۲۳ نتیجه برای قزلآلای رنگینکمان
عظیم عظیمی، سید عباس حسینی، محمد سوداگر، حسن اصلان پرویز،
دوره ۲۰، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۰ )
چکیده
این تحقیق به منظور تعیین اثر سطوح مختلف (۰، ۵ ،۱۰ ،۲۰ درصد) پودر گاماروس جایگزین پودر ماهی بعنوان منبع پروتئین در جیره غذایی بر عملکرد رشد، ضریب تبدیل غذایی و درصد بقاء بچه ماهیان قزلآلای رنگین کمان بمدت ۸ هفته انجام شد. بچه ماهیان پس از سازگاری با غذای تجاری با متوسط (± انحراف استاندارد) وزنی ۳۲/۰±۴۸/۵ گرم در قالب یک طرح کاملآ تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار در شرایط یکسان، پرورش داده شدند. نتایج بدست آمده از نظر میزان عملکرد رشد با توجه به طول و وزن نهایی بچه ماهی و نرخ رشد ویژه، تفاوت آماری معنی داری را در بین تیمارها نشان نداد. با افزایش پودر گاماروس به جیره غذایی، ضریب تبدیل غذایی افزایش و بقاء کاهش یافت ولی تفاوت آماری معنیداری بین تیمارهای مشاهده نشد. برآورد اقتصادی جیره غذایی نشان داد که با افزایش پودر گاماروس، هزینه تمام شده خوراک به ازای تولید هر کیلوگرم ماهی افزایش معنیداری داشت. نتایج بدست آمده و برآورد اقتصادی جیره غذایی در این تحقیق مشخص نمود که افزودن ۱۰ درصد پودر گاماروس به جیره غذایی قزلآلای رنگین کمان، با توجه به ارزش غذایی گاماروس، فراوانی آن در سواحل جنوبی دریای خزر و عدم اختلاف آماری در عملکرد رشد، ضریب تبدیل غذایی و بقاء بین تیمارهای مختلف، مناسب میباشد.
سجاد نظری، ولی اله جعفری، محمد پورکاظمی، حامد کلنگی، حسین علی عبدالحی،
دوره ۲۵، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۵ )
چکیده
در مطالعه حاضر توالی ژن میوستاتین قزل آلای رنگین کمانبررسی و ارتباط بین چندشکلیهای تک نوکلئوتیدی (SNPs) این ژن با صفات کمی رشد با استفاده از روش توالی یابی و PCR-SSCP مورد آنالیز قرار گرفت. به همین منظور تعداد ۲۰ عدد قزل آلای رنگین کمان مولد موجود در مرکز تحقیقات ژنتیک و اصلاح نژاد ماهیان سردآبی یاسوج انتخاب و علامتگذاری و سپس بچه ماهیان حاصل از تکثیر آنها در شرایط پرورشی مناسب و یکسان در یک دوره پنج ماهه نگهداری شدند. در ادامه برای آزمایشات مولکولی استخراج ژنوم طبق روش استاندارد از نمونه های بچه ماهی به صورت تصادفی صورت پذیرفت. تعداد دو جهش تک نوکلئوتیدی (g,۶۶۰T>C و g,۱۹۰۴C>A ) در نواحی اینترون ۱ و ۲ ژن میوستاتین با استفاده از روش توالی یابی DNA و PCR-SSCP شناسایی شد. در مجموع تعداد ۶ هاپلوتیپ در بین نمونه های این مرکز بدست آمدند. آزمون پیوستگی هاپلوتیپ و صفات کمی رشد نشان داد بین ژنوتیپهای TC و CC در نقطه g,۱۹۰۴C>A ارتباط معنی داری با طول و وزن در زمان ۹۰ و ۱۵۰ روزگی بچه ماهیان وجود دارد (۰۵/۰P < ) ولی ارتباط معنی داری بین هاپلوتیپ های SNP g,۶۶۰T>C و صفات کمی مشاهده نگردید. نتایج این تحقیق نشان داد که وزن و طول بچه ماهیان انگشت قد قزل آلای رنگین کمان با ژن میوستاتین مرتبط بوده و این ژن میتواند به عنوان ژن کاندید سودمند در برنامههای انتخاب به کمک نشانگر (MAS) گونه قزل آلای رنگین کمان مورد استفاده قرار گیرد.
الهه عزیزی، سکینه یگانه، فرید فیروزبخش، خسرو جانی خلیلی،
دوره ۲۶، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۶ )
چکیده
در این مطالعه اثر جیرههای غذایی حاوی مقادیر مختلف اسانس مرزنجوش بر شاخصهای رشد و کیفیت فیله ماهی قزلآلای رنگینکمان در دمای یخچال (°C ۱±۴)مورد پژوهش قرار گرفت. بدین منظور، ماهیان قزلآلای رنگینکمان با میانگین وزنی ۴۴/۰±۳۸/۶۹ گرم با جیرههای غذایی حاوی اسانس مرزنجوش (صفر، ۲۵۰، ۵۰۰ و ۷۵۰ میلیگرم اسانس در هر کیلوگرم جیرهی غذایی) مورد تغذیه قرار گرفتند. بعد از پایان ۴۸ روز دوره آزمایش، میزان شاخصهای رشد مورد نظر تعیین و نیز از تعدادی از ماهیان گروههای آزمایشی فیله تهیه شد و فیلهها جهت بررسی کیفیت به مدت ۲۱ روز در دمای یخچال (۱±۴ درجه سانتیگراد) قرار گرفتند و باکتریهای سرماگرا، تیوباربیتوریکاسید (TBA) و مجموع بازهای ازته فرار (TVB-N) در فواصل زمانی ۷ روزه (روزهای صفر، ۷، ۱۴ و ۲۱) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در برخی از شاخصهای رشد شامل وزن نهایی، افزایش وزن، درصد افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی تفاوت معنیداری در تیمارهای آزمایشی وجود دارد (۰۵/۰P<). همچنین نتایج این بررسی نشان داد که فیله ماهیان تحت تیمار با سطوح مختلف اسانس مرزنجوش نسبت به گروه شاهد در طی نگهداری در یخچال، باکتریهای سرماگرا و تیوباربیتوریکاسید (TBA) کمتری داشتند (۰۵/۰P<). بهطوریکه در روز ۲۱، بیشترین شاخص PTC در گروه شاهد (log cfu/g ۱۲/۰±۳۹/۱۴) وکمترین آن در تیمار ۷۵۰ میلیگرم اسانس مرزنجوش (logcfu/g ۰۹/۰±۳۸/۱۲) مشاهده گردید. همچنین بیشترین مقدار تیوباربیتوریکاسید در تیمار شاهد (mgMDA/kg ۰۵/۰±۵۷/۱) و کمترین آن در تیمار ۲۵۰ میلیگرم اسانس مرزنجوش mg MDA/kg ۰۸/۰±۲۰/۱ به دست آمد (۰۵/۰P<). تیمارهای حاوی مقادیر مختلف اسانس تفاوت معنیداری با هم نداشتند (۰۵/۰P>). به طور کلی میتوان گفت استفاده از ۵۰۰ میلیگرم اسانس مرزنجوش در جیره میتواند موجب بهبود شاخصهای رشد و کیفیت فیله ماهی قزلآلای رنگینکمان در زمان نگهداری دمای یخچال (°C ۱±۴) گردد.
الهام حق شناس، مهدی غلامعلی فرد، نعمت الله محمودی،
دوره ۲۶، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۶ )
چکیده
اکوسیستم‌های دریایی و ساحلی فراهمکنندهی مزایا و خدمات مختلفی برای انسان هستند که آبزیپروری دریایی به عنوان یکی از مهمترین این خدمات به شمار میرود. سواحل جنوبی دریای خزر به ویژه سواحل مازندران از پتانسیل مناسبی جهت توسعهی آبزیپروری دریایی برخوردار است. هماکنون ۹ مزرعه پرورش ماهی در سواحل مازندران با ظرفیتهای تولید مختلف درحال بهره‌برداری است. در این مطالعه با استفاده از مدل آبزیپروری دریایی، رشد دو نوع ماهی قزلآلای رنگینکمان(Oncorhynchs mykiss) و فیلماهی پرورشی (Huso huso) با توجه به دمای روزانه، نرخ متابولیسم و نرخ مرگ و میر طبیعی روزانه مدلسازی شد و در نهایت میزان تولید و ارزش فعلی خالص (Net Present Value:NPV) برای این دو گونه در هر مزرعه با در نظر گرفتن دو سناریوی ۱) توسعه و ۲) تولید بر اساس وضعیت کنونی محاسبه گردید که این مقادیر برای قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchs mykiss) به ترتیب در هر سناریو برابر با (۱۰۶۸۵ و ۴۳۰۲) تن با میزان NPV (۶۸۳۸۱ و ۲۷۵۳۷) میلیون تومان و برای فیلماهی پرورشی (Huso huso) به ترتیب (۸۷۹ و ۳۵۴) تن با میزان NPV (۲۴۷۷۵ و ۹۹۹۲) میلیون تومان از کل قفسهای موجود در مدت ۲سال برآورد شد در نتیجه تولید قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchs mykiss) اقتصادی خواهد بود. نتایج حاصل از اجرای مدل نشان می‌دهد، دوره رشد کامل از زمان رهاسازی (۱۰۰گرم) تا برداشت برای قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchs mykiss) ۲ دوره در هر سال و برای فیلماهی (Huso huso) ۱ دوره رشد در مدت تقریبا ۲ سال میباشد. طول دوره‌ی رشد نیز با افزایش دما کاهش می‌یابد به صورتی که در دمای ۱۲، ۱۴ و ۱۶ درجه به ترتیب ۱۵۲، ۱۳۲ و ۱۱۴ روز میباشد.
بهزاد رزاقی، سکینه یگانه، عبدالصمد کرامت امیرکلایی، خسرو جانی خلیلی،
دوره ۲۷، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۷ )
چکیده
با توسعه آبزی پروری، یافتن جایگزین برای پودر ماهی بدون تاثیر منفی در عملکرد ماهی از اهمیت خاصی برخوردار است. در این تحقیق، اثر سطوح مختلف جایگزینی پودر کرم خاکی Eisenia fetida)) همراه با پودر سیر (Allium sativum) بر فراسنجههای خونی و سرمی بچهماهیان انگشتقد قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss) مورد بررسی قرار گرفتند. سطوح مختلف جایگزینی پودر کرم خاکی با پودر ماهی شامل صفر، ۲۵، ۵۰ و ۷۵ درصد با یا بدون ۵/۲ درصد پودر سیر در جیره در نظر گرفته شدند. ماهیان با میانگین وزن ۲۷/۰±۳۰ گرم در قالب طرح کاملا تصادفی با ۸ تیمار و سه تکرار در شرایط یکسان به مدت ۵۶ روز پرورش داده شدند. در پایان دوره پرورش، نتایج بررسی فراسنجههای خونی و سرمی نشان داد که بالاترین میزان هموگلوبین در تیمار ۲۵ درصد جایگزینی به همراه سیر، بالاترین میزان هماتوکریت در تیمارهای حاوی ۲۵ درصد پودر کرم خاکی با و بدون سیر و کمترین میزان گلبول قرمز خون در تیمارهای ۵۰ درصد پودر کرم خاکی بدون سیر و ۷۵ درصد جایگزینی پودر کرم خاکی با و بدون سیر و بالاترین میزان گلبول سفید در تیمار ۷۵ درصد جایگزینی پودر کرم خاکی بدون سیر مشاهده شد. MCV، MCH و MCHC در تیمار بدون کرم خاکی به همراه سیر به طور معنیداری بیش از سایر تیمارها بجز تیمار شاهد بود (۰۵/۰>P). بالاترین میزان پروتئین تام در تیمار بدون جایگزینی به همراه سیر و ۲۵ درصد با و بدون سیر، کمترین میزان گلوکز و تریگلیسرید در تیمار ۲۵ درصد جایگزینی به همراه سیر و کمترین میزان کلسترول در تیمار ۷۵ درصد جایگزینی با و بدون سیر مشاهده شد. نتایج نشان داد که درصدهای مختلف جایگزینی پودر کرم خاکی با و یا بدون پودر سیر موجب بهبود میزان گلبول سفید، تریگلیسرید، گلوکز و کلسترول نسبت به تیمار شاهد شد. اثرات استفاده از مکمل پودر سیر همراه با پودر کرم خاکی بر تمام فراسنجههای سرمی معنیدار بود (۰۵/۰>P). در مجموع مشخص شد که کمترین تغییرات فراسنجههای خونی و سرمی در سطح ۲۵ درصد جایگزینی پودر کرم خاکی مشاهده شد و استفاده از مکمل پودر سیر توانست اثر منفی جایگزینی ۵۰ درصد پودر کرم خاکی را بر برخی از فراسنجهها بهبود بخشد.
فاطمه موحدراد، عبدالمجید حاجی مرادلو، عباس زمانی، حامد کلنگی،
دوره ۲۷، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۷ )
چکیده
در مطالعه حاضر، تأثیر جایگزینی پودر ماهی با کنجاله سویای فرآوری شده (آکوپرو) بر عملکرد رشد و فعالیت آنزیمهای لیپاز، آمیلاز و پروتئاز اسیدی در بچه ماهی قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss) (وزن متوسط: ۳/۰± ۳۸/۲ گرم) به مدت ۶ هفته بررسی شد. پنج جیره آزمایشی با سطوح جایگزینی (۰% =A )، (۲۵ % = B)، (۵۰ % = C)، (۷۵ % D =) و (۱۰۰% E=) آرد ماهی با آکوپرو تهیه گردید. بررسی شاخصهای افزایش وزن بدن، نرخ رشد نسبی، نسبت کارایی پروتئین و چربی نشان داد در جیره آزمایشی ۵۰ % بطور معنی داری بالاتر از سایر تیمارها بودند (۰۵/۰ p <)، در حالیکه شاخصهای نسبت کارایی غذا و ضریب تبدیل غذایی در جیره آزمایشی ۵۰ % به ترتیب، بیشترین و کمترین مقدار را نشان دادند ولی اختلاف معنیداری با سایر تیمارها مشاهده نگردید (۰۵/۰p >). بالاترین میزان نرخ بقاء در جیره آزمایشی ۷۵% مشاهده شد که تحت تاثیر مقدار آکوپرو در جیره قرار نگرفت. بیشترین میزان فعالیت آنزیم های لیپاز، آمیلاز و پروتئاز اسیدی به ترتیب از ضمائم پیلوریک، روده و معده در ماهیان تغذیه شده با جیره آزمایشی ۵۰ % مشاهده شد که نسبت به سایر جیرههای غذایی اختلاف معنیداری را نشان داد (۰۵/۰> p). براساس نتایج حاصل از عملکرد رشد و فعالیت آنزیمهای لیپاز، آمیلاز و پروتئاز اسیدی، جیره حاوی ۵۰ % آکوپرو نسبت به سایر جیره‌ها میتواند برای رشد ماهی قزلآلای رنگینکمان مناسب باشد.
مروارید نراقی، مهدی شمسایی مهرجان، هومن رجبی اسلامی، سید پژمان حسینی شکرابی،
دوره ۲۷، شماره ۶ - ( ۱۲-۱۳۹۷ )
چکیده
به منظور بررسی تأثیر ریزجلبک نانوکلروپسیس تعداد ۱۲۰ قطعه بچه ماهی قزل‌الای رنگینکمان در یک طرح آزمایشی تصادفی تکرار دار، بین ۱۲ آکواریوم ۴۰ لیتری تقسیم شدند. تیمارهای آزمایشی با مقادیر صفر (شاهد)، ۵/۷ (تیمار ۱)، ۱۵ (تیمار ۲) و ۵/۲۲ (تیمار ۳) گرم ریزجلبک در کیلوگرم خوراک برای مدت ۳ ماه تغذیه شدند. پس از پایان دوره، برخی فراسنجههای خونی (شامل تعداد گلبول‌های سفید، تعداد گلبول‌های قرمز، هماتوکریت، حجم متوسط گلبولی، هموگلوبین و غلظت متوسط هموگلوبین گلبول‌های قرمز)، چربی سرم خون و آنزیمهای کبدی اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد تعداد گلبول‌های سفید در تیمارهای مختلف تغییرات معنیداری نداشت (۰۵/۰<p)، درحالی‌که بیشترین تعداد گلبول‌های قرمز و هماتوکریت در تیمار ۲ مشاهده شد (۰۵/۰>p). همچنین، بیشترین و کمترین مقدار کلسترول سرم خون به ترتیب در تیمار شاهد (۴۷/۱±۳/۲۷۹ میلیگرم بر دسی‌لیتر) و تیمار ۲ (۴۷/۱±۳/۱۷۳ میلیگرم بر دسی‌لیتر) ثبت شد (۰۵/۰>p). نتایج نشان داد که با افزایش سطوح ریزجلبک تا ۱۵ گرم در کیلوگرم غذا آنزیمهای کبدی شامل الانین آمینو ترانسفراز، آسپارتات آمینو ترانسفراز و آلکالین فسفاتاز نسبت به سایر تیمارها به طور معنیداری کاهش پیدا می‌کنند (۰۵/۰>p). بیشترین مقدار لیپوپروتئین با چگالی کم در تیمار شاهد (۷۵/۰±۶۸ میلیگرم بر دسی‌لیتر) و کمترین آن در سرم خون ماهیان تیمار ۲ (۷۲/۰±۲۰/۲۵ میلیگرم بر دسی‌لیتر) مشاهده شد (۰۵/۰>p). بنابراین افزایش ریزجلبک نانوکلروپسیس تا ۱۵ گرم در کیلوگرم در خوراک احتمالاً سبب بهبود شاخصهای خونی و عملکرد کبد ماهیان قزلآلای رنگینکمان میشود.
زهرا محمودی کیا، احمد ایمانی، کوروش سروی مغانلو، مزدک رازی،
دوره ۲۸، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۸ )
چکیده
در این پژوهش اثر تراکم‌‌های مختلف نگهداری و سم آفلاتوکسین B۱ به همراه ترکیب پودر آویشن شیرازی و رزماری بر فیزیولوژی گوارش ماهی قزلآلای رنگینکمان بررسی شد. بدین منظور ۶۰۰ قطعه ماهی با میانگین وزنی ۳±۹۰ گرم، در ۶ تیمار شامل (۱) تراکم پرورش kg.m-۳ ۱۵- تغذیه با جیره غذایی فاقد سم آفلاتوکسین، (۲) تراکم پرورش kg.m-۳ ۴۵- تغذیه با جیره غذایی فاقد سم آفلاتوکسین، (۳) تراکم پرورش kg.m-۳ ۱۵- تغذیه با جیره غذایی حاوی ppb ۵۰ سم آفلاتوکسین، (۴) تراکم پرورش kg.m-۳ ۴۵- تغذیه با جیره غذایی حاوی ppb ۵۰ سم آفلاتوکسین، (۵) تراکم پرورش kg.m-۳ ۱۵- تغذیه با جیره غذایی حاوی ۴% پودر گیاهان آویشن و رزماری و ppb ۵۰ سم آفلاتوکسین و (۶) تراکم پرورش kg.m-۳ ۴۵- تغذیه با جیره غذایی حاوی ۴% پودر گیاهان آویشن و ppb ۵۰ سم آفلاتوکسین، تقسیم شدند. فعالیت آلکالین پروتئاز، لیپاز و آمیلاز تحت تاثیر تراکم پرورش بطور معنیداری افزایش یافت (۰۵/۰>p). همچنین، بیشترین میزان فعالیت آنزیم آمیلاز و آلکالین پروتئاز متعلق به گروه تغذیه شده با جیره غذایی فاقد پودر گیاهان دارویی پرورش یافته در تراکم Kg/m۳ ۴۵ بود (۰۵/۰>p). میزان فعالیت آنزیم لیپاز ماهیان تغذیه شده با جیره غذایی حاوی پودر گیاهان دارویی بطور معنیداری کمتر از ماهیان گروه مقابل بود (۰۵/۰>p). بررسی‌‌های بافت شناسی نشان داد که پرزهای روده ماهیان پرورشی در تراکم بالا (کیلوگرم ماهی بر مترمکعب) و تغذیه شده با جیره غذایی دارای ppb ۵۰ آفلاتوکسین دچار تخریب شد. اما افزودن ترکیب پودر آویشن و رزماری مانع بروز این عارضه شد. بنظر می‌‌رسد بافت روده توانایی تحمل شرایط تنشی ازدحام بالا را دارد، اما اگر این ازدحام با آلودگی جیره غذایی با آفلاتوکسین همراه گردد، برای ماهی قابل تحمل نیست. البته، بررسی‌‌های تکمیلی نظیر سنجش فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی بافت روده برای درک بهتر سازوکار این تغییرات توصیه میشود.
شقایق جواهردوست، سکینه یگانه، عبدالصمد کرامت امیرکلایی،
دوره ۲۸، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۸ )
چکیده
هدف از این تحقیق تهیه پروتئین آبکافتی (هیدرولیزی) از اندرونه (امعاء و احشاء) قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss)، تعیین وزن مولکولی پپتیدهای حاصله و استفاده از پروتئین آبکافتی در جیره غذایی بچهماهی قزلآلای رنگینکمان برای بررسی تاثیر آن بر برخی از فاکتورهای خونی و بیوشیمیایی ماهی بود. برای این منظور آبکافت اندرونه ماهی قزلآلای رنگینکمان به‌وسیله آنزیم آلکالاز انجام شد. فعالیت آنتیاکسیدانی (DPPH) پروتئین آبکافتی حاصله از اندرونه قزلآلای رنگینکمان ۶/۱± ۸۵ درصد به دست آمد. پروتئین آبکافتی با مقادیر مختلف صفر (شاهد)، ۵/۰، ۱ و ۲ درصد جیره برای مرحله‌ی دوم آزمایش مورد استفاده قرار گرفت. ۲۵۲ قطعه بچهماهی قزلآلای رنگینکمان با وزن متوسط ۲۲/۰ ± ۷۴/۹ گرم به‌صورت تصادفی در ۴ تیمار (سه تکرار) به مدت ۶۰ روز با جیرههای مورد نظر روزی ۳ بار تا حد سیری تغذیه شدند. وزن مولکولی پپتیدهای حاصله از آبکافت در دامنه ۷۰۰ دالتون تا ۲ کیلودالتون متغیر بود و در پایان آزمایش فاکتورهای خونی (تعداد گلبول قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت، تعداد گلبول سفید، MCV، MCH و MCHC)، فاکتورهای بیوشیمیایی سرم خون (پروتئین کل، آلبومین، گلوکز، کلسترول و تریگلیسرید) و ایمنی (فعالیت لیزوزیم) ارزیابی شدند. افزایش مکمل پروتئین آبکافتی تا سطح ۲ درصد باعث و هموگلوبین شد (۰۵/۰>P). مقدار گلبول قرمز و گلبول سفید تفاوت معنیداری بین تیمارها نشان نداد (۰۵/۰<P). کمترین مقدار هماتوکریت در تیمار ۱ درصد مشاهده شد (۰۵/۰>P). بیشترین مقدار آلبومین و کلسترول در تیمار ۲ درصد مشاهده شد (۰۵/۰>P). بیشترین میزان تریگلیسرید و کمترین میزان گلوکز در تیمار شاهد به دست آمد (۰۵/۰>P). فعالیت لیزوزیم در تیمارهای حاوی پروتئین آبکافتی نسبت به تیمار شاهد افزایش معنیدار نشان داد، بهطوریکه با افزایش میزان پروتئین آبکافت‌شده تا سطح ۲ درصد مقدار افزایش یافت و کمترین فعالیت لیزوزیم نیز در تیمار شاهد مشاهده شد (۰۵/۰>P). با توجه به نتایج به نظر می‌‌رسد استفاده از پروتئین آبکافت شده تا میزان ۲ درصد در جیره ماهی قزلآلای رنگینکمان میتواند بر برخی فاکتورهای خونی و سرمی بیان‌‌شده موثر بوده و ایمنی ماهی را بهبود بخشد.
منصور ولی پور، امین اوجی فرد، عالی حسینی، ابراهیم ستوده، دارا باقری،
دوره ۲۸، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۸ )
چکیده
یک آزمایش ۸ هفته‌ای به منظور تعیین مقدار مناسب جایگزینی پودر ماهی جیره با پودر سوسک زرد (Tenebrio molitor) جهت ارزیابی اثر آن بر عملکرد رشد، شاخصهای خونی و پاسخ‌های ایمنی بچه ماهیان قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss) انجام شد. ۵ جیره با میزان نیتروژن و چربی یکسان با سطوح جایگزینی ۰ درصد (شاهد)، ۲۵ درصد (TM۲۵)، ۵۰ درصد (TM۵۰)، ۷۵ درصد (TM۷۵) و ۱۰۰ درصد (TM۱۰۰) پودر ماهی با پودر سوسک زرد فرموله شدند. هر جیره به طور تصادفی در سه تکرار با ۲۰ قطعه بچه ماهی با میانگین وزن اولیه ۵/۰±۱۰ گرم تقسیم‌بندی گردید (مجموعاً ۳۰۰ بچه ماهی). در پایان آزمایش نتایج نشان داد که میانگین وزن نهایی بچه ماهیان تغذیه شده با جیرههای شاهد (۷/۰±۷/۴۱ گرم) و جیره حاوی ۲۵ درصد (۱/۲±۱/۴۳ گرم) پودر لارو سوسک زرد به طور معنیداری نسبت به سایر تیمارها بالاتر بود (۰۵/۰>p). پایین ترین میزان ضریب تبدیل غذایی در تیمار شاهد (۱/۰±۷۶/۰) مشاهده شد که نسبت به تیمار ۷۰ درصد (۰۶/۰±۹۳/۰) اختلاف معنی داری داشت (۰۵/۰>p). درصد افزایش وزن ماهیان با افزایش میزان پودر سوسک زرد در جیره کاهش نشان داد. تعداد سلول های قرمز خون تحت تأثیر سوسک زرد قرار نگرفت، اما میزان هموگلوبین و هماتوکریت با افزایش سطح سوسک زرد کاهش یافتند (۰۵/۰>p). جایگزینی پودر ماهی با پودر سوسک زرد تأثیر معنیداری بر میزان گلوکز و تری گلیسرید پلاسما ماهیان در مقایسه با جیره شاهد ایجاد نکرد (۰۵/۰<p). پروتئین کل، آلبومین و گلوبولین پلاسما به طور معنیداری تحت تأثیر سطوح مختلف سوسک زرد قرار گرفتند (۰۵/۰>p). میزان هورمون کورتیزول و فعالیت مسیر کمپلمان پلاسما در بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنیداری نشان نداد (۰۵/۰<p). بر اساس آنالیز خط شکسته سطح بهینه جایگزینی پودر ماهی با پودر سوسک زرد در جیره ماهی قزل آلای رنگین کمان ۲۵ درصد میباشد و در این سطح بچه ماهیان بالاترین درصد افزایش وزن را نشان دادند.
عیسی فلاحت ناصرآباد، سعید ضیائی نژاد، علیرضا قائدی، مصیب سیدی، سید حسین مرادیان،
دوره ۲۸، شماره ۶ - ( ۱۲-۱۳۹۸ )
چکیده
در این پژوهش تأثیر نانوذرات سلنیوم بر عملکرد تولید مثلی مولدین ماده قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) مورد بررسی گرفت. پس از سازگاری، ماهیان به چهار تیمار در سه تکرار تقسیم شدند. تیمارها با جیره حاوی صفر(شاهد)، ۵/۰، ۱ و ۲ میلیگرم نانوذرات سلنیوم در هر کیلوگرم جیره به مدت ۶۰ روز تغذیه شدند و عملیات تکثیر مصنوعی در پایان این دوره انجام گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که بیشترین درصد لقاح در ماهیان تغذیه شده با ۲ میلیگرم سلنیوم با ۳۰/۹۹ درصد بود که اختلاف معنیداری با تیمار شاهد داشت (۰۵/۰p<) . شایان ذکر است که روند افزایشی درصد لقاح همراه با افزایش غلظت نانوذرات سلنیوم مشاهده شد. بیشترین هماوری مطلق در مولدین تغذیه شده با ۲ میلیگرم سلنیوم بود که اختلاف معنیداری با تیمار تغذیه شده با یک میلیگرم سلنیوم داشت (۰۵/۰p<)، ولی با دو تیمار دیگر اختلاف معنیداری نداشت (۰۵/۰ p>). بیشترین درصد تفریخ (۷۶/۹۶ درصد) در ماهیان تغذیه شده با ۲ میلیگرم نانو ذرات سلنیوم بود که اختلاف معنیداری با سایر تیمارها داشت (۰۵/۰ p<). نتایج بازماندگی نیز نشان داد که بیشترین بازماندگی در ماهیان تغذیه شده با ۲ میلیگرم نانوذرات سلنیوم بود (۷۹/۹۲) که اختلاف معنیداری را با سایر تیمارها نشان نداد(۰۵/۰p>). همچنین در ماهیان تغذیه شده با سطوح مختلف نانوذرات سلنیوم روند افزایشی در میزان بازماندگی همراه با افزایش غلظت نانوذرات سلنیوم مشاهده شد. به طور کلی، افزودن نانوذرات سلنیوم به جیره موجب بهبود کمیت و کیفیت تخمک و عملکرد تولید مثل (درصد لقاح، چشم‌زدگی و تفریخ تخم) در مولدین ماده قزلآلای رنگینکمان گردید و بر اساس نتایج این تحقیق تیمار ۲ میلیگرم نانو ذرات سلنیوم بهترین عملکرد را جهت بهبود شرایط تولید مثلی ماهی قزل آلای رنگین کمان را از خود نشان داد.
لاله یزدانپناه گوهرریزی، فرخ رخ بخش زمین، جلیل ذریه زهرا، نادیا کاظمی پور، بابک خیرخواه،
دوره ۲۹، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۹ )
چکیده
باکتری آئروموناس هیدروفیلا عامل بروز سپتی‌سمی در ماهیان آبهای شیرین و شور است. در حال حاضر، یکی از مهمترین مشکلات در زمینه مدیریت بهداشتی برخی از مزارع تکثیر و پرورش ماهیان، کنترل و پیشگیری از سندرم سپتی‌سمی باکتریایی ناشی از این باکتری میباشد. تحقیق حاضر با هدف بررسی یافتن راهی برای کنترل و از بین بردن باکتری مزبور با استفاده از باکتریوفاژ جهت افزایش میزان بازماندگی ماهی قزلآلای رنگینکمان آلوده به باکتری آئروموناس هیدروفیلا صورت گرفته است. در این تحقیق که طی سالهای ۹۸- ۱۳۹۷ انجام شد و۳۶۰ عدد ماهی قزلآلای رنگینکمان با وزن حدود ۲±۱۵ گرم در ۲۴ آکواریوم، در گروههای ۱۵ تایی با ۳ تکرار انتخاب و با رقت‌های۴-۱۰ و ۸-۱۰ باکتری آئروموناس هیدروفیلا (تهیه شده از استوک حاوی ۱۰۸×۵/۱ (CFU/ mL به صورت داخل صفاقی و غوطه‌وری در آب آلوده گردیدند و سپس در معرض غلظت mL/Pfu ۳-۱۰ باکتریوفاژ AHɸ۳ جداسازی شده از آب استخرهای پرورش ماهی استان کرمان قرار گرفتند. بیشترین تاًثیر باکتریوفاژ در میزان بازماندگی ماهی قزلآلای رنگینکمان زمانی بود که از رقت ۸-۱۰ باکتری و mL/Pfu ۳-۱۰ باکتریوفاژ AHɸ۳ به صورت غوطه‌وری استفاده گردید. سایر عوامل محیطی مانند اکسیژن، pH، دما، شوری برای تمامی تیمارها یکسان بود. بین گروه شاهد و تیمارها در هر دو حالت (تزریق درون صفاقی و غوطه‌وری) تفاوت معنیدار بود (۰۵/۰(P≤. داده‌های حاصله با استفاده از نرم افزار ۲۱ SPSSآنالیز و با استفاده از آزمون آماری دانکن تجزیه و تحلیل شدند. نتایج بررسی حاضر نشان داد که یکی از راههای مناسب و کاربردی جهت افزایش میزان زنده مانی ماهیان قزلآلای رنگین کمان در مقابل بیماری‌های باکتریائی، استفاده از باکتریوفاژها میباشد. این بررسی با تاکید بر نیاز به تحقیقات بیشتر در زمینه استفاده از فاژ درمانی در حوزه آبزیان به عنوان یک استراتژی ضد میکروبی میباشد که جنبه‌های مختلف را از دیدگاه‌های محیط زیستی و بهداشتی ارائه می‌دهد.
نیکی نادعلیزاده طبری، سعید مشکینی، امیر توکمه چی،
دوره ۲۹، شماره ۳ - ( ۶-۱۳۹۹ )
چکیده
لاکتوباسیلوس‌ها متداول‌ترین باکتریهای پروبیوتیک هستند. هدف این مطالعه، جداسازی و ارزیابی ویژگی‌های پروبیوتیک لاکتوباسیلوس‌های روده قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss) برای تقویت دستگاه گوارش این ماهی بود. پس از تهیه ۷۵ عدد ماهی قزلآلای رنگینکمان پرورشی، محتویات روده آنها در محیط آبگوشتMRS (de MAN, ROGOSA and SHARPE) کشت شده و ۵۶ پرگنه لاکتوباسیلوس با آزمون‌های بیوشیمیایی مشخص شدند. سویه‌های لاکتوباسیلوس با آزمون‌های بیوشیمیایی و واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) شناسایی و فعالیت ضدباکتریایی، حساسیت در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها، مقاومت در برابر صفرا و شرایط اسیدی (۳=pH) مورد بررسی قرار گرفت. جمعا شش سویه لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس (Lactobacillus acidophilus) ، لاکتوباسیلوس روتری (Lactobacillus reuteri)، لاکتوباسیلوس انیمالیس (Lactobacillus animalis)، لاکتوباسیلوس فرمنتوم (Lactobacillus fermentum)، لاکتوباسیلوس لیشمانیا (Lactobacillus Leishmania) و لاکتوباسیلوس دلبروکی (Lactobacillus delbrueckii) شناسایی شدند. فعالیت ضد باکتریایی لاکتوباسیلوس لیشمانیا در برابر یرسینیا راکری (Yersinia ruckeri) به طور معنیداری (۰۵/۰˂p) بیشتر از آنتی‌بیوتیک انروفلوکساسین بود. همه سویه‌های جداسازی شده در برابر آنتی‌بیوتیک‌های اکساسیلین و وانکومایسین مقاوم و به تتراسایکلین حساس بودند. لاکتوباسیلوس انیمالیس، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس دلبروکی بترتیب بیشترین مقاومت را در برابر صفرا (۰۵/۰˂p) و لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس بیشترین مقاومت را در برابر شرایط اسیدی از خود نشان دادند. براساس نتایج در مجرای گوارشی قزلآلای رنگینکمان، لاکتوباسیلوس‌هایی پروبیوتیک وجود دارد که از میان آنها لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، لاکتوباسیلوس روتری و لاکتوباسیلوس دلبروکی از ویژگی‌های پروبیوتیک بهتری برخوردارند.
محمد شیخ اسدی، سید جلیل ذریه زهرا، لاله یزدانپناه گوهرریزی، امیر ستاری، مریم میربخش،
دوره ۳۰، شماره ۱ - ( ۲-۱۴۰۰ )
چکیده
این تحقیق به منظور بررسی آسیب شناسی و تغییرات برخی شاخصهای خونی ماهی قزلآلای رنگینکمان داخلی و فرانسوی پس از رویارویی با باکتری آئروموناس هیدروفیلا انجام شده است. برای این کار تیماربندی در ۸ تیمار و هر تیمار با ۳ تکرار (هر تکرار حاوی ۱۰ عدد بچه ماهی قزلآلای رنگینکمان با میانگین وزنی ۳۶/۰±۱۶ گرم) انجام شد. دو تیمار به عنوان شاهد منفی (شامل بچه ماهیان گونههای داخلی و فرانسوی بدون تزریق باکتری)، دو تیمار به عنوان شاهد مثبت (شامل بچه ماهیان گونههای داخلی و فرانسوی با تزریق سرم فیزیولوژی)، دو تیمار شامل بچه ماهیان گونههای داخلی که با مقدار CFU/ml ۱۰۶ و ۱۰۸ باکتری آئروموناس هیدروفیلا و دو تیمار شامل بچه ماهیان نژاد فرانسوی که با مقدار CFU/ml ۱۰۶ و ۱۰۸ باکتری آئروموناس هیدروفیلا به روش درون صفاقی مورد تزریق قرار گرفتند بودند. پس از گذشت ۲۰ روز، برای تعیین مقادیر برخی شاخصهای خون‌شناسی از ۶ عدد از ماهی‌های هر تیمار خون‌گیری به‌عمل آمد و پس از آن جهت بررسی آسیب شناسی، بافتهای کلیه، کبد و طحال ماهی‌ها در محلول فرمالین ۱۰ درصد فیکس گردیدند. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که میزان هماتوکریت، هموگلوبین و تعداد گلبول‌های قرمز خون به طور معنیداری در تیمارهای آلوده به آئروموناس هیدروفیلا در مقایسه با گروههای شاهد کاهش و تعداد گلبول‌های سفید و نوتروفیل‌ها افزایش معنیداری یافت. ضایعاتی چون دژنراسیون خفیف سلول‌های کبدی و به‌هم خوردن نظم بافتی و واکوئولاسیون سیتوپلاسمی شدید سلول‌های کبدی و عوارضی نظیر دژنراسیون و نکروز لوله‌های کلیوی و پرخونی، ادم و از دست رفتن سلول‌های دفاعی پالپ طحال، از مهمترین تغییرات بافتی مشاهده شده در تیمارهای آزمایشی در مقایسه با شاهد بود. بیشترین درصد بازماندگی در گروه شاهد بچه ماهیان داخلی بدون تزریق باکتری و تزریق شده با سرم فیزیولوژی مشاهده شد. با توجه به قابلیت بیشتر مقاومت گونههای داخلی در کنار تدابیر مدیریتی که توانسته میزان بازماندگی را افزایش دهد، اصلاح و بهبود شرایط محیطی و از بین بردن عوامل استرس‌زا نیز در صورت امکان در کاهش ضایعات ناشی از بیماری میتواند موثر باشد.
امین هاشمی پناه مهرآبادی، غلامرضا رفیعی، سپیده بزرگی،
دوره ۳۱، شماره ۱ - ( ۲-۱۴۰۱ )
چکیده
در آزمایش حاضر، استفاده از کنجاله روغن کشی شده دانه کنجد در جیره ماهی قزلآلای رنگینکمان در سطوح مختلف به جای کنجاله سویا مورد ارزیابی قرار گرفت. به همین منظور تعداد ۴ تیمار آزمایشی هرکدام با ۳ تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی در نظر گرفته شد. تیمارها عبارت بودند از تیمار شاهد (T۰) بدون کنجاله کنجد و سه تیمار آزمایشی T۵، T۱۰ و T۱۵ بهترتیب حاوی ۵، ۱۰ و ۱۵ درصد از کنجاله کنجد که بچه ماهیان ۲۰ گرمی قزلآلای رنگینکمان به مدت ۸ هفته با این جیره‌ها تغذیه شدند. در پایان آزمایش شاخصهای رشد و تغذیه شامل وزن نهایی، ضریب رشد ویژه، درصد افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی، نرخ بهره‌وری چربی و نیز مصرف غذا اختلاف معنیداری را میان تیمارهای مختلف نشان نداد (۰۵/۰>p). البته در شاخص نرخ بهره وری پروتئینی اختلاف معنیدار میان تیمارهای T۱۰ (۰۱/۰±۲۳/۰) و تیمار T۱۵ (۰/۰±۲۱/۰) به‌وجود آمد. در ارتباط با شاخص کبدی، شاخص احشایی و ضریب چاقی نیز اختلاف معنیدار میان تیمارهای آزمایشی مشهود بود بهطوریکه بیشترین آنها بهترتیب مربوط به تیمار T۱۰ (۰۲/۰±۰۷/۱ درصد)، T۱۰ (۲۵/۰±۲۹/۶ درصد) و T۱۵ (۰۱/۰±۰۵/۱) بود و کمترین آنها نیز بهترتیب در تیمارهای T۱۵ (۰۲/۰±۹۹/۰ درصد)، T۱۵ (۱۸/۰±۷۸/۵ درصد) و T۰ (۰۱/۰±۰۳/۱) مشاهده شد. اندازهگیری ترکیبات بیوشیمیایی عضله نیز اختلاف معنیدار (۰۵/۰>p) را در میزان پروتئین، چربی و رطوبت ماهیان مربوط به تیمارهای مختلف نشان دادند، اما در میزان خاکستر اختلاف معنیدار نبود. مقایسه میانگین سطوح فعالیت آنزیمهای کبدی نیز اختلاف معنیداری را میان تیمارهای مختلف نشان داد (۰۵/۰>p) بهطوریکه میزان فعالیت آنزیم آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز همراه با افزایش کنجاله کنجد کاهش معنیدار نشان دادند و بالعکس سطح فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز همراه با افزایش سطح جایگزینی، افزایش معنیدار پیدا کرد (۰۵/۰>p). با توجه به نتایج کسب شده، میتوان بیان کرد که استفاده از کنجاله کنجد به جای کنجاله سویا در جیره ماهی قزلآلای رنگینکمان تا سطح ۷۵ درصد، تأثیر معنیدار بر شاخصهای رشد و تغذیه‌ای ماهی قزلآلای رنگینکمان نداشت و موجب ارتقاء سلامت و کیفیت لاشه این ماهی نیز گردید.
ابوالحسن راستیان نسب،
دوره ۳۱، شماره ۵ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده
تولید قزلآلای رنگینکمان تک‌جنس تمام‌ماده از طریق تولید مولدین نر تغییر جنسیت یافته با روش هورمون‌‌تراپی دارای مزایای متعددی بوده و تأخیر در بومی‌‌سازی این فناوری در سالهای قبل منجر به وابستگی کشور به واردات تخم چشم‌زده شده است. در این تحقیق، به‌منظور امکان استفاده از ذخایر ماهیان وارداتی جهت مولدسازی و نیز غلظت مناسب هورمون‌‌تراپی با استفاده از هورمون ۱۷ آلفا-متیل تستوسترون، بچهماهیان قزلآلای رنگینکمان بومی و بچهماهیان حاصل از تخم تمام ماده وارداتی با غذای حاوی ۳ میلیگرم هورمون در کیلوگرم غذا به مدت ۷۰ روز تغذیه گردید. یافتهها حاکی از تغییر جنسیت تمام ماهیان معمولی (بومی) به نر تغییر جنسیت یافته و قابلیت تولید اسپرم ماده زاد صرفاً به‌وسیله نیمی از مولدین (نر XX) بود. نتایج هورمون درمانی ماهیان تولیدی از تخمهای وارداتی تمام ماده، تولید ۵۷ درصد ماهیان نر و ۴۳ درصد ماهیان ماده بود. ماهیان نر در سن ۲۲ ماهگی، مولد نر تغییر جنسیت یافته با قابلیت تولید اسپرم و لقاح تخم بودند. ولی ماهیان ماده دارای تخمدان توسعه نیافته و کوچک بودند. این تحقیق ضمن تولید غیر مستقیم ماهی تمام ماده، میتواند استفاده از پتانسیل ژنتیکی ماهیان حاصل از تخمهای تمام‌ماده تک‌جنس وارداتی را از طریق تغییر جنسیت و آمیزش با ماهیان بومی تسهیل نماید و سبب افزایش تنوع ژنتیکی ذخایر ماهیان بومی در ایجاد جمعیت پایه در برنامه اصلاح‌‌نژاد و مزارع ماهیان سردابی گردد.
مجتبی پوراحد انزابی، کوروش سروی مغانلو، احمد ایمانی، راحله طهماسبی،
دوره ۳۱، شماره ۵ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده
مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر حفاظتی ویتامین‌‌های E و C در کاهش آثار روغن ماهی اکسید شده جیره غذایی، بر شاخصهای رشد، خون‌شناسی و بیوشیمیایی بچهماهیان قزلآلای رنگینکمان انجام گرفت. بدین منظور، ۲۴۰ عدد بچهماهی با میانگین وزنی ۲۵/۰±۷۵/۱۲ گرم در ۴ تیمار آزمایشی شامل تیمار ۱: جیرههای غذایی حاوی روغن ماهی تازه، تیمار ۲: روغن ماهی اکسید شده، تیمار ۳: روغن ماهی اکسید شده به همراه سطح کم مکمل ویتامینی (۱۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم ویتامین E، ۲۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم ویتامین C) و تیمار ۴: روغن ماهی اکسید شده به‌همراه سطح زیاد مکمل ویتامینی (۲۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم ویتامین E، ۴۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم ویتامین C)، به مدت ۶۰ روز تغذیه شدند. در پایان دوره آزمایش، شاخصهای نرخ رشد ویژه (SGR)، درصد افزایش وزن بدن (%WG) و ضریب تبدیل غذایی (FCR) محاسبه شدند. همچنین شاخصهای خونی و بیوشیمیایی سرم (کلسترول، تری‌گلیسیرید، HDL و LDL) مورد سنجش قرار گرفتند. بر اساس نتایج حاصله، در تیمارهای ۲، ۳ و ۴ شاخصهای SGR و %WG کاهش و FCR افزایش یافت (۰۵/۰>p). تعداد گلبول‌های سفید (WBC)، تعداد گلبول‌های قرمز (RBC)، هموگلوبین (Hb) و هماتوکریت (Htc) در تیمارهای ۲، ۳ و ۴ افزایش یافت (۰۵/۰>p). همچنین تری‌گلیسیرید و HDL بهترتیب در تیمارهای ۳ و ۴ افزایش یافت (۰۵/۰>p). همچنین برای شاخصهای کلسترول و LDL سرم، اختلاف معنیداری بین تیمارهای مختلف وجود نداشت (۰۵/۰<p). در نهایت، نتیجه‌گیری شد که روغن ماهی اکسید شده اثرات سوء بر شاخصهای رشد، خون‌شناسی و بیوشیمیایی دارد و مکمل ویتامینی در کاهش این اثرات بر فراسنجههای خون‌شناسی و بیوشیمیایی موثر است.
اسماعیل کاظمی، ابوالحسن راستیان نسب، سید عبدالحمید حسینی، جواد مهدوی جهان آباد، عیسی فلاحت،
دوره ۳۱، شماره ۶ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده
با وجود اهمیت تولید بچه ماهی تک جنس، به دلیل عدم تکامل گناد در ماهیان نر تغییر جنسیت یافته قزلآلای رنگینکمان و نبود لوله اسپرم‌بر، استفاده از انواع رقیق‌کننده جهت بهبود کیفیت اسپرم ضروری است. در این مطالعه به منظور بررسی تاثیر ماده رقیق‌کننده اسپرم‌بر برخی از شاخصهای تکثیر، نتایج حاصل از اجرای تیمارهای آزمایشی شامل: (۱) لقاح اسپرم رقیق شده ماهی نر تغییر جنسیت یافته با تخمک معمولی، (۲) لقاح اسپرم معمولی با تخمک معمولی و (۳) لقاح اسپرم معمولی رقیق شده با تخمک معمولی مقایسه شدند. بر اساس نتایج این مطالعه، درصد لقاح و درصد چشم‌زدگی در تخمهای تمام ماده (تیمار ۱)، بهترتیب ۱±۸۰، ۶/۰±۳/۷۹ در جمعیت مخلوط نر و ماده (کنترل) (تیمار ۲) بهترتیب ۱ ±۸۲، ۶/۰±۳/۸۰ و در تیمار ۳ بهترتیب ۱ ± ۷۲ و ۶/۰±۳/۷۹ بود که به‌جز درصد لقاح، تفاوت معنیداری با یکدیگر نداشتند (۰۵/۰<p). یافتهها حاکی از بهبود کیفیت اسپرم مولدین نر تغییر جنسیت یافته با استفاده از ماده رقیق‌کننده نسبت به استفاده از این ماده در اسپرم ماهیان معمولی است. افزایش شاخص رشد شامل نرخ رشد ویژه و ضریب تبدیل غذایی در تیمار ۱ بهترتیب ۱/۰±۴/۱ و ۱/۰± ۹/۰ و در تیمار ۲ بهترتیب ۱/۰± ۳/۱ و ۱/۰± ۱/۱ بود که با هم تفاوت معنیداری داشتند (۰۵/۰>p). استفاده از ماده رقیق‌کننده جهت بهبود بازده تکثیر و عدم نیاز به نگهداری تعداد زیاد مولدین نر در مزارع در راستای تولید بچه ماهی تک جنس، کاملاً مطلوب است.
علی خسروانی زاده، عبدالعلی راهداری، ساحل پاکزاد توچایی،
دوره ۳۲، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۲ )
چکیده
پژوهش حاضر با هدف ارزیابی اثر داروی بیهوشی ۲-فنوکسی اتانول بر ظرفیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی شامل سوپر اکسید دیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) در بافتهای مختلف (مغز، آبشش، کبد، خون و موکوس) ماهی قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss) در مراحل مختلف بیهوشی بلافاصله و ۲۴ ساعت پس از بیهوشی صورت گرفت. ابتدا تعداد ۱۸۰ عدد ماهی با میانگین وزن ۸/۰±۸۲/۵ گرم در ۶ گروه (هر گروه با ۳ تکرار) تقسیم و در معرض غلظت‌‌های صفر، ۲/۰، ۳/۰، ۴/۰، ۵/۰ و ۶/۰ میلیلیتر در لیتر ۲-فنوکسی اتانول برای تعیین حداقل غلظت بیهوش‌کنندگی قرار گرفتند. حداقل غلظت ۲-فنوکسی اتانول برای ایجاد بیهوشی، ۳/۰ میلیلیتر در لیتر تعیین شد. سپس برای ارزیابی اثر این غلظت از ماده بیهوشی بر ظرفیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی در بافتهای مختلف ماهی قزلآلای رنگینکمان، تعداد ۷۲ قطعه ماهی با میانگین وزنی ۷۳/۰±۷۹/۵ گرم در دو گروه شاهد و آزمایش (هر گروه ۳۶ قطعه ماهی) جایابی شدند. از ماهیان هر دو گروه در زمان‌های صفر (بلافاصله بعد از بیهوشی) و ۲۴ ساعت بعد از بیهوشی، نمونههای سرم خون، موکوس پوست و عصاره‌‌های بافتی (مغز، آبشش و کبد) تهیه و آنزیمهای SOD، CAT، GPx و نیز پروتئین در آنها اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که داروی بیهوشی ۲-فنوکسی اتانول سبب مهار ظرفیتهای آنتیاکسیدانی بافتهای مختلف، احتمالاً از طریق افزایش گونههای فعال اکسیژن و آسیب اکسیداتیو شد. مقایسه نتایج ظرفیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی در بافتهای مختلف ماهیان قزلآلای رنگینکمان بیهوش‌‌شده با ۲-فنوکسی اتانول و تفاوت آشکار در سیر نزولی یا صعودی این آنزیم‌ها نشان می‌دهد که روش غیرتهاجمی (نمونههای موکوس و خون) برای بیان وضعیت سیستم دفاع آنتیاکسیدانی ماهی قزلآلای رنگینکمان در مواجهه با داروی بیهوشی ۲-فنوکسی اتانول مناسب نیست.
عیسی فلاحت ناصر آباد، اسماعیل کاظمی، سید عبدالحمید حسینی، محمدمیثم صلاحی اردکانی، رقیه محمودی،
دوره ۳۲، شماره ۳ - ( ۶-۱۴۰۲ )
چکیده
در این پژوهش تاثیر نانوذرات سلنیوم بر عملکرد آنزیمهای آنتی اکسیدانی شامل سوپر اکسید دیسموتار (SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPx)، سطح مالون دی آلدئید MDA و کاتالاز (CAT) و یون‌های تخمک مولدین ماده قزلآلای رنگینکمان مورد بررسی قرار گرفت. تعداد ۱۴۴ قطعه مولد ماده ایرانی ۴ ساله، به چهار تیمار در سه تکرار تقسیم شدند. تیمارها با جیره حاوی صفر (شاهد)، ۵/۰، ۱ و ۲ میلیگرم نانوذرات سلنیوم در کیلوگرم جیره به مدت ۶۰ روز تا زمان رسیدگی تخمک تغذیه شدند. بر اساس نتایج پژوهش، مقادیر SOD، CAT و MDA در تخمک تیمارهای مختلف اختلاف معنیداری نشان داده‌اند (۰۵/۰>p). کمترین میزان آنزیم SOD و بیشترین میزان آنزیم CAT در تیمار کنترل مشاهده شد که با سایر تیمارها اختلاف معنیداری نشان داد. اختلاف معنیداری در میزان آنزیم GPx بین تیمارهای مختلف مشاهده نگردید (۰۵p>). مقادیر آنزیم MDA در بین تیمارها اختلاف معنیداری نشان داد درحالی‌که گروه کنترل با میزان ۸/۱۶±۳۶۳ میلی‌مول بر میلیلیتر بیشترین و تیمار تغذیه شده با نانوذرات سلنیوم ۲ میلیگرم در کیلوگرم غذا با میزان ۵/۹±۱۸۱ میلی‌مول بر میلیلیتر دارای کمترین مقدار بودند. مقایسه میانگین مقادیر منیزیم و کلسیم در بین تیمارهای مختلف نشان‌دهنده افزایش معنیدار مقادیر یون‌های مذکور در تیمار تغذیه شده با نانو ذرات سلنیوم به میزان ۲ میلیگرم در کیلوگرم غذا نسبت به سایر تیمارها بود (۰۵/۰>p). در مجموع، با توجه به نقش کاهشی آنزیمهای آنتیاکسیدانی و نقش افزایشی آن در مقادیر ترکیبات غیر‌‌آلی منیزیم و کلسیم در تخمک‌‌های مربوط به مولدین تغذیه شده با نانوذرات سلنیوم بیشتر، این ریز مغذی ضروری میتواند به عنوان کاندیدای مناسبی برای تحقیقات بیشتر در جهت بهبود کیفیت تخم مولدین ماده قزلآلای رنگینکمان از طریق افزودن به جیره غذایی در نظر گرفته شود.
.png)
