Acipenser baerii) به دورههای گرسنگی، محدودیت غذایی و غذادهی کامل به مدت 8 هفته انجام گردید. در این تحقیق 270 عدد بچه ماهی در قالب سه تیمار (به همراه سه تکرار) در 9 مخزن فایبرگلاس توزیع شد. در ابتدا وانتهای آزمایش از هر تکرار 5 قطعه ماهی به صورت تصادفی جهت آنالیز ترکیب شیمیایی لاشهنمونهبرداری شد. نتایج نشان داد که پارامترهای رشد در تاسماهی سیبری به صورت معنادار تحت تأثیر دورههای گرسنگی و محدودیت غذایی قرار میگیرند (05/0P < ). درصد رطوبت و چربی به صورت معناداری در تیمارهای مختلف اختلاف داشت (05/0P < )؛ به نحویکه بالاترین درصد رطوبت و چربی به ترتیب در تیمار گرسنه و تغذیه کامل شده مشاهده گردید. محتوای پروتئین در تیمار گرسنه به صورت معناداری کمتر از سایر تیمارها بود (05/0P < ) در حالیکه در محتوای خاکستر لاشه اختلاف معناداری مشاهده نگردید (05/0P > ). نتایج نشان داد که کاهش وزن تاسماهی سیبری در دوران کمبود غذایی، به علت مصرف ذخایر چربی و سپس منابع پروتئینی بدن و جایگزینی آن با آب است. به بیان دیگر، در دوران کمبود غذایی، تاسماهی سیبری ذخایر پروتئینی را نسبت به چربی ها بهتر حفظ می کنند. Brandt 1969
با کسب مجوز از دفتر کمیسیون بررسی نشریات علمی وزارت علوم، تحقیات و فنآوری مجله علمی شیلات بصورت آنلاین می باشد و تعداد محدودی هم به چاپ می رساند. شماره شاپای جدید آن ISSN:2322-5998 است
.png)
