به آزمایشگاه منتقل شدند و به کمک کلیدهای شناسایی معتبر مورد شناسایی قرار گرفتند. نتایج حاصل از مطالعات صورت گرفته روی ۱۶۳۹ عدد ماهی نشان داد که در این تالاب ۷ راسته، ۹ خانواده و ۱۵ گونه و زیر گونه ماهی متعلق به رده ماهیان استخوانی زیست میکنند. این ماهیان شامل: Tinca tinca, Rutilus rutilus caspicus natio, Blicca bjoerkna, Cyrinus carpio, Leucaspicus delineatus caucasicus, Scardinius erythrophthalmus, silurus glanis, Esox lucius, Cobitis taenia, Carassius auratus gibelio , Syngnathus abaster, pungitius platygaster, Gambusia holbrooki, Proterorhinus marmoratus, perca fluviatilis  بودند.
در بین راسته های مختلف، راسته Cypriniformes و راسته Gasterosteiformes، در بین خانواده‌های مختلف، خانواده Cyprinidae  و خانواده Cobitidae و در بین گونه های مختلف، گونه perca fluviatilis و گونه Scardinius erythrophthalmus  به ترتیب بیشترین و کمترین فراوانی مطلق و فراوانی نسبی را به خود اختصاص دادند. ضمن اینکه ذخایر Esox Iucius, Tinca tinca  بسیار قابل توجه بوده و به همین دلیل است که مولدین مورد نیاز شیلات جهت بازسازی ذخایر از این تالاب تهیه میشوند.
شایان ذکر است گونه های Cyprinus carpio, Scardinius erythophthalmus, Cobitis taenia برای اولین بار دراین تالاب صید و شناسایی شدند

---

مطالعه رژیم غذایی ماهی سوف حاجی طرخان (Perca fluviatilis L. ۱۷۵۸) در تالاب امیرکلایه لاهیجان طی چهار فصل سال ۱۳۸۰ انجام گرفت. پس از صید ماهی بوسیله آلات صید مختلف از فبیل دام گوشگیر، پره و تور دستی، ماهیان زیست سنجی و مورد مطالعه عادتهای غذایی قرار گرفتند. براساس بررسیهای صورت گرفته از ۱۴۳ عدد ماهی، این ماهیان در محدوده سنی ۱+ تا ۶+ سال، طول کل ۹,۵ تا ۳۳.۵ سانتی متر (میانگین طول کل ۴.۶۴ ± ۱۹.۹۳ سانتی متر)، وزن ۱۰.۵ تا ۳۵۰ گرم (میانگین وزن ۱۱۴.۴۵±۷۷.۵۵ گرم) قرار داشتند. با توجه به اطلاعات بدست آمده میانگین شاخص طول روده به طول بدن برابر ۰.۵۸±۰.۰۹، متوسط شدت تغذیه ۱۲۹.۵±۲۵۷.۹، میانگین چاقی ۵۳۴.۱ ± ۱۳۲۰.۷ و درصد خالی بودن دستگاه گوارش ۷.۶۹ درصد بود. ماهی سوف حاجی طرخان از هجده نوع ماده غذایی تغذیه کرده بود که بترتیب در صد فراوانی عبارت از: ساس آبی، ادناتا، گاماروس، مواد گیاهی، شیرونومیده، لای ماهی، همیپترا، ماهی سوف حاجی طرخان، حلزون، سوزن ماهی، ماهی گامبوزیا، ماهی نه خاره، دیپترا، برانشیوپودا، تری کوپترا، توبیفکس، قورباغه و میگو می باشند. در ضمن با مقایسه مواد غذایی شناسایی شده در معده و روده این ماهی، لای ماهی، گامبوزیا، سوف حاجی طرخان، نه خاره، برانشیوپودا، قورباغه و میگو به دلیل اینکه تنها در معده وجود داشتند بعنوان غذاهای زود هضم و سایرین جز غذاهای دیر هضم بودند. با در نظر گرفتن ترکیب مواد غذایی خورده شده و درصد فراوانی آنها در سوف حاجی طرخان تالاب امیر کلایه می توان بیان نمود که این ماهی بترتیب یک ماهی گوشتخوار، گیاهخوار و هم نوع خوار می باشد همچنین عادت غذایی آن بر حسب سن، فصل و جنس تغییراتی دارد

---

---

در این تحقیق برخی از خصوصیات زیستی ماهی بنی در تالاب شادگان مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری ماهانه در پنج ایستگاه شامل دورق(ماهشهر)، رگبه ، خروسی ، سلمانه ، عطیش انجام گردید. در طول اجرای پروژه از فروردین ۱۳۹۲ تا اسفند ۱۳۹۲، چهارصد و سی وهفت عدد ماهی بیو متری و تشریح شد. میانگین طولی(±SD) برحسب میلی متر به ترتیب جنس نر ۲۸±۲۵۲ (۳۵۷- ۹۵ )، جنس ماده ۳۸±۲۴۹ (۳۷۴- ۱۱۵) و میانگین وزنی (±SD) برحسب گرم به ترتیب جنس نر ۳۱±۲۱۸ (۳۶۶- ۱۸) و جنس ماده ۳۹±۲۳۲ (۶۵۱- ۱۵ ) بدست آمد. رابطه طول - وزن گونه جنس نر معادل W=۰,۰۰۰۰۰۶L۳.۱۱(R۲=۰.۸۵) و جنس ماده معادل W=۰.۰۰۰۰۰۵L۳.۱۴(R۲=۰.۸۶) بود. زمان تخم ریزی ماهی بنی بین فروردین تا تیر و طول بلوغ جنس نر و جنس ماده به ترتیب ۲۰۸ میلی متر ،۲۲۰ میلی متر و وزن بلوغ گونه های یاده شده به ترتیب ۹۷گرم ، ۱۱۳گرم و میزان تولید به ازای بیوماس آنها ۵۳/۰، ۵۰/۰به ازای سال بدست آمد.

---

اردک ماهی(Esox lucius) یکی از گونه های بومی تالاب انزلی است و به علت گوشت مطبوعی که دارد از دیرباز مورد توجه مردم قرار گرفته است. این مطالعه به منظور بررسی میزان تجمع و مقایسه غلظت مواد آلاینده فلزات سنگین کادمیوم، نیکل و روی دربافت خوراکی عضله اردک ماهی در سه ایستگاه (غرب، مرکزی, شرق ) از تالاب انزلی در سال ۱۳۹۱ صورت پذیرفت .دراین تحقیق بصورت تصادفی از هر ایستگاه ۱۰ نمونه ماهی در اوزان استاندارد به روش صید با تور گوشگیر صید شد . اندازه گیری غلظت عناصر سنگین با کمک دستگاه جذب اتمی شعله انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد میانگین غلظت فلز کادمیوم در اردک ماهی تالاب غرب برابر ۰۵/۰ و در تالاب شرق و تالاب مرکزی۰۹/۰ میکروگرم در گرم وزن خشک و میانگین غلظت فلز نیکل در اردک ماهی تالاب غرب، مرکزی ، شرق به ترتیب ۴۴/۰ ،۳۷/۰ ،۲۲/۰ میکروگرم در گرم وزن خشک و میانگین غلظت فلز روی در اردک ماهی تالاب غرب، مرکزی، تالاب شرق به ترتیب ۲۸ ، ۵۵/۲۵ ، ۵۵/ ۱۳میکروگرم در گرم وزن خشک مشاهده شد.. در این مطالعه غلظت کادمیوم ، نیکل و روی در بافت عضله اردک ماهی بین ایستگاههای مورد مطالعه اختلاف معنی داری نداشت (۰۵/ ۰P>). میزان کادمیوم، نیکل و روی با استانداردهای غذا و داروی آمریکا(FDA) و سازمان بهداشت جهانی (WHO) مقایسه شد . نتایج بدست آمده نشان می دهد که میزان سمیت نیکل در نمونه تالاب غرب بیشتر و در نمونه تالاب مرکزی نزدیک حد مجاز در مقایسه با استانداردWHO می باشد که این میتواند یک هشدار برای تهدید سلامتی مصرف این ماهی در گروه های آسیب پذیر جامعه باشد.

---

---

تالاب انزلی یکی از زیستگاههای مهم تخمریزی ماهیان مهاجر می باشد و موجودات زئوپلانکتونی بعنوان اولین مصرف کننده دراین اکوسیستم آبی غذای مناسبی برای نوزاد بسیاری ازماهیان می باشند. جهت مطالعه وضعیت زئوپلانکتونی تالاب طی اسفند ۱۳۸۹ تا بهمن ۱۳۹۰ شش ایستگاه در مناطق مختلف بصورت ماهانه مورد بررسی قرار گرفتند . نمونه برداری توسط لوله پلیکا (PVC) و عبور از تور پلانکتونی ۳۰ میکرون صورت گرفت. نمونه ها توسط میکروسکوپ اینورت مورد شناسایی و شمارش قرارگرفتند . طبق نتایج حاصله ۶۰ جنس و ۶ شاخه (به ترتیب ۱۱، ۳۱، ۱۰، ۲، ۱، ۱، ۱، ۱، ۲ جنس از شاخه های Protozoa، Rotatoria، Arthropoda ، Gastrotricha، Mollusca، Tardigrada، Nematoda، Porifera و Annelida) شناسایی شدند. نتایج نشان داد که حداکثر میانگین سالانه تراکم زئوپلانکتونی با ۶۸۷ ± ۲۴۹۷ عدد در لیتر در ایستگاه کرکان وجود داشته و تراکم زئوپلانکتون در فصل تابستان بیش از سایر فصول بوده است. شاخه روتیفرها ۴۸ درصد ، شاخه پروتوزوآ ۴۵ درصد و فوق رده کوپه پودا ۶ درصد از تراکم زئوپلانکتونی را تشکیل دادند. مقایسه نتایج این بررسی نشان داد که ساختار جمعیت زئوپلانکتون ها به استثناء شاخه پروتوزوآ گرچه نسبت به مطالعات گذشته تغییر زیادی نداشته اما به دلیل شرایط نامناسب محیطی تالاب انزلی، تنوع تمام گروههای زئوپلانکتونی بسیار کاهش یافته است . طبق آزمون آماری کروسکال والیس تراکم زئوپلانکتون در ایستگاهها ، ماهها و فصول مختلف معنی دار نبوده (p>۰,۰۵ ) اما مقدار تراکم شاخه ها با هم اختلاف معنی دار داشته اند(p<۰.۰۵).

---

فیتوپلانکتون ها از تولیدکنندگان اولیه بسیار مهم تالاب انزلی میباشندکه نقش قابل توجهی در کیفیت آب این اکوسیستم داشته و توالی و تراکم آنها پیوسته نیاز به مطالعه دارد .این بررسی در ۶ ایستگاه و در دوره زمانی اسفند۱۳۸۹ تا بهمن۱۳۹۰بصورت ماهانه انجام شد. براساس نتایج ۶۷ جنس از شاخه های  Bacillariophyta(۲۲ جنس)، Chlorophyta (۲۶ جنس)، Cyanobacteria (۹ جنس)، Euglenophyta (۵ جنس)، Chrysophyta (۱ جنس)، Dinoflagellata (۲ جنس)، Cryptophyta (۱ جنس) وXanthophyta (۱جنس )  مورد شناسایی قرارگرفتند. نتایج نشان دادکه فراوانی فیتوپلانکتونی در ایستگاههای سرخانکل وکرکان به ترتیب با میانگین سالانه ۶/۵ ±۴/۲۴ و۴/۵ ± ۴/۲۰ میلیون سلول در لیتربیشترین مقدار بوده است. شاخه Bacillariophyta خصوصا جنس  Cyclotella درتمامی ایستگاهها غالب بوده اما در ایستگاه کرکان فراوانی زیاد Cyanobacteria با جنس غالبOscillatoria از تیرماه تا اواسط آبانماه باعث شده که میانگین سالانه این شاخه بیش از Bacillariophyta باشد، که احتمالا ناشی از بار مواد مغذی کمتر در این ناحیه می باشد.  بطورکلی میانگین فراوانی فیتوپلانکتونی در شهریور بیش از ماههای دیگر و در آذرکمترین مقدار بوده است. تعداد جنسهای شناسایی شده و تنوع جنس در این بررسی کمتر از مطالعات قبلی بوده است.

---

این پروژه با هدف تعیین مقدار، کیفیت، درصد خلوص، مقایسه با نوع سنتتیک و بررسی ارزش اقتصادی بتا کاروتن استخراج شده از آزولای تالاب انزلی انجام شد. برای اجرای این پروژه یک تیمار شامل بتا کاروتن استخراج شده به روش هیدرولیز قلیایی از آزولای تالاب انزلی در فصل تابستان سال ۱۳۹۳در نظر گرفته شد. تیمارها به مدت یک سال در دمای چهار درجه سلسیوس نگهداری شدند. از بتا کاروتن سنتتیک به عنوان شاهد استفاده شد. کیفیت تیمارها با استفاده از آزمایشات شیمیایی شامل  تعیین مقدار و کیفیت بتا کاروتن، رنگ سنجی (hunter lap)، درصد خلوص و ویتامین A به وسیله HPLC، مدت زمان ماندگاری وحلالیت بتا کاروتن طبیعی بررسی شد. در نتایج آزمایشات شامل درصد خلوص، غلظت، رنگ سنجی، ترکیبات ویتامینه، حلالیت و مدت زمان ماندگاری در بتا کاروتن آزمایشی در مقایسه با شاهد تفاوت معنی دار مشاهده نشد(۰۵/۰(P>. طی مدت زمان ماندگاری این فاکتورها درتیمارهای آزمایشی و شاهد تفاوت معنی دار نشان ندادند(۰۵/۰(p>. بتا کاروتن طبیعی طی مدت زمان نگهداری به مدت یک سال در دمای ۵ درجه سلسیوس از کیفیت خوبی برخوردار بود. با توجه به عدم وجود تفاوت معنی دار بین بتا کاروتن استخراج شده از آزولا در مقایسه با نوع سنتتیک از حیث آزمایشات شیمیایی، خلوص، مدت زمان ماندگاری و ارجحیت بتا کاروتن طبیعی استخراج شده از آزولا در مقایسه با نوع سنتتیک از حیث ارزش اقتصادی می توان کاربرد بتا کاروتن طبیعی تهیه شده از آزولا را به جای بتا کاروتن سنتتیک در صنعت غذایی پیشنهاد کرد. 

---

اکوسیستم‌های تالاب‌های ساحلی به طور گسترده در مناطق خشک و در امتداد سواحل توزیع شده‌اند (Montoya, ۲۰۰۹) مانند تالاب بین‌المللی گمیشان، این تالاب ساحلی دریای خزر شامل بسیاری از مناطق وسیع کم‌عمق و شور که جاذب انواع زندگی پرنده و تنوع زیستی است (Jafari, ۲۰۰۹) و به ندرت مورد مطالعه قرار گرفته است. در بسیاری از تالاب‌ها شاخص زیستی کلروفیل به عنوان ماده رنگی مهم فتوسنتز در فیتوپلانکتون‌ها و جلبک‌ها مطرح است و اغلب به عنوان برآوردگر زیست‌توده جلبکی استفاده می‌شود (Gibson et al., ۲۰۰۰). سه نوع از مهم‌ترین ترکیبات کلروفیل در محیط‌زیست دریایی شامل (Chl-a)Chlorophyll-a ، (Chl-b) Chlorophyll-b و (Chl-c) Chlorophyll-c است. همه جلبک‌های فتوسنتزکننده و گیاهان عالی شامل Chl-a به‌عنوان رنگدانه اصلی  می‌باشند (Smith et al., ۲۰۰۷). سیانوباکتری‌ها (Cyanobacteria) تن‌ها شامل Chl-a هستند (Scheer, ۱۹۹۱). سایر رنگدانه‌ها و لوازم جانبی مانند Chl-b وc در فیتوپلانکتون، برای جدا کردن گروه‎های مختلف جلبک کاربرد دارد (Gonzalez, ۲۰۱۱).

---

مقایسه صید بر واحد تلاش صیادی یکی از راه­های مقایسه ادوات صیادی با یکدیگر می­باشد. در این مطالعه سه نوع تله صیادی مخصوص صید میگوی آب شیرین  (Macrobrachium nipponense)شامل تله استوانه­ای، نیم کروی و کوزه­ای طراحی و کارآیی صید آنها (CPUE) با یکدیگر مقایسه گردید. میزان کارآیی صید بر حسب گرم در هر ۲۴ ساعت در تله استوانه­ای (۱۲/۰  ± ۴/۱)، نیم کروی (۸۴/۰ ± ۹۸/۲۲) و کوزه ای (۴۱/۰ ± ۳۸/۶) به دست آمد، که نتایج با هم اختلاف معنی دار داشتند (۰۵/۰ > P). مقایسه دسته­های طولی نشان داد که اختلاف بین اندازه طولی میگوهای صید شده در تله استوانه ای و تله نیم کروی معنی دار است (۰۵/۰ > P)، اما اختلاف بین اندازه طولی میگوهای صید شده تله­ی کوزه­ای با دو تله دیگر معنی دار نبود (۰۵/۰ > P). پس می­توان نتیجه گرفت تله نیم کروی میگوهایی در دسته های طولی بزرگتر صید می­کند و همچنین نرخ صید بیشتری دارد و نسبت به دو تله دیگر صید موفق تری را دارا می باشد.
 

---

شناسایی تنوع فیتوپلانکتونی یک اکوسیستم آبی اولین اولویت برای ارزیابی کیفیت، تخمین میزان آلودگی و بررسی امکان بهره برداری از آن می­باشد. در این تحقیق سه تالاب سد مهاباد، سد مخزنی حسنلو و تالاب یادگارلو از استان آذربایجان غربی به صورت فصلی طی یک سال مورد نمونه برداری و بررسی قرار گرفتند.  تعداد ۹۴ جنس و گونه از ۵ شاخه (استرپتوفیتا، کلروفیتا، اکروفیتا، مویزوا و سیانوباکتریا) و ۱۱ رده (زیگنماتوفیسه، کلروفیسه، اوستیگماتوفیسه، گزانتوفیسه، مدیوفیسه، داینوفیسه، باسیلاریوفیسه، سیانوفیسه، اولووفیسه، کریزوفیسه و کریپتوفیسه) شناسایی شدند. بیشترین تنوع فیتوپلانکتونی در این سه تالاب متعلق به استرپتوفیتا و کلروفیتا (۵۹%) بود که متعاقب آن دیاتومه ها (۲۱%) و سیانوباکتریها (۸%) قرار داشتند. دریاچه سد حسنلو (۶۳ تاگزا) شباهت زیادی از نظر تنوع جمعیتهای جلبکی با سد مهاباد (۵۱ تاگزا) دارد. تالاب فصلی یادگارلو نیز با کمترین تنوع (۳۰ تاگزا) دارای ترکیب جمعیتی متفاوت و خاص تالاب های فصلی مناطق معتدله است. نتایج نشان داد که جلبکهای تاژکدار و سیانوباکتریها که به ترتیب به دلیل تولید سیست مقاوم و آکینات سازگار با شرایط سخت و دوره های خشکی هستند، در یادگارلو ظهور و بروز بیشتری دارند.

---

با توجه به اینکه دریاچه ارومیه روز به روز به سمت خشک شدن می­رود، ضرورت اعمال شرایط مدیریتی مناسب در تالاب‌های اقماری این دریاچه مثل تالاب سولدوز جهت ارائه راهکار مناسب برای مدیریت رژیم هیدرولوژیکی احساس می­شود. تالاب سولدوز در استان آذربایجان غربی و بخش جنوبی دریا ارومیه قرار دارد که از لحاظ اکولوژیکی دارای ارزش‌ است. تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش عوامل فیزیکوشیمیایی آب و تاثیر آن بر روی جوامع زئوپلانکتونی گروه سخت پوستان انجام گرفت. نمونه‌برداری از تالاب سولدوز به مدت یکسال از پاییز ۹۴ تا تابستان ۹۵ و یک نوبت در هر فصل انجام گرفت. در بررسی نمونه­های زئوپلانکتونی سخت­پوستان تعداد دو گروه مشاهده شدند که شامل گروه پاروپایان (Copepoda) و آنتن­منشعبان یا کلادوسرا (Cladocera) بودند. نتایج حاصله از آنالیز آماری CCA نشان داد که در اکثر جنس‌ها همبستگی مثبتی با میزان دما، کدورت، مواد جامد محلول، اکسیژن محلول، فسفات و قلیائیت دیده شد، در صورتیکه همین جنس­ها همبستگی منفی با عمق، شوری، هدایت الکتریکی، شفافیت و pH داشتند. پایین بودن دمای آب در پاییز و زمستان عامل اصلی کاهش تراکم زئوپلانکتون این تالاب محسوب می­شود. نتایج حاصله از آنالیز آماری CCA نشان داد که وجود و تراکم جنس­های موجود در ارتباط با یکدیگر و فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب هستند. به عنوان نتیجه­گیری نهایی می­توان گفت که در تالاب سولدوز مثل بسیاری از زیستگاه­های دنیا الگوهای پراکنش زئوپلانکتون­ها به شدت تحت تاثیر عوامل محیطی هستند.
 
 

---

تالاب انزلی یکی از مهم‌ترین تالاب‌های حاشیه جنوبی دریای خزر و تحت تأثیر آب شیرین رودخانه‌های ورودی و آب لب‌شور دریای خزر به‌عنوان اکوتونی ویژه و منحصربه‌فرد نقش ایفا می‌کند. در این مطالعه عوامل فیزیکوشیمیایی و مواد مغذی آب تالاب انزلی از اردیبهشت ۱۳۹۳ به مدت یک سال و به‌صورت ماهانه بررسی گردیدند. شاخص وضعیت تروفیکی TSI به روش ارزیابی پارامتر‌های کلروفیل آ، فسفر کل، ازت کل و حد شفافیت محاسبه شد. نتایج بررسی نشان داد که میانگین سالانه نیتروژن کل، فسفر کل و اکسی‍ژن محلول به ترتیب در حد ۵۲۳/۰±۰۲۳/۱، ۱۰۵/۰±۱۱۳/۰ و ۶۳/۲±۷۱/۸ میلی‌گرم بر لیتر بود. مقدار نیتروژن کل در ایستگاه‌های موردبررسی نسبت به هم تفاوت معنی‌دار نداشت (۰۵/۰P>) درحالی‌که، غلظت فسفر کل تفاوت معنی‌دار داشت (۰۵/۰P<). مقدار کلروفیل آ از حداقل ۶/۰ تا حداکثر ۱/۳۲۹ میکروگرم در لیتر (با میانگین ۰/۶۵±۴/۴۷ میکروگرم در لیتر) متغیر بوده است. دامنه هدایت الکتریکی از ۲۵۴ تا ۱۴۲۵۰ بر حسب میکروموس بر سانتیمتر متغیر بود و تفاوت معنی‌دار بین ایستگاه‌های مختلف مشاهده گردید (۰۵/۰P<)  نسبت نیتروژن به فسفر در کلیه مناطق تالاب انزلی به‌غیراز منطقه غربی کمتر از ۱۰ بود و این نشان می‌داد که فسفر در این مناطق به‌عنوان عامل محدودکننده درروند یوتریفیکاسیون بود. در این تحقیق، منطقه غربی تالاب انزلی در سطح یوتروف، منطقه سیاکشیم سوپریوتروف و بقیه مناطق تالاب انزلی در مرحله نهایی تغذیه گرایی یا هایپریوتروف قرار داشتند. کنترل و کاهش میزان مواد معلق و مغذی که از طریق رودخانه‌های حاشیه به تالاب انزلی وارد می‌شوند و کنترل گیاهان آبزی داخل تالاب نقش مستقیم و مؤثری در بهبود کیفیت آب و کنترل پدیده یوتریفیکاسیون خواهد داشت.
 
 

---

این تحقیق با هدف بررسی میزان تجمع و مقایسه میزان سموم آلدرین، دیازینون و اندرین در بافت عضله خوراکی ماهی های کپور معمولی، اردک ماهی، کاراس، لای ماهی و اسبله ایستگاه­های غرب، مرکزی و شرق تالاب انزلی با استانداردهای سازمان بهداشت جهانی انجام شد. میزان تجمع سموم ارگانوکلره در گوشت ماهی توسط دستگاه کروماتوگرافی گازی مجهز به آشکار­ساز ربایش الکترون و سموم ارگانوفسفره با استفاده از کروماتوگرافی گازی GC/MS اندازه گیری شد. بیشترین غلظت دیازینون در اردک ­ماهی از ایستگاه تالاب شرق با غلظت  ppb۲۵/۲۰ بود. در میزان سموم دیازینون و آلدرین در عضله خوراکی ماهیان مورد مطالعه از ایستگاه­های مختلف تفاوت معنی­داری مشاهده نشد  (P>۰/۰۵). بیشترین مقدار سم اندرین در گوشت ماهی کپور در ایستگاه­های غرب و شرق اندازه­گیری شد. نتایج به­دست­آمده از اندازه­گیری این سم در کپور ماهی در مقایسه با سایر ماهیان مورد مطالعه معنی­دار بود (P<۰/۰۵). مقدار آلدرین در ماهی کاراس در مقایسه با سایر ماهیان مورد مطالعه معنی­دار بود (P<۰/۰۵). بر اساس نتایج به­دست­آمده و کاهش معنی دار سموم اندرین، آلدرین و دیازینون در مقایسه با حد مجاز اعلام شده از سوی سازمان بهداشت جهانی، میتوان نتیجه گیری کرد که از نقطه نظر بهداشت مواد غذایی خطری مصرف­کنندگان را تهدید نمی­کند.

---

---

---