مهمترین گونه پرورشی آزاد ماهیان، قزلآلای رنگینکمان بومی ایران نیست و تخم چشمزده آن از کشور های مختلف وارد کشور شده و پرورش یافته است. در این مطالعه تنوع ژنتیکی دو گروه از مولدین قزل آلای پرورشی در ایران و وارداتی از فرانسه با کمک 6 جفت آغازگر ریزماهواره OMM1019 ، OMM1036، OMM1307، OmyFGT5TUF، Omy77DU و Omy207UoG مورد بررسی قرار گرفت. میانگین تعداد آلل در جمعیت ایرانی 68/6 و در فرانسوی 83/6 محاسبه شد. میانگین تعداد آلل موثر در جمعیت های ایرانی و فرانسوی به ترتیب 13/3 و 45/3 بدست آمد. میانگین هتروزایگوسیتی مورد انتظار و مشاهده شده در دو جمعیت ایرانی و فرانسوی به ترتیب 68/0 و 53/0 و نیز 71/0 و 61/0تعیین شد. با بررسی تعادل هاردی واینبرگ برای هر جایگاه مشخص شد بیشتر لوکوسها در دو گروه از نظر آماری معنی دار بوده و انحراف از تعادل را نشان می دهند. شاخص FST بر مبنای فراوانی آللی معادل 058/0 بدست آمد که وجود اختلاف معنی دار در لوکوس های مورد نظر و تلاقی غیر تصادفی درون نژادی را نشان داد. نتایج این تحقیق وجود تمایز ژنتیکی معنی داری بین ذخیره ایرانی و جمعیت وارداتی از فرانسه را نشان داد.
با کسب مجوز از دفتر کمیسیون بررسی نشریات علمی وزارت علوم، تحقیات و فنآوری مجله علمی شیلات بصورت آنلاین می باشد و تعداد محدودی هم به چاپ می رساند. شماره شاپای جدید آن ISSN:2322-5998 است