1- 2- پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
چکیده: (46 مشاهده)
پرورش میگو به عنوان یکی از ارکان آبزیپروری به دلیل ارزش غذایی بالا، مورد استقبال آبزیپروران، تجار و مردم قرار گرفته است. طی سالهای اخیر توسعه صنعت میگو در ایران، به دلیل عدم دسترسی کافی نهادههای اولیه تولید غذا از خارج از کشور، با مشکل جدی مواجه شده است. بررسیهای اخیر نشان داده است که عمده غذاهای تکثیر میگو وارداتی است.در بررسیهای اولیه کارشناسان که مبتنی بر آزمایشهای واکنش زنجیرهای پلیمراز کمی (Real time PCR) بوده، مشخص گردیده است که برخی از غذاهای وارداتی مراکز تکثیر میگو آلوده به ویروس لکه سفید میگو هستند.برخی دیگر از کارشناسان معتقدند که وجود قطعاتی از ژنوم ویروس موجب میگردد تا آزمایشهای واکنش زنجیرهای پلیمراز مربوطه مثبت گردد. بنابراین، بر اساس همین ابهام که آیا مثبت بودن آزمایش واکنش زنجیرهای پلیمراز غذا، میتواند دال بر وجود ویروس فعال باشد و اینکه این غذا کانونی برای ایجاد و انتقال ویروس گردد، تحقیقی تدوین گردید که مشتمل بر 4 گروه تحقیقاتی شامل یک گروه کنترل و 3 گروه تیمار در 3 تکرار با 90 قطعه میگو در هر گروه (30 قطعه در هر تکرار) در آکواریومهای شیشهای 150×30×50 بوده است. گروه شاهد با غذای عاری از ویروس لکه سفید (Real time منفی) و گروههای بعدی با نتایج Real time مثبت بهترتیب گروههای 2، 3 و 4 با غذاهای تجاری MPZ،MEF و Flak تغذیه شدند. پس از گذشت 20 روز از غذادهی، ردیابی ویروس لکه سفید در نمونه میگوها در آزمونهای Real time ، Nested-PCR (PCR آشیانهای) و در نهایت از نظر هیستوپاتولوژی منفی گردید. نتایج این تحقیق نشان داد، انتقال عفونت لکه سفید میگو از طریق غذاهای پلت وارداتی مراکز تکثیر محتمل نیست.
با کسب مجوز از دفتر کمیسیون بررسی نشریات علمی وزارت علوم، تحقیات و فنآوری مجله علمی شیلات بصورت آنلاین می باشد و تعداد محدودی هم به چاپ می رساند. شماره شاپای جدید آن ISSN:2322-5998 است