دانه بندی و کربن آلی رسوبات بستر آبهای ساحلی حوزه مرکزی و غرب استان هرمزگان جهت انتخاب بهترین مکان برای استقرار زیستگاههای بصورت فصلی در سال 1386 بررسی شد. منطقه حد فاصل بین جنوب جزیره قشم تا جزیره هندورابی به 10 ترانسکت 18600 متر طولی و هر یک از آنها به 3 زیر ترانسکت (خطوط ساحلی تا عمق 10، 10 تا 20 و 20 تا 30 متر) عرضی تقسیم و از روش نمونه برداری تصادفی استفاده شد. بیشینه وکمینه درصد ذرات سیلت، در ترانسکت های بندر حسینه و بندر چیروئیه بترتیب 39/45 و 38/25 درصد، ذرات ماسه در ترانسکت های بندر مسن و بندر حسینه بترتیب 95/63 و 79/38 درصد و ذرات رس در ترانسکت های اسکله بهمن و بندر مسن 47/23 و 02/9 درصد بدست آمد. همچنین ترانسکت بندر کنگ با 62/1 درصد بیشترین و ترانسکت جزیره هنگام با 63/0 درصد کمترین مقدار کربن آلی را دارا بودند.
نتایج آزمون آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که ترانسکت های جزیره هنگام، بندر مسن و بندر گرزه با بقیه ترانسکت ها در میزان مواد آلی دارای اختلاف می باشند (05/0P<). این آزمون برای رسوبات و کربن آلی در 3 زیر ترانسکت مورد مطالعه هیچگونه اختلاف معنی داری را نشان نداد (05/0P>). نتایج حاصل از آزمون همبستگی بین دانه بندی ذرات با کربن آلی درکل منطقه مورد بررسی نشان داد که ارتباط معنی داری (01/0P<) بین درصد ذرات سیلتی (52/0r =)، ماسه ای (63/0- = r) و رسی (67/0= r) با کربن آلی وجود داشته است. اولویت ترانسکت های مورد مطالعه جهت انتخاب مناطق بهینه استقرار سازه ها برحسب استحکام بستر (جزیره هنگام، بنادر مسن، صلخ و چیروئیه)، تولید (جزیره هنگام، بنادر مسن، صلخ، بستانه، حسینه، چارک و گرزه) و کربن آلی (اسکله بهمن، بنادر صلخ، کنگ، بستانه، حسینه و چارک) می باشد.