شکوفایی مضر جلبکی برای اولین بار در مرداد 1386 باعث تغییر رنگ در منطقه وسیعی از آب‌های ساحلی خلیج‌فارس گردید. گونه عامل این شکوفایی Cochlodinium polykrikoides  بود و باعث مرگ و میر گسترده‌ای از آبزیان در خلیج‌فارس شد. دراین مطالعه اثرات بازدارندگی رشد داینوفلاژلای Cochlodinium polkrikoides بادر معرض قرار گیری با  عصاره آبی (0.2,0.6, 0.8 and 1.6 g L^-1) 6 گونه از جلبک ماکرسکوپی Ulva lactuca, Enthromorpha intistialis, Colpomenia sinuosa, S. illicifolium, Gracilaria corticat و Hypnea valentiea ، کشت توام با بافت تازه(2.5 and 5.0 g L^-1) و محیط کشت آبی فیلتر شده از 3 گونه از جلبک ماکرسکوپی E.intistialis, C.sinuosa,  و H.valentiea در شرایط آزمایشگاهی و به مدت 15 روز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که رشد C. polkrikoides  بطور معنی‌داری بوسیله عصاره آبی جلبکی در تمام غلظت‌ها محدود شده و اختلاف معنی داری را با نمونه شاهد دارد (p<0.05). همچنین بیشینه بازدارندگی رشد C. polkrikoides در کشت توأم با بافت تازه جلبک‌‌های ماکروسکوپی E.intistialis, C.sinuosa و H.valentiea بدست آمد که اختلاف معنی‌داری را با دیگر جلبک‌های ماکروسکوپی و شاهد نشان داد (p<0.05). در محیط کشت آبی فیلتر شده بیشینه بازدارندگی رشد در جلبک E.intistialis مشاهده شد که اختلاف معنی داری را با دیگر جلبکها داشت. از اینرو، می‌توان نتیجه گرفت که استفاده از جلبک‌های ماکروسکوپی مورد آزمایش خواه به شکل عصاره و یا با بافت تازه می‌تواند به عنوان راهکاری در کنترل بیولوژیکی رشد دینوفلاژلای C. polkrikoides می باشد.