هدف از این تحقیق، ارزیابی کیفی ذخایر ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) با استفاده از شاخص‌های ارزیابی صید بیش از حد،‌ضریب چاقی و وزن نسبی طی یک دوره طولانی مدت (1370 تا 1390) در سواحل ایرانی دریای خزر می‌باشد. سه شاخص صید شامل: 100 درصد ماهیان صید شده بالغ باشند، فراوانی ماهیان با طول مطلوب 100 درصد باشد و فراوانی مولدین بزرگ 40-30 درصد از کل صید باشد، بعنوان Kamensky 1901

شاخص‌های ساختار معقولانه ذخیره در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که ضریب چاقی و وزن نسبی ماهی سفید طی سالهای 1370 تا 1390 روند کاهشی داشته است. دامنه طول چنگالی مطلوب این ماهی بین 40 و 48 سانتیمتر محاسبه شد. مولدین بزرگ یعنی فراوانی ماهیان بزرگتر از 48 سانتیمتر در نظر گرفته شدند. در سال 71-1370 فراوانی ماهیان بالغ (با طول بیش از 40 سانتیمتر)، فراوانی ماهیان با طول مطلوب و فراوانی مولدین بزرگ بترتیب 62، 9/40 و 5/12 درصد بود. ولی در سالهای بعد به شدت کاهش یافت و بترتیب به کمتر از 50، 2/38 و 8 درصد رسید. بطور کلی با توجه به نتایج ارائه شده ذخایر ماهی سفید دارای شرایط مطلوبی نمی‌باشد. برای حفظ و احیاء ذخایر ماهی سفید علاوه بر اجازه به همه مولدین برای حداقل یکبار تخمریزی با بکارگیری تور با چشمه بزرگتر (مثلا چشمه 35 میلیمتر در کیسه)، باید استراتژی مناسبی را اتخاذ نمود که فراوانی مولدین بزرگ در صید به صفر رسیده و صید اصلی روی ماهیان با طول مطلوب متمرکز گردد