این آزمایش به منظور بررسی امکان کاربرد پودر کرم خاکی در تغذیه ماهی اسکار در قالب طرح تصادفی با سه تیمار، هر یک با سه تکرار در ۹ آکواریوم به مدت ۹ هفته، به اجرا درآمد. در هر آکواریوم ۲۰ قطعه ماهی با میانگین وزنی ۵/۰±۶/۳ گرم ذخیره سازی گردید. پودر کرم خاکی به نسبت­های صفر (شاهد)، ۵۰ درصد و ۱۰۰ درصد جایگزین جیره غذایی بیومار گردید. در این آزمایش ۳ تیمار در نظر گرفته شد که شامل تیمارهای ذیل بود. تیمار ۱: ماهیانی که ۱۰۰ درصد از جیره غذایی بیومار تغذیه شده‌اند. تیمار ۲: جیره ترکیبی۵۰ درصد پودر کرم خاکی و ۵۰ درصد جیره غذایی بیومار و تیمار ۳: ماهیانی که ۱۰۰ درصد از پودر کرم خاکی تغذیه نمودند. برای هر یک از تیمارها ۳ تکرار اختصاص داده شد. میزان غذای مورد نیاز با توجه به وزن توده زنده برابر با ۳ درصد وزن بدن و ۳ بار در روز صورت گرفت. خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آب، نظیر دما (۵/۰±۲۸) درجه سانتی­گراد، اکسیژن (ppm ۲/۰± ۸/۷) و pH (۱۱/۰± ۱/۸) اندازه­گیری شد و تحت کنترل بود. نتایج این تحقیق نشان داد که بین تیمارهای مورد بررسی از نظر وزن بدن ماهیان، اختلاف معنی‌دار آماری مشاهده می­گردد (۰۵/۰p<)، بطوریکه بیشترین درصد افزایش وزن بدن (۲۳ /۰±۰۲/۱۷۳گرم)، نرخ رشد ویژه (۲۶/۰±۰۲/۲درصد)، میانگین رشد روزانه (۱۵/۳± ۴/۱۷ درصد) ، نرخ کارآیی پروتئین (۱۶/۰±۸۵/۱ درصد) در تیمار جیره غذایی بیومار مشاهده شد (۰۵/۰p<). همچنین نتایج نشان داد که جیره غذایی بیومار بیشترین کارآیی تغذیه­ای (۰۵/۰±۹۹/۰) را بخود اختصاص داد و تفاوت معنی­داری را با تیمار ۳ داشته است (۰۵/۰p<). از سوی دیگر، بیشترین درصد بازماندگی در تیمار پودر کرم خاکی مشاهده شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که جیره غذایی بیومار می­تواند اثرات مطلوبی بر شاخص­های رشد و تغذیه ماهی اسکار داشته باشد، اما جیره ترکیبی بیومار و کرم خاکی و جیره کرم خاکی (۱۰۰ درصد) توانایی تأمین نیازهای غذایی ماهیان را ندارد.