با توجه به احتمال رهایش نانو ذرات به زیست‌بوم آبی، محدودیت گزارش‌های موجود و عدم شناخت صحیح از واکنش‌های زیستی احتمالی آن‌ها با زیستمندان آبزی، در پژوهش حاضر سمیت سوسپانسیون آبی نانو ذرات مگنتیت (Fe3O4)در جانداران زئوپلانکتونی مدل چون لارو بارناکل Amphibalanus amphitrite(شاخص آب شور)و روتیفرBrachionus rotundiformis(شاخص آب شیرین/ لب شور) ارزیابی گردید. برای این منظورغلظتهای متوالی (0 ،10، 50، 100، 200، 500 میلی‌گرم در لیتر) از نانوذرات مگنتیت درپلیتهای 24 خانه و در 5 تکرارتهیه شدهو پس از معرفی زئوپلانکتون‌های مذکور (50 ناپلی بارناکل و20 نوزاد روتیفر به هر چاهک)، حساسیت نمونه‌ها به سمیت نانوذرات در بازه زمانی 12 تا 48 ساعت ارزیابی شد. نتایج در پژوهش حاضر نشان می‌دهد که اثراتسمیت نانو ذرات مگنتیت بر لارو ناپلیوس بارناکل و نوزادان روتیفر با افزایش غلظت و نیز با افزایش مدت زمان رویارویی روند افزایشی را به دنبال داشته است و تفاوتهامیان تیمار و گروه شاهد معنی‌دار بوده است(p<0.05). با این وجود، نرخ مرگ میر در بالاترین غلظت (mg/l 500) پس از 48 ساعت در بارناکل‌ها برابر 62% (mg/l5/466LC50= )و در روتیفرها34% (mg/l1000EC50>) بوده است. صرفنظر از تفاوت‌های گونه‌ای بارناکل و روتیفر، بنابر نتایج بدست آمده نانو ذرات مگنتیت در گروه آلاینده های غیر‌سمی برای این دو جانور زئوپلانکتونی قرار می‌گیرند.
Mashjoor S, Yousefzadi M, Alishahi M. Evaluation of the toxicity of magnetite (Fe3O4) nanoparticle aqueous suspensions
on bio-indices of sea water (barnacle) and fresh water (rotifer)
. isfj 2018; 27 (3) :141-151 URL: http://isfj.ir/article-1-1911-fa.html
مشجور سکینه، یوسف زادی مرتضی، علیشاهی مجتبی. ارزیابی سمیت سوسپانسیون آبی نانوذرات مگنتیت(Fe3O4)
بر شاخص‌های زیستی آب شور (بارناکل) و آب شیرین (روتیفر)
. مجله علمي شيلات ايران. 1397; 27 (3) :141-151
با کسب مجوز از دفتر کمیسیون بررسی نشریات علمی وزارت علوم، تحقیات و فنآوری مجله علمی شیلات بصورت آنلاین می باشد و تعداد محدودی هم به چاپ می رساند. شماره شاپای جدید آن ISSN:2322-5998 است
.png)
