این تحقیق با هدف بررسی شدت کشندگی فلز سنگین کادمیوم و تعیین LC50  و امکان تجمع زیستی آن در آرتمیای دریاچه ارومیه (Artemia urmiana) در شرایط آزمایشگاهی انجام شده است. مقاومت A. urmiana در برابر فلز کادمیوم در مراحل مختلف زندگی مورد بررسی قرارگرفت. آرتمیا در تکثیر و پرورش آبزیان بسیار مورد توجه می‌باشد، لذا نوع پاسخ این موجود به آلاینده‌ها از جمله کادمیوم با توجه به آلودگی روزافزون آن، اهمیت بسیاری دارد. این بررسی در سال 1388در دانشکده علوم و فنون دریایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال و سازمان انرژی اتمی ایران انجام گرفت. در مرحله اول، ناپلیوس‌های کوچکتر از یک روزه در معرض 10 غلظت مختلف از صفر تا 250 میلی‌گرم در لیتر کادمیوم قرار گرفتند و LC50 24 ساعته 33/189 میلی‌گرم در لیتر بدست آمد. در ادامه، انباشتگی کادمیوم در غلظت‌های (5، 10، 15 و 20 میلی‌گرم در لیتر) در نمونه‌های آرتمیای 1، 5، 11 و 17 روزه  بررسی شد. نتایج نشان داد که A. urmiana دارای توانایی تجمع کادمیوم در بدن  بوده و میزان این تجمع به غلظت فلز در محیط  و همچنین به دوره‌های مختلف زندگی آرتمیا بستگی دارد و در اغلب موارد با افزایش غلظت کادمیوم در محیط، میزان کادمیوم در بدن موجود افزایش می‌یابد. بطوریکه میزان کادمیوم در آرتمیای 1 روزه در غلظت 5 میلی‌گرم در لیتر کادمیوم ppm)276/0) با غلظت 20 میلی‌گرم در لیتر کادمیوم (ppm364/0) دارای اختلاف معنی‌داری بود (P<0.05) و در آرتمیای 11 روزه با افزایش غلظت کادمیوم میانگین تجمع زیستی در کلیه تیمارها افزایش یافت. حداکثر کادمیوم بطور میانگین در غلظت 20 میلی‌گرم در لیتر، در یازدهمین روز زندگی آرتمیا دیده شد. نتایج نشان می‌دهد که A. urmiana موجودی مقاوم در برابر فلز کادمیوم می‌باشد، با این حال اثر سمی این فلز در غلظت 250 میلی‌گرم در لیتر بر  بقای موجود 33/3 درصد بود.