موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران، صندوق پستی: 6116-14155
چکیده: (5496 مشاهده)
تکثیر میگو با توجه به طعم و مزه آن و ارزش غذایی بالایی که دارد هم اکنون به شکل گستردهای در اغلب کشورهای جهان رواج پیدا کرده است. ایجاد یک منبع پروتئینی برای مصرف کننده، خود دلیلی محکم برای ایجاد رقابت در عرضه میگو به بازارهای فروش بین کشورهای همتراز شده و این مهم راههای بهتر و مؤثرتری برای بدست آوردن کیفیت مطلوب این محصول را میطلبد.
اکنون با وجود امکانات مناسب طبیعی در کشور، باید همگام باکشورهای مطرح در این زمینه حرکت نمود . این صنعت از سال 1370 با احداث کارگاه پرورش میگو در کلاهی بندرعباس آغاز شد لیکن در ابتدا به خاطر مسائل اجرایی ومدیریتی پیشرفت محسوسی مشاهده نشد. قریب چند سال است که شیلات ایران به همراه بخش خصوصی به تکثیر و پرورش میگو، بطور گستردهای اقدام نموده و در این میان شیلات از گونههای میگوی آب شیرین و آب شور بهره جسته است و در حال حاضر پرورش میگو در استانهای خوزستان، بوشهر، هرمزگان، سیستان و بلوچستان همچنین مازندران و گلستان صورت میگیرد و در بعضی استانهای دیگر مراحل آزمایشی را طی میکند و در صورت حصول نتیجه دلخواه، این صنعت در آن مناطق گسترش خواهد یافت.
Mokhayer Z. Short Communication: Determination of the frequency of Infestation of (Penaeus indicus and Litopenaeus vannamei) within internal protozoan Gregarine in Bandar abbas, southern Iran.. isfj 2017; 25 (5) :165-170 URL: http://isfj.ir/article-1-1520-fa.html
مخیر زهره. یافته کوتاه: تعیین درصد و فراوانی آلودگی میگوهای سفید هندی (Penaeus indicus) و پرورشی وانامی (Litopenaeus vannamei) بندرعباس به تک یاخته داخلی Gregarine . مجله علمي شيلات ايران. 1395; 25 (5) :165-170
با کسب مجوز از دفتر کمیسیون بررسی نشریات علمی وزارت علوم، تحقیات و فنآوری مجله علمی شیلات بصورت آنلاین می باشد و تعداد محدودی هم به چاپ می رساند. شماره شاپای جدید آن ISSN:2322-5998 است