رودخانهگرگرشاخهشرقی رودخانهکاروناستکهدرشمالشهرشوشترتوسط بند میزانازشاخهغربیآنیعنیشطیطجدامیشودوبا طیمسافتیحدود78کیلومترمجدداًبهشاخهشطیطودزپیوستهو کارونبزرگراتشکیل میدهد. این رودخانه ضمن تأمین آب شرب شهرستان شوشتر، هفتگل و بخشی از رامهرمز و روستاهای آن در زمره یکی از قطبهای بزرگپرورشماهیاستانبشمارمیآید. این مطالعه با هدف تعیینوضعیتآلودگیمیکروبی آبرودخانهگرگر،مقایسهآلودگیمیکروبیدرایستگاههایبالادستوپاییندسترودخانهوهمچنینمقایسهبا استانداردهای EPA جهت تعیین کاربریهای مختلف، مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از 6 ایستگاه در طول رودخانه نمونهبرداری به صورت ماهانه به مدت یکسال صورت گرفت و شاخصهای میکروبی شامل تعداد کل باکتری، تعداد کل کلیفرم و تعداد کلیفرم مدفوعی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین میزان در هر 3 شاخص میکروبی را ایستگاه 2 بعد از محل تخلیه فاضلاب شهر شوشتر (بترتیب با CFU/mL103× 24/15، MPN/100mL82/68181 و MPN/100mL 91/3380) کمترین میزان را ایستگاه 1 در بالادست رودخانه (بترتیب باCFU/mL103× 8/2، MPN/100mL 27/2627 و MPN/100mL 73/1062) دارد. نتایجآزمایشهانشاندادکهشاخصهای میکروبی با توجهبهتغییراتفصلی،زمانومکاننمونهبرداریمتفاوتبودهوهمچنینازنظر کیفیآبرودخانهگرگردرسطح پایینیبوده است و جهتمصارفانسانیمناسبنمیباشد.
Ahangarzadeh M, Houshmand H, Dehghan madiseh S, Seyed Morezaei S R. Evaluation of bacterial contamination of surface waters of the Gargar River based on global standards. isfj 2020; 29 (2) :169-178 URL: http://isfj.ir/article-1-2295-fa.html
آهنگرزاده مینا، هوشمند حسین، دهقان مدیسه سیمین، سیدمرتضائی سیدرضا. بررسی میزان آلودگی میکروبی آبهای سطحی رودخانه گرگر بر اساس استانداردهای جهانی. مجله علمي شيلات ايران. ۱۳۹۹; ۲۹ (۲) :۱۶۹-۱۷۸
با کسب مجوز از دفتر کمیسیون بررسی نشریات علمی وزارت علوم، تحقیات و فنآوری مجله علمی شیلات بصورت آنلاین می باشد و تعداد محدودی هم به چاپ می رساند. شماره شاپای جدید آن ISSN:2322-5998 است