---

 

---

بررسی ترکیب گونه ای و فراوانی ماهیان تالاب امیر کلایه لاهیجان در سال ۱۳۸۰ به صورت فصلی انجام گرفت. برای این منظور در اواسط هر فصل به مدت ۷ تا ۱۰ روز به وسیله آلات مختلف صید مانند تور گوشگیر، پره، سالیک، ساچوک و الکتروشوکر عمل صید صورت گرفت. پس از صید ماهیان به آزمایشگاه منتقل شدند و به کمک کلیدهای شناسایی معتبر مورد شناسایی قرار گرفتند. نتایج حاصل از مطالعات صورت گرفته روی ۱۶۳۹ عدد ماهی نشان داد که در این تالاب ۷ راسته، ۹ خانواده و ۱۵ گونه و زیر گونه ماهی متعلق به رده ماهیان استخوانی زیست میکنند. این ماهیان شامل: Tinca tinca, Rutilus rutilus caspicus natio, Blicca bjoerkna, Cyrinus carpio, Leucaspicus delineatus caucasicus, Scardinius erythrophthalmus, silurus glanis, Esox lucius, Cobitis taenia, Carassius auratus gibelio , Syngnathus abaster, pungitius platygaster, Gambusia holbrooki, Proterorhinus marmoratus, perca fluviatilis  بودند.
در بین راسته های مختلف، راسته Cypriniformes و راسته Gasterosteiformes، در بین خانواده‌های مختلف، خانواده Cyprinidae  و خانواده Cobitidae و در بین گونه های مختلف، گونه perca fluviatilis و گونه Scardinius erythrophthalmus  به ترتیب بیشترین و کمترین فراوانی مطلق و فراوانی نسبی را به خود اختصاص دادند. ضمن اینکه ذخایر Esox Iucius, Tinca tinca  بسیار قابل توجه بوده و به همین دلیل است که مولدین مورد نیاز شیلات جهت بازسازی ذخایر از این تالاب تهیه میشوند.
شایان ذکر است گونه های Cyprinus carpio, Scardinius erythophthalmus, Cobitis taenia برای اولین بار دراین تالاب صید و شناسایی شدند

---

به مدت ۲۱ روز از تاریخ ۱۰/۳/۱۳۸۰ لغایت ۳۱/۳/۱۳۸۰ تعداد ۳۳ عدد لاک پشت برکه ای در اندازه های متفاوت از استخرهای پرورش بچه ماهیان خاوریاری گرگان (سد وشمگیر) در استان گلستان جهت بررسی آلودگی انگلی صید گردید که ۳ جنس از انگل های نماتد از معده و روده لاک پشتان جداسازی گردید که شامل:Anisakis up. ،Hysterothylacium sp. وCamallanus بوده است. Hysterothylacium با ۱۰ مورد آلودگی بیشترین و Camallanus sp. با ۴ مورد آلودگی، کمترین شیوع را داشته است. Camallanus sp. فقط در روده و Anisakis فقط در معده وHysterothylacium هم در معده و هم در روده مشاهده گردید. آنیزاکیس در دیواره معده زخمی ایجاد کرده و در آن مستقر می گردد که این موضوع در انگل های دیگر مشاهده نگردید. فراوانی و شدت آلودگی به آنیزاکیسن، کامالانوس و هیستروتیلاسیوم بترتیب ۲۱,۲ درصد، ۳.۷ درصد، ۳۶.۳ درصد و ۴.۴، ۱۵.۱ و ۲۶ بوده است.

---

صید ماهیان استخوانی از جمله کفال ماهیان در ایران به روش پره ساحلی گردان در سه استان گلستان، مازندران و گیلان در دریای خزر انجام می شود. در این مطالعه صید و صید در واحد تلاش سالهای ۷۳-۱۳۷۲ الی ۸۱-۱۳۸۰ و همچنین شاخصهای مهم زیستی شامل: طول، وزن و سن دو گونه کفال طلایی و کفال پوزه باریک طی سالهای ۸۰-۱۳۷۹ و ۸۱-۱۳۸۰ مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که میزان صید طی دهه اخیر روند افزایشی داشت و در سال ۸۱-۸۰ به حداکثر مقدار خود رسید. میزان صید در واحد تلاش نیز از ۱۱۴ کیلوگرم در هر بار پره کشی در سال ۷۳-۷۲ به ۴۳ کیلوگرم سال ۷۶-۷۵ کاهش ولی طی سالهای ۸۰-۷۹ و ۸۱-۸۰ بترتیب به ۶۶,۴ و ۷۸.۴ کیلوگرم افزایش یافت. میانگین طول چنگالی کفال طلایی در سالهای ۸۰-۷۹ و ۸۱-۸۰ بترتیب ۳۲.۷ و ۳۲.۳ سانتیمتر، وزن ۴۱۸.۳ و ۴۱۹.۸ گرم و ضریب چاقی ۰.۶۱ و ۰.۹۳ بود. میانگین طول چنگالی کفال پوزه باریک نیز بترتیب ۲۷.۵ و ۲۵.۱ سانتیمتر، وزن ۲۲۴.۷ و ۱۷۹.۱گرم و ضریب چاقی ۰.۹۱ و ۰.۷۳ بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که مطابق افزایش تلاش صیادی، میزان صید و صید در واحد تلاش کفال طلایی افزایش یافته ولی شاخصهای زیستی تغییری نشان ندادند. بنابر این نتیجه گرفته می شود که ذخایر این ماهی در شرایط مطلوبی قرار دارد.

---

در این مطالعه پراکنش زمانی و مکانی لارو ماهیان در سواحل شرق و غرب کانال خور

‌موسی در استان خوزستان (خلیج فارس) در سال ۸۷-۱۳۸۶ بررسی گردید. نمونه‌برداری بصورت ماهانه و با استفاده از تور پلانکتون با چشمه تور ۳۰۰ میکرومتر و بصورت مایل از نزدیک بستر تا سطح آب با زاویه ^°۴۵ انجام شد. در این مطالعه، ۹۴۴۰ عدد لارو جمع‌آوری گردید. در مجموع ۲۲ خانواده از لارو ماهیان شامل: Bregmacerotidae، Callionymidae، Carangidae، Clupeidae، Cepolidae، Cynoglossidae، Gobiidae، Leiognathidae، Mugilidae، Platycephalidae، Scaridae، Sciaenidae، Scatophagidae، Scorpaenidae، Sillaginidae، Soleidae، Sparidae، Stromateidae، Syngnathidae، Engraulidae ،Trichiuridae وTriacanthidae شناسایی گردیدند. فراوانی و درصد فراوانی هر یک از خانواده‌ها طی دوره مطالعه محاسبه شد. بیشترین فراوانی نسبی بترتیب متعلق به خانواده‌های Gobiidae با ۲۶/۲۲ درصد، Clupeidae با ۶۱/۱۷ درصد و Sparidae با ۷۷/۸ درصد بود. میانگین (± انحراف استاندارد) بیشترین تراکم لارو ماهیان ۳۲/۶۱۰±۸۷/۱۲۸۸ تعداد در ۱۰مترمربع در ابتدای فصل بهار محاسبه گردید. دو اوج حضور جمعیتی در دوره مورد مطالعه دیده‌ شد. اولین اوج حضور جمعیتی مربوط به ابتدای بهار و ماه فروردین است و دومین اوج حضور جمعیتی در اواسط تابستان و ماههای مرداد و شهریور مشاهده گردید. آنالیز خوشه‌ای براساس میانگین سالیانه فراوانی لارو ۱۲ خانواده مهم شیلاتی، ایستگاهها را در سطح شباهت ۷۰ درصد در سه گروه مجزا نمایش داد. نتایج این آنالیز نشان داد که سه ایستگاه غربی ۱، غربی ۲ و غربی ۳ از سایر ایستگاهها مجزا هستند. تراکم بالای لارو ماهیان در این ایستگاهها نشان داد که سواحل غربی کانال خورموسی، مکان مناسبتری برای رشد و نمو لارو ماهیان است.

---

اتولیت ساجیتا ۱۰ گونه از شگ ماهیان خلیج فارس و دریای عمان (گونه‌های Anodontostoma chacunda، Dussumieria acuta ، Dussumieria elopsoides، Ilisha megaloptera، Ilisha melastoma، Nematolosa nasus، Sardinella gibbosa، Sardinella longiceps، sindensis  Sardinella وTenualosa ilisha ) طی سالهای ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۷ مورد مطالعه قرار گرفت. مقایسه پارامترهای ریخت‌سنجی اتولیت ساجیتا (طول، عرض، وزن، محیط، مساحت و تعداد دندانه‌ها) در تمامی گونه‌ها انجام شد. بین اتولیت ساجیتا گوش راست و چپ از لحاظ اندازه و خصوصیات ریختی در تمامی گونه‌ها اختلاف معنی‌داری وجود ندارد، جز دو گونه A. chacunda و گونه N. nasus که طول اتولیت راست و چپ اختلاف معنی‌داری نشان می‌دهد، بنابراین در انجام بررسی‌ها از اتولیت ساجیتای چپ استفاده شده است. بررسی پارامترهای ریخت‌سنجی اتولیت نشان داد که محیط اتولیت و تعداد دندانه‌ها شاخص مناسبی جهت تعیین تغییرات بین گونه‌ای می‌باشد و ثابت کرد که اتولیت‌های ساجیتا دارای صفات ریختی ویژه ای است که در شناسایی این گونه‌ها مفید هستند.

---

---

این مطالعه به منظور تعیین مولدین مناسب  ماهی بنی (Barbus sharpeyi) و ماهی شیربت  (Barbus grypus) با استفاده از شاخص هم آوری کاری جهت تکثیر مصنوعی آنها صورت گرفت. برای این منظور سه تیمار برای ماهی بنی انتخاب شد. تیمار ۱ مولدین با  میانگین (± انحراف معیار) وزن ۳۰۰ ±۶۵۰ گرم، سن ۵/۰±۱ سال و طول کل۷/۲±۶۸/۴۰ سانتیمتر، تیمار ۲ مولدین با وزن۳۵۰±۱۳۵۰ گرم، سن ۵/۰±۵/۲ سال و۶۳/۴±۹۲/ ۴۷ سانتیمتر، تیمار ۳ با وزن ۴۰۰±۲۲۰۰ گرم و سن ۴/۰±۴  سال، با طول کل ۵۶/۳±۶۲/۵۹ سانتیمتر و مولدین نر برای همه تیمارها مشترک بوده است )۸۰ ±۷۰۰ گرم و۱  سال). برای ماهی شیربت نیز سه تیمار انتخاب شد. تیمار ۱ مولدین با  وزن میانگین (± انحراف معیار) ۷۸۰±۵/۲۲۱۲ گرم، سن ۵/۰±۵/۲  سال و طول کل ۷/۶±۶۸/۶۲ سانتیمتر، تیمار۲ مولدین با وزن ۷۸۰ ±۴۵۱۸ گرم، سن۱±۴ سال و طول کل۳۶/۴±۱۲/۷۹ سانتیمتر، تیمار ۳ با وزن ۱۱۷۱ ± ۵/۷۷۱۲ گرم، سن۳/۱±۷/۷ سال، ۱۳/۳±۶۲/۹۲ سانتیمتر ومولدین نر برای همه تیمارها مشترک بوده است (۱۰۰±۱۴۰۰ گرم و۲ سال). مولدین ماده بنی و شیربت در دو نوبت و با فاصله زمانی۱۰ ساعت با  عصاره غده هیپوفیز به میزان ۳ میلی‌گرم در کیلوگرم ومولدین نر در یک مرحله و به میزان ۲ میلی‌گرم در کیلوگرم تزریق شدند. هم‌آوری کاری در گروه‌های وزنی، سنی و طولی اندازه‌گیری شد. حداکثر هم‌آوری کاری ماهی بنی۱۴۵۰±۳۳۰۰۰ عدد (تیمار ۲) و  ماهی شیربت ۵۷/۴۶۵۱±۳۷/۱۳۰۰۰ عدد (تیمار ۲) محاسبه گردید. در هم‌آوری کاری اختلاف معنی‌داری بین تیمار۲ با  دیگر تیمارها برای هر دو گونه ماهی مشاهده گردید. با افزایش وزن، سن و طول مولدین ماده هم‌آوری کاری برای هر دو گونه ماهی  افزایش و از تیمار ۲ به بعد کاهش می‌یابد. برای انتخاب مولدین جهت تکثیر مصنوعی و تولید بچه ماهی، اندازه مولدین تیمار ۲ برای هر دو گونه ماهی پیشنهاد می‌گردد.

---

ماهی هوور یکی از گونه‌های مهم سطح زیان درشت درآبهای استان هرمزگان محسوب می‌شود. میزان صید این گونه در سال ۱۳۸۹ بالغ بر ۳۲۴۰۵ تن گردید که این مقدار ۶۵ درصد از کل صید ماهیان سطحزی درشت را تشکیل داد. جهت  برداشت پایدار از ذخایر ماهی هوور لازم است الگوی برداشت٬ حداکثر ثابت برداشت و بازگشت شیلاتی مورد محاسبه قرار گیرد. به همین منظور اطلاعات مربوط به فراوانی طولی و وزنی  در تمامی ماههای سال ۱۳۸۹ از ۶  تخلیه‌گاه اصلی حسینه، کنگ، بندرعباس، سلخ، سیریک و جاسک در استان هرمزگان جمع‌آوری گردید. پیراسنجه‌های رشد ∞L و  K بترتیب ۲۳/۱۱۲ سانتیمتر و ۳/۰ درسال بدست آمد و از آنجا٬ میزان مرگ و میر طبیعی ۴۳/۰ درسال  بدست آمد و سپس مقدار حداکثر ثابت برداشت  ۱۱۸۸۰ تن برآورد گردید . رابطه توانی  W = a.FLbطول (سانتیمتر) –   وزن (گرم)  این بررسی بصورت۸۲/۲ FL۵-۱۰× ۳ W = محاسبه شد که  نشاندهنده رشد همگون این گونه بود. الگوی برداشت نشان داد که حدود ۸۵ درصد از ماهیان صید شده قبل از اولین طول بلوغ موردبهره‌برداری قرار می‌گیرند. بیشترین مقدار بازسازی شیلاتی در آبان ماه و با میانگین طولی ۲۷ سانتیمتر بدست آمد. جهت تصحیح الگوی برداشت مناسب این گونه٬ پیشنهادات ممنوعیت صید در زمان بیشترین بازگشت شیلاتی و تعدیل ابزار صید (گوشگیر سطح) ارائه می‌گردد.

---

پارامترهای جمعیتی ماهی چغوک رشته‌دار (Gerres filamentosus) و ماهی چغوک دم بلند (Gerres longirostris) در خوریات منطقه حفاظت شده حرای جاسک شامل: خور مرکزی جاسک، خور خلاصی و خور گابریک  از دی ماه ۱۳۸۴ تا آذر ماه ۱۳۸۵ مورد مطالعه قرارگرفت. میانگین طول کل برای ماهی چغوک رشته‌دار ۲/۶ سانتیمتر و برای ماهی چغوک دم بلند ۴/۵ سانتیمتر ثبت شدند. پارامترهای رشد L∞ ،K  وt۰  برای ماهی چغوک رشته‌دار بترتیب ۸/۱۶ سانتیمتر، ۹۹/۰ (در سال)  و ۱۲/۰-  برای ماهی چغوک دم بلند ۱۵ سانتیمتر، ۷۷/۰ (در سال) و ۱۲/۰- تخمین زده شدند. بیشینه سن ماهی چغوک رشته‌دار ۳ سال و برای ماهی چغوک دم بلند ۸/۳ سال محاسبه شد. رابطه طول کل- وزن کل برای ماهی  چغوک رشته‌دار  بصورت ۲۱/۳L۰۰۸۸/۰= W و برای ماهی چغوک دم بلند ۱۸/۳L۰۰۸۷/۰=W بدست آمد. نتایج مشخص نمود که  چغوک ماهیان در خوریات منطقه مورد بررسی جوان بودند و بر نقش حمایتی خوریات بعنوان نوزادگاه این ماهیان تاکید می‌نماید.

---

---

هدف از این تحقیق، ارزیابی کیفی ذخایر ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) با استفاده از شاخص‌های ارزیابی صید بیش از حد،‌ضریب چاقی و وزن نسبی طی یک دوره طولانی مدت (۱۳۷۰ تا ۱۳۹۰) در سواحل ایرانی دریای خزر می‌باشد. سه شاخص صید شامل: ۱۰۰ درصد ماهیان صید شده بالغ باشند، فراوانی ماهیان با طول مطلوب ۱۰۰ درصد باشد و فراوانی مولدین بزرگ ۴۰-۳۰ درصد از کل صید باشد، بعنوان Kamensky ۱۹۰۱

شاخص‌های ساختار معقولانه ذخیره در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که ضریب چاقی و وزن نسبی ماهی سفید طی سالهای ۱۳۷۰ تا ۱۳۹۰ روند کاهشی داشته است. دامنه طول چنگالی مطلوب این ماهی بین ۴۰ و ۴۸ سانتیمتر محاسبه شد. مولدین بزرگ یعنی فراوانی ماهیان بزرگتر از ۴۸ سانتیمتر در نظر گرفته شدند. در سال ۷۱-۱۳۷۰ فراوانی ماهیان بالغ (با طول بیش از ۴۰ سانتیمتر)، فراوانی ماهیان با طول مطلوب و فراوانی مولدین بزرگ بترتیب ۶۲، ۹/۴۰ و ۵/۱۲ درصد بود. ولی در سالهای بعد به شدت کاهش یافت و بترتیب به کمتر از ۵۰، ۲/۳۸ و ۸ درصد رسید. بطور کلی با توجه به نتایج ارائه شده ذخایر ماهی سفید دارای شرایط مطلوبی نمی‌باشد. برای حفظ و احیاء ذخایر ماهی سفید علاوه بر اجازه به همه مولدین برای حداقل یکبار تخمریزی با بکارگیری تور با چشمه بزرگتر (مثلا چشمه ۳۵ میلیمتر در کیسه)، باید استراتژی مناسبی را اتخاذ نمود که فراوانی مولدین بزرگ در صید به صفر رسیده و صید اصلی روی ماهیان با طول مطلوب متمرکز گردد

---

هدف از انجام این تحقیق بررسی ترکیبات تقریبی، اسیدهای چرب و ارزیابی حسی گوشت ماهی تیلاپیا می‌باشد. بدین منظور ۳۶ عدد ماهی تیلاپیای نیل و ۳۶ عدد هیبرید قرمز از مرکز تحقیقات ماهیان آب شور داخلی در بافق یزد صید و به مرکز ملی تحقیقات فرآوری آبزیان واقع در بندر انزلی انتقال یافت. پروفایل اسیدهای چرب با استفاده از روش گازکروماتوگرافی، پروتئین، چربی، رطوبت براساس روش‌های استاندارد اندازه‌گیری ترکیبات تقریبی و خصوصیات حسی ماهیان تیلاپیا براساس مقیاس ۵ درجه‌ای ارزیابی حسی بررسی گردید. نتایج نشان داد که در گوشت ماهیای تیلاپیای مورد بررسی ۳/۱ تا ۶۸/۱ درصد چربی، ۷/۱۸ تا۲۶/۱۹ درصد پروتئین، ۷۹ تا ۷۸ درصد رطوبت و ۸/۱ تا ۳۵/۱ درصد خاکستر وجود دارد. پروفایل ۲۷ اسید چرب در گوشت ماهی تیلاپیا شناسایی شد. مقدار اسیدهای چرب اشباع ۸۴/۲۴ تا ۱۲/۲۷ درصد، اسیدهای چرب غیراشباع دارای یک پیوند دوگانه ۱۴/۳۶ تا ۳۹ درصد و اسیدهای چرب غیراشباع دارای چند پیوند دوگانه ۱۲/۳۸ تا ۳۸/۳۲ درصد بود. مقدار اسید چرب EPA ۵/۰ تا ۶۳/۰ درصد و DHAبرابر ۱۲/۶ تا ۱۹/۶ اندازه‌گیری گردید. از نظر ارزیابی حسی، گروه ارزیاب حداکثر امتیاز را در شاخص‌های بافت، طعم ومزه و رنگ به این ماهی اختصاص داد. بجز در شاخص رنگ که اختلاف معنی‌داری در بین دو ماهی تیلاپیای نیل و قرمز توسط گروه ارزیاب حسی مشاهده شد در سایر آزمایشات اختلاف معنی‌داری در بین دو ماهی مشاهده نگردید.  (Oreochromis niloticus)

---

---

به منظور دستیابی به بیوتکنیک تکثیر مصنوعی و تعیین برخی شاخص‌های فیزیولوژی تولید مثل، ۱۱ عدد تاسماهی شیپ پرورشی شامل تعداد ۷ نر و ۴ ماده از طریق روشهای بیوپسی و لاپراسکوپی انتخاب و با جیره غذایی خاص مولدین (شامل: جیره بدون سویا برای ماهیان نر و جیره دارای سویا برای ماهیان ماده) به همراه مکمل‌های ویتامینی C و E به مدت ۳ سال تغذیه شدند. برای تکثیر مصنوعی مولدین شیپ پرورشی از پروتکل تزریق ترکیب تلفیقی GnRH بصورت دو مرحله‌ای در ماده‌ها (با مقدار ۱۰ میکروگرم بر کیلوگرم و فاصله زمانی ۱۲-۶ ساعت و نسبت ۸۰:۲۰) و بصورت یک مرحله‌ای در نرها (با مقدار ۲۰ میکروگرم بر کیلوگرم) استفاده گردید بطوریکه استحصال تخمک اووله شده از مولدین ماده به روش ریز برش مجرای تخم‌بر و بدون کشتن آنها انجام شد. میانگین ±انحراف معیار) میزان هورمون تستوسترون در مولدین شیپ نر اسپرم‌‌گیری شده ۰۷/۸±۶/۶۰ و در ماهیان فاقد اسپرم ۸۷/۴±۴۲/۲۴ نانوگرم بر میلی‌لیتر بود که اختلاف معنی‌دار نشان داد. میانگین (± انحراف معیار) میزان هورمون ۱۷ آلفا– هیدروکسی پروژسترون در مولدین شیپ ماده تکثیر شده ۰۱۹/۰±۱۰۶/۰ و در ماهیان نابالغ ۰۰۶/۰±۰۳۱/۰ نانوگرم بر میلی لیتر بود که اختلاف معنی دار نشان داد. میانگین ( انحراف معیار) میزان هورمون ۱۷ بتا- استرادیول در مولدین شیپ ماده تکثیر شده ۷۳/۹±۵۰/۴۷ و در ماهیان نابالغ ۶۲/۳±۶۰/۲۱ نانوگرم بر میلی‌لیتر بود که اختلاف معنی‌دار نشان داد. میانگین میزان هورمون‌های ۱۷ آلفا – هیدروکسی پروژسترون و ۱۷ بتا – استرادیول در شیپ نر و تستوسترون در شیپ ماده فاقد اختلاف معنی‌دار بود. میانگین( انحراف معیار) میزان آلبومین در مولدین شیپ ماده تکثیر شده ۰۵/۰±۵۴/۱ و در ماهیان نابالغ ۰۷/۰±۳۵/۱ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر بود که اختلاف معنی‌دار نشان داد. نتایج حاصل از بررسی سایر فاکتورهای هورمونی و بیوشیمیایی از قبیل سطوح کورتیزول، گلوکز، کلسترول و تری‌گلیسرید اختلاف معنی‌داری را در ماهیان نر و ماده شیپ پرورشی نشان نداد. شاخص‌های زیست‌سنجی (طول کل و وزن کل) و برخی عوامل هماتولوژیک (شامل: RBC، WBC، هموگلوبین، هماتوکریت، MCH، MCHC و MCV در تاسماهی شیپ نر و ماده اختلاف معنی‌دار نشان نداد. نتایج حاصل، مبین موفقیت در امر مولد سازی، استحصال تخمک مناسب و تولید خاویار پرورشی، استحصال مواد تناسلی‌زایا، تکثیر مصنوعی مولدین شیپ پرورشی با روش نوین ریزبرش مجرای تخم‌بر از طریق زنده نگهداشتن مولدین (برای تخم‌گیری و اسپرم‌گیری دوباره) و نیز تولید بچه ماهیان شیپ پرورشی است. همچنین هورمونهای تستوسترون و ۱۷ آلفا– هیدروکسی پروژسترون در مولدین شیپ نر و ماده تکثیری، بعنوان شاخص بلوغ جنسی انتخاب شدند. ±±)

---

پژ‍وهش حاضر به منظور تعیین سطوح پلی‌کلرو بی‌فنیل

(

در بافت پوست و عضله ماهی کپور و اردک ماهی تالاب انزلی (در بخش غربی تالاب، آبکنار) در دو فصل پاییز و زمستان (آذر ماه ۱۳۸۸ و اسفند ماه ۱۳۸۸ ) انجام شده است. تعداد ۹ نمونه از هر گونه ماهی کپور و اردک ماهی در هر فصل بطور تصادفی از طریق تور ماهیگیری گوشگیر جمع‌آوری گردیدند. بافت‌های پوست و عضله ماهی‌ها پس از زیست‌سنجی تفکیک شده و آنالیز PCBsبا استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی(GC-ECD) انجام شد. میانگین PCBs بدست آمده در بافت پوست (۳۶/۲۴ نانوگرم در گرم وزن خشک) و عضله اردک ماهی(۳۶/۱۴ نانوگرم در گرم وزن خشک) و بافت پوست (۸۴/۲۱ نانوگرم در گرم وزن خشک) و عضله (۸۶/۲۰ نانوگرم در گرم وزن خشک) ماهی کپور در فصل پاییز کمتر از استاندارد FDI و استاندارد Food Standards Australia/NZ MRL و بافت پوست اردک ماهی، پوست و عضله ماهی کپور بیشتر از استاندارد USEPA values بود. میانگین PCBs بدست آمده در بافت پوست (۴۳/۲۹ نانوگرم در گرم وزن خشک) و عضله (۱۰/۱۰ نانوگرم در گرم وزن خشک) اردک ماهی و بافت پوست (۰۶/۳۳ نانوگرم در گرم وزن خشک) و عضله (۱۱ نانوگرم در گرم وزن خشک) ماهی کپور در فصل زمستان کمتر از استاندارد FDI و استانداردFood Standards Australia/NZ MRL و بافت پوست اردک ماهی و ماهی کپور بیشتر از استاندارد USEPA values بود میانگین PCBs در آب در فصل پاییز کمتر (ppb۰۰۴۲/۰) از استاندارد National Recommended Water Quality Criteria E.P.A و در فصل زمستان (ppb۱۹۴۸/۰) بیشتر از استاندارد فوق می‌باشد. میانگین PCBs در رسوب در فصل پاییز (۸۹/۴ نانوگرم در گرم وزن خشک) و زمستان(۴۸/۴ نانوگرم در گرم وزن خشک) کمتر از استاندارد Interim Canadian Sediment Quality Guidelines در آبهای شیرین می‌باشد. اختلاف بسیار معنی‌داری بین غلظت PCBs در بافت پوست ماهی کپور و بافت عضله اردک ماهی، در آب و ذرات معلق در آب در فصل پاییز با فصل زمستان وجود داشت ولی در رسوب اختلاف معنی‌داری بین غلظت PCBs در فصل پاییز با فصل زمستان مشاهده نگردید.(PCBs 

---

در تحقیق حاضر پروتئین هیدرولیز شده امعاء و احشاء و سر ماهی فیتوفاگ در حضور با آنزیم الکالاز و آنزیم‌های داخلی که بعد از زمانهای ۲ و ۴ ساعت تولید شد، مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان دادند که محصول تولید شده توسط الکالاز (تیمار ۱) بطور معنی‌داری از لحاظ میزان پروتئین و درجه هیدرولیزاسیون بالاتر از تیمار ۲ (آنزیم‌های داخلی) بود بطوریکه بالاترین میانگین (± انحراف معیار) میزان پروتئین۳۳/۱±۱۰/۶۸ (میلی‌گرم بر کیلوگرم) و مربوط به تیمار۱-سر (با آنزیم الکالاز) بعد از ۴ ساعت بوده است و بالاترین درجه (میانگین ± انحراف معیار) هیدرولیز ۳۵/۱±۳۶/۲۹ درصد و مربوط به تیمار ۱- سر(با آنزیم الکالاز) بعد از ۴ ساعت بود. نتایج نشان دادند که با افزایش زمان هیدرولیزاسیون، درجه هیدرولیزاسیون افزایش پیدا می‌کند. این در حالی است که از شدت و نرخ هیدرولیز کاسته می‌شود. بطوریکه بیشترین میزان هیدرولیزاسیون در ۱۲۰ دقیقه اول رخ داده است. این حالت در ۲ تیمار مشابه می‌باشد. با توجه به نتایج می‌توان آنزیم الکالاز را نسبت به آنزیم‌های داخلی ارجح دانست.

---

در این تحقیق ،‌تحمل شوری در لارو تاسماهی ایرانی تغذیه شده با ناپلیوس آرتمیا ارومیانا غنی شده با HUFA و ویتامین C ، با در معرض قرار دادن آنها در شوری‌های مختلف، مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور سیست آرتمیا ارومیانا در شرایط استاندارد تفریخ و توسط امولسیون تجاری همراه با سه سطح ۱۰، ۲۰ و ۳۰ درصد ویتامین Cهر کدام با سه تکرار غنی و به مدت ۲۰ روز لارو تاسماهی ایرانی با آنها تغذیه شدند. گروه کنترل لاروهایی بودند که با آرتمیا غنی نشده تغذیه شدند. در پایان دوره آزمایش با اندازه‍گیری طول و وزن، چربی، اسیدهای چرب غیراشباع و ویتامین Cدر لارو ماهی و با ایجاد تنش شوری ۶، ۱۲ و ۱۸ گرم در لیتر، میزان تحمل شوری آنها تا ۱۲۰ ساعت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که درصد بازماندگی بعنوان شاخص تحمل به شوری در تیمارهای آزمایشی بطور معنی‌داری در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت. ICES۳۰/۴همراه با ۲۰ درصد ویتامین Cبیشترین تحمل به تنش شوری ۱۲ گرم در لیتر (۰۰/۱±۰۰/۹۹) را در لارو ماهیان داشت اما در ۱۸ گرم در لیتر شوری همه لاروها از بین رفتند. این افزایش بازماندگی بدلیل افزایش میزان اسیدهای چرب امگا ۳ و ۶ در لارو ماهی تغذیه شده از آرتمیای غنی شده با ICES۳۰/۴می‌باشد. بنظر می‌رسد با این روش امکان رهاسازی مستقیم بچه ماهی تاسماهی ایرانی به دریا وجود دارد     ICES۳۰/۴

---

سفره ماهیان روی دم شلاق مانند خود خار دارند. در این تحقیق به بررسی خار پشتی در ۳ گونه از سفره ماهیان خلیج فارس و دریای عمان پرداخته شده است تا امکان وجود سلولهای ترشح کننده زهر در آنها مشخص شود. خارهای جدا شده درون فرمالین به آزمایشگاه منتقل شده و با استفاده از محلول EDTA ۴ درصد، کلسیمزدایی انجام و سپس عملیات بافتشناسی روی آنها صورت گرفت. نتایج حاصل، نشان دادند که در گونه سفرهماهی دم‌پری سلولهای ترشح کننده زهر وجود دارد ولی در دو گونه سفرهماهی قهوهای و پروانهای این سلولها مشاهده نشدند. ساختار بافت پوششی خارها با بافت پوششی سایر قسمتهای بدن ماهیها مشابه است.

---