ریزجلبک­ها در ابتدای زنجیره غذایی آبزیان دریایی قرار دارند و از ضروریات غذایی سالن­های تکثیر آبزیان مختلف دریایی از جمله دو کفه­ای­­ها، نرم­تنان، مراحل لاروی سخت پوستان و مراحل اولیه رشد برخی ماهی­ها هستند. ریزجلبک­ها همچنین برای تولید زئوپلانکتون­ها ( کوپه ­پودا، روتیفر، آرتمیا) ضروری هستند(Gent, 2001).یکی ازمشهورترین گونه­های جلبک مورد استفاده در آبزی‌پروری عبارت است از Nannochloropsis oculata که رایج‌ترین ریزجلبک مورد استفاده برای تولید زئوپلانکتون ها (روتیفر ) می باشد (.(Heasman, et al., 2000یکی از مهمترین عوامل برای کشت ریزجلبک شوری است که برای به دست آوردن بیشترین مقدار تولید، بهتر است ریزجلبک در دامنه شوری به نسبت کم پرورش داده شوند.یکی ازکاربردهای اصلی ریزجلبک‌ها در زمینه آبزی‌پروری، مربوط است به تهیه مواد مغذی یا مکمل ها و مصرف تازه به تازه آنها (به عنوان صرفا" مکمل یا ماده افزودنی به تغذیه اصلی )و یا برای رنگدار کردن گوشت ماهی آزاد و تحریک دیگر فعالیت های موجودات است (آذری تاکامی و چرمهینی1390). یکی از جذاب‌ترین ویژگی‌های موجودات آبزی رنگ آنها می‌با‌شد که منبع رنگی آنها از مواد غذایی موجود در محیط زیست آنهامی­باشد (Durmaz, 2008 & Kop). ریزجلبک­ها حاوی رنگدانه­های زیادی مثل کلروفیل (از5/0 تا 1 درصد وزن خشک آنها) و کارتنوئیدها (به طور متوسط 1/0 وزن خشک آنها) می باشند