1- گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه‌سرا، ایران 2- انستیتو تحقیقات بین‌المللی ماهیان خاویاری، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
چکیده: (19 مشاهده)
هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر سطوح مختلف تریپتوفان جیره بر عملکرد رشد و برخی از شاخص‌های خونی بچه تاسماهی سیبری (Acipenser baerii) در تراکم‌های مختلف پرورش بود. بدین منظور، بچه تاسماهیان سیبری با میانگین وزن 10/0±24/10 گرم در دو تراکم پایین (LD؛ 3/1 کیلوگرم در مترمربع) و بالا (HD؛ 6/2 کیلوگرم در مترمربع) با جیره‌های غذایی حاوی تریپتوفان با سطوح صفر (شاهد)، 2/0، 4/0 و 6/0 درصد پروتئین جیره به مدت 12 هفته غذادهی شدند. نتایج تجزیه‌وتحلیل عملکرد رشد در پایان دوره آزمایش نشان داد کهتریپتوفان، تراکم و برهم‌کنش آنها بر وزن نهایی، درصد افزایش وزن، نرخ رشد ویژه و میانگین رشد روزانه اثر معنی‌دار داشتند (05/0p≤)، به‌طوری‌که تریپتوفان در سطح 4/0 درصد تیمار کم‌تراکم، دارای بهترین عملکرد بود. همچنین تراکم و برهم‌کنش تراکم و تریپتوفان بر نرخ مصرف غذا، تاثیر معنی‌دار داشتند (05/0p≤)، به‌طوری‌که میزان آن در تریپتوفان 6/0 درصد تراکم بالا در بیشترین سطح بود. تریپتوفان بر ضریب چاقی (CF)، ضریب تبدیل غذایی (FCR) و نرخ کارآیی پروتئین (PER)، فقط در تراکم پایین، اختلاف معنی‌دار نشان داد (05/0p≤). بیشترین مقدار CF در تریپتوفان 2/0 درصد و بیشترین مقادیر FCR و PER در تریپتوفان 4/0 و 6/0 درصد تیمارهای کم‌تراکم مشاهده شد، درحالی‌که در تراکم بالا، تفاوت معنی‌دار مشاهده نشد. تریپتوفان، تراکم و برهم‌کنش آنها بر بازماندگی، اثر معنی‌دار نداشت (05/0p≤). در شاخص‌های هماتولوژیک، تریپتوفان، تراکم و برهم‌کنش آنها بر تعداد گلبول‌های قرمز خون، اختلاف معنی‌دار نشان داد (05/0P≤) که در تیمار کم‌تراکم با تریپتوفان 4/0 درصد، در بیشترین سطح قرار داشت. در تعداد گلبول‌های سفید (WBC)، هموگلوبین (HB) و هماتوکریت (HCT)، در تیمارهای هر دو تراکم، اختلاف معنی‌دار دیده شد (05/0p≤)، به‌طوری‌که بالاترین مقادیر WBC و HB در تریپتوفان 4/0 درصد تیمارهای هر دو تراکم پایین و بالا دیده شد. بیشترین HCT، در تراکم پایین با تریپتوفان 4/0 درصد مشاهده شد. تریپتوفان بر HCT در HD، تاثیر معنی‌دار نداشت. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بهترین عملکرد رشد تاسماهی سیبری در تیمارهای کم‌تراکم تغذیه شده با جیره‌های حاوی 4/0 درصد تریپتوفان نسبت به سایر تیمارها دیده شد، اگرچه جیره‌های حاوی تریپتوفان در عملکرد رشد تیمارهای پرتراکم، اختلاف معنی‌دار نداشت. استفاده از جیره‌های حاوی 4/0 درصد تریپتوفان، در شاخص‌های هماتولوژیک (مقادیر WBC و HB) هر دو تراکم پایین و بالا اختلاف معنی‌دار داشت. بنابراین، کاربرد جیره‌های حاوی تریپتوفان توانست در بهبود پرورش تاسماهی سیبری در شرایط تراکم بالا موثر باشد.
با کسب مجوز از دفتر کمیسیون بررسی نشریات علمی وزارت علوم، تحقیات و فنآوری مجله علمی شیلات بصورت آنلاین می باشد و تعداد محدودی هم به چاپ می رساند. شماره شاپای جدید آن ISSN:2322-5998 است
.png)
