تحقیق حاضر به­منظور بررسی اثر آستاگزانتین بر عملکرد رشد (وزن نهایی و ضریب رشد ویژه و شاخص وضعیت)، تغذیه (ضریب تبدیل غذایی، میزان غذای دریافتی و نسبت کارایی روتئین)، ترکیب شیمیایی (میزان پروتئین، چربی، رطوبت و خاکستر) و برخی شاخص­های بیوشیمیایی سرم خون (پروتئین تام، گلوکز، تری­گلیسرید و کلسترول) به مدت 60 روز صورت گرفت. در این مطالعه، تعداد 120 قطعه ماهی کفال خاکستری با میانگین وزنی  g07/0±77/11 در یک طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار آزمایشی و 3 تکرار ( با تعداد 10 قطعه در هر تکرار) که شامل تیمار آزمایشی شاهد (بدون استفاده از آستاگزانتین) و در تیمارهای آزمایشی 2، 3، 4 میزان استفاده از آستاگزانتین به ترتیبmg/kg  50، 100، 150 غذا بود، در آذرماه ماه 1394  مورد تغذیه قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان داد که در پایان آزمایش، بیشترین میزان غذای دریافتی، ضریب رشد ویژه، نسبت کارایی پروتئین و شاخص وضعیت در تیمار حاوی mg/kg 150 آستاگزانتین مشاهده شد که با تیمار شاهد دارای تفاوت معنی­دار بود (05/0>P). هم­چنین بیشترین وزن نهایی و پروتئین تام و کمترین تری­گلیسرید و کلسترول در تیمار­های حاوی mg/kg 100 و 150 آستاگزانتین مشاهده شد. کمترین میزان چربی در تیمارهای تغذیه شده با آستاگزانتین مشاهده شد که اختلاف معنی­داری را با تیمار شاهد نشان داد (05/0>P). در مجموع بر اساس نتایج این تحقیق، افزودن mg/kg 100 و 150 آستاگزنتین به جیره غذایی ماهی کفال خاکستری به­منظور بهبود شاخص­های رشد، تغذیه، کیفیت لاشه و فراسنجه­های بیوشیمیایی خون در این ماهی پیشنهاد می شود.