در مطالعه حاضر شاخصهای بیوشیمیایی همولنف میگوی پاسفید غربی (Litopenaeus vannamei) با سه سطح متفاوت پروتئین جیره غذایی (45 و 35، 25%) در سه سطح شوری آب پرورشی (ppt 35-32 و 15-12، 3-0) مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور تعداد 350 قطعه میگو با متوسط وزن و طول اولیه 18/0±55/5 گرم و 15/0±81/8 سانتیمتر در 27 مخزن بتنی با ظرفیت 10 تن (طول: cm 600، عرض: cm 170 و ارتفاع: cm 100) مورد آزمایش قرار گرفتند. میگوها 4 بار در روز در حد اشباع به مدت 56 روز تغذیه گردیدند. نتایج نشان داد که در سطوح 35 و 45% پروتئین جیره غذایی و شوری آب 35-32 قسمت در هزار میزان پروتئین، اوره، لیپوپروتئین با چگالی بالا و لیپوپروتئین با چگالی پایین افزایش پیدا کرد و تحت تأثیر برهمکنش هر دو عامل متغیر قرار گرفتند (05/0P≤). علاوه بر این، سطح کلسترول و تریگلیسرید نیز به طور معناداری در تیمار حاوی 45% پروتئین و شوری ppt 35-32 بالاتر بود. همچنین میزان گلوکز همولنف نیز تنها ارتباطی معکوس را با افزایش پروتئین جیره غذایی نشان داد (05/0P≤). قابل ذکر است که سطوح متفاوت و برهمکنش هر دو عامل متغیر مورد آزمایش نیز بر میزان اسید اوریک همولنف اثری نداشت. در مطالعه حاضر بهترین سطوح شاخصهای بیوشیمیایی همولنف در جیره غذایی حاوی 35 درصد پروتئین و شوری ppt 35-32 به دست آمد و در این سطوح کمترین استرس به میگو وارد شد.
Masoumi Z, Zakeri M, Yavari V, Mousavi S. Short Communication: Effect of different dietary protein levels and water salinities on biochemical
heamolymph parameters of white leg shrimp (Litopenaeus vannamei) juvenile. isfj 2017; 25 (5) :181-186 URL: http://isfj.ir/article-1-1589-fa.html
معصومی زهرا، ذاکری محمد، یاوری وحید، موسوی سید محمد. یافته کوتاه: اثر سطوح مختلف پروتئین جیره غذایی و شوریهای متفاوت آب بر شاخصهای بیوشیمیایی همولنف میگوی پا سفید غربی (Litopenaeus vannamei) جوان. مجله علمي شيلات ايران. 1395; 25 (5) :181-186
با کسب مجوز از دفتر کمیسیون بررسی نشریات علمی وزارت علوم، تحقیات و فنآوری مجله علمی شیلات بصورت آنلاین می باشد و تعداد محدودی هم به چاپ می رساند. شماره شاپای جدید آن ISSN:2322-5998 است