این پژوهش برای تعیین ساختار جمعیت، تنوع زیستی، ارتباط عوامل غیر زیستی در تغییرات زئوپلانکتون و تعیین سطح تروفی دریاچه مصنوعی شهدای خلیج فارس (چیتگر- تهران) انجام شد. نمونه برداری از زئوپلانکتون توسط Juday net در ۵ ایستگاه بر اساس اشکوب دریاچه بین سالهای ۱۳۹۲ و ۱۳۹۳ انجام شد. در این مطالعه ۳۶ گروه زئوپلانکتونی شامل بندپایان (Arthropoda) ۶ جنس، آغازیان (Protozoa) ۶ جنس، گردان تنان (Rotatoria) ۲۰ جنس، کرم­های لوله­ای (Nematoda)۱ جنس، موی شکمان (Gastrotricha) ۲ جنس و کم تاران (Oligochaeta) ۱ جنس شناسائی شدند. همچنین برای اولین بار نوعی ژله ماهی آب شیرین از جنسCraspedacusta  با اندازه های طولی۲۰- ۱۵ میلیمتر در ایران، در دریاچه چیتگر مشاهده شد. گروه گردان تنان با میانگین تراکم ۱۸± ۶۱ عدد در لیتر زئوپلانکتون غالب دریاچه چیتگر بوده و کرم­های لوله­ای، موی شکمان و کم تاران، کمترین میانگین تراکم را داشتند (کمتر از ۱ عدد در لیتر). میانگین تراکم سالانه زئوپلانکتون ۱۸±۷۲ عدد در لیتر بود. آنالیز تحلیل مولفه های اصلی (PCA) نشان داد، جنس های Trichocerca و Polyarthera  از گروه گردان تنان با بیشترین بار عاملی (Loading Component)، کمترین واریانس و بیشترین تراکم را در اجتماعات زئوپلانکون به خود اختصاص دادند. براساس آنالیز تطبیق متعارف CCA)) همبستگی محسوسی بین تراکم گردان تنان با فاکتورهای محیطی مشاهده نشد. همچنین نتایج نشان داد که آب این دریاچه براساس شاخص زیستی و ساختار زئوپلانکتون در رده آب­های الیگو- مزوتروف (تقریبا پاکیزه) قرار گرفته ولی امکان افزایش روند یوتریفیکاسیون در صورت عدم مدیریت و کنترل آبزیان این اکوسیستم وجود دارد.

این مطالعه برای تعیین ساختار جمعیت فیتوپلانکتون، عوامل محدود کننده غیر زیستی در شکوفائی فیتوپلانکتون و تعیین سطح تروفی بین سالهای ۱۳۹۲ و ۱۳۹۳ در دریاچه چیتگر انجام گردید. براساس مشخصات دریاچه نمونه ها از ۵ ایستگاه در پیکره آبی جمع آوری گردیدند. در این مطالعه ۳۵ گروه فیتوپلانکتونی شامل دیاتوم ها Bacillariophyta (۱۲ جنس)، جلبک های سبز Chlorophyta  (۱۵ جنس)، جلبک سبز- آبی Cyanophyta (۴ جنس)، جلبک دو تاژکدار Dinoflagellata  (۲ جنس)  و جلبک طلایی - قهوه ای  Chrysophyta (۱ جنس) شناسائی گردیدند یافته ها نشان داد، دیاتوم ها با میانگین فراوانی ۲۳۰۰۰۰ ± ۲۰۶۰۰۰۰ سلول در لیتر غالب فیتوپلانکتون (۸۴ درصد فراوانی) دریاچه چیتگر بوده است. فراوانی سالانه فیتوپلانکتون ۳۰۴۰۰۰ ± ۲۵۵۰۰۰۰ سلول در لیتر  با بیشترین میزان در بهمن ۹۲ (۴۵۰۰۰۰ ± ۴۴۰۰۰۰ سلول در لیتر) بود. آنالیز PCA  نشان داد، جنسهای  Cyclotella، Achnanthes  از شاخه  دیاتوم ها و  Dinobryon از شاخه کریزوفیتا غالب جنس ها را با کمترین تغییرات در اجتماعات فیتوپلانکون داشته اند. همچنین براساس آنالیز CCA  نیتروژن کل و دمای آب از مهمترین پارامتر در افزایش تراکم Cyanophyta و Dinoflagellata  در دریاچه چیتگر است. بطورکلی دریاچه چیتگرکمترین جمعیت فیتوپلانکتون را در مقایسه با سایر دریاچه ها داشته است و در گروه دریاچه های الیگوتروف با سطح تروفی بسیار کم قرار دارد.

هدف از این پروژه امکان سنجی پرورش ماهی در قفس بر اساس پارامترهای فیزیکوشیمیایی موثر بر کیفیت آب و روند سطح تروفیکی (مقیاسی و غیرمقیاسی) در اعماق کمتر از ۱۵ متر مناطق ساحلی گهرباران در جنوب شرقی دریای خزر بوده ­است. مجموعاً ۱۵۴ نمونه در هشت ایستگاه در اعماق ۵، ۱۰ و ۱۵ متر طی ۱۲ ماه در سالهای ۱۳۹۲ و ۱۳۹۳ جمع­آوری شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که تغییرات دمای آب، شفافیت، pH، اکسیژن محلول، BOD۵، قلیائیت تام و مواد معلق نامحلول به ترتیب برابر ۰۰/۲۹-۰۰/۹ درجه سانتیگراد، ۰۰/۱۲-۵۰/۰ متر، ۷۴/۸-۰۵/۸  و۸۵/۱۲-۷۶/۵،  ۷۲/۶-۵۸/۰، ۱۹۵-۲۱ و ۱۲/۰-۰۰/۰ میلی گرم بر لیتر بوده است. همچنین محدوده غلظت یون آمونیوم، آمونیاک، یون نیتریت، یون نیترات و یون فسفات به ترتیب برابر ۰۵۱/۰-۰۰۷/۰، ۰۱۰/۰-۰۰۱/۰، ۰۱۵/۰-۰۰۲/۰، ۴۷۷/۰-۰۴۳/۰ و ۰۷۷/۰-۰۱۴/۰ میلی گرم بر لیتر ثبت گردید. تغییرات سطح تروفیکی مقیاسی و غیرمقیاسی به ترتیب برابر ۹۲/۶-۴۲/۳ و ۵۱/۵-۶۱/۲ محاسبه­گردید. با توجه به دامنه دمایی استاندارد، در این تحقیق دمای مناسب برای پرورش گونه­های آزادماهیان از ماه مهر شروع و در ماه فروردین به پایان می رسد. محدوده تغییرات استاندارد pH (۸۰/۷ تا۵۰/۸) و اکسیژن محلول (بیش از ۵ میلی گرم بر لیتر) برای پرورش ماهی در قفس منطبق با نتایج این تحقیق بوده است. با توجه به نتایج بدست آمده، اگرچه این منطقه از لحاظ میزان مواد مغذی در محدوده مجاز پرورش ماهی در قفس بود اما از منظر میانگین سطح تروفیکی در حالت مزوتروف (۷۳/۰±۹۷/۵) با ریسک بالای یوتریفیکاسیون (۴<) تعیین گردید.